Το κίνημα των δραχμιστών έχει, άλλωστε, ισχυρή εκπροσώπηση σε όλους τους πολιτικούς χώρους και περισσότερο στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο στους προερχόμενους από το σημερινό κυβερνών κόμμα, όπως οι Κ. Λαπαβίτσας, Π. Λαφαζάνης, Ζ. Κωνσταντοπούλου, Αλ. Αλαβάνος κ.ά.

Μπορεί, βεβαίως, ο κ. Τσίπρας να έχει ήδη ξεκινήσει διαδικασίες για την εξεύρεση εναλλακτικών πηγών χρηματοδότησης, όχι, φυσικά στη Ρωσία όπως επεδίωκε το 2015 με τον Π. Λαφαζάνη, αλλά μέσω Rothschild, σύμφωνα με φήμες της αγοράς, που εντάθηκαν ύστερα από τη συνάντηση των Παρισίων.

Mια τέτοια εξέλιξη θα ισοδυναμούσε με πραξικόπημα γιατί ο ελληνικός λαός δεν έχει δώσει μια τέτοια εντολή στον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία θα τους έφερνε στην ίδια πλευρά του τραπεζιού με τον Β. Σόιμπλε, που επιδιώκει την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, με πρόγραμμα ανθρωπιστικής βοήθειας που παραπέμπει σε συνθήκες Κατοχής, με ουρές και δελτίο σε σούπερ μάρκετ, φαρμακεία και βενζινάδικα.

Υπό το πρίσμα αυτό, το σενάριο να αναγκαστεί ο κ. Τσίπρας να υπογράψει τελικώς ένα πακέτο πρόσθετων μέτρων, σε φορολογία, ασφαλιστικό και εργασιακά είναι ισχυρό, έστω και αν οι δανειστές διαμορφώνουν κοινό μέτωπο τα τελευταία 24ωρα και σκληραίνουν και άλλο τη στάση τους έναντι της ελληνικής κυβέρνησης εν όψει της αυριανής κρίσιμης συνεδρίασης του Eurogroup, κατά την οποία είναι πλέον βέβαιο ότι δεν θα μπορέσει να κλείσει η αξιολόγηση.

Αυτό σημαίνει ότι, με το χρόνο να πιέζει -καθώς θα εξαντλείται η χρηματοδότηση της χώρας και θα κινδυνεύει άμεσα με χρεοκοπία έστω και εντός ευρώ- μια πιθανή συμφωνία, έστω και με σκληρά μέτρα -τα οποία θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί εάν η κυβέρνηση δεν έπαιζε καθυστερήσεις, ανεβάζοντας το λογαριασμό- φαντάζει ως η λιγότερο καταστροφική λύση. Τα θύματα και στην περίπτωση αυτή θα είναι η οικονομία, που απομακρύνεται από την ανάπτυξη, και οι πολίτες, που θα δουν το αφορολόγητο να κατεβαίνει κάτω και από τα 6.000 ευρώ, τη λεγόμενη προσωπική διαφορά στις συντάξεις να θυσιάζεται στον κόφτη της δημοσιονομικής προσαρμογής, όπως και τις εργασιακές σχέσεις στον ιδιωτικό τομέα στο βωμό της συντήρησης του πελατειακού κράτους.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗΣ

 [email protected]

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής