Τον επίπονο, της μετάλλαξης του κόμματός του σε ένα σύγχρονο, συστημικό κόμμα της Κεντροαριστεράς που θα διεκδικεί επί ίσοις όροις την εξουσία στο νέο ελληνικό πολιτικό σκηνικό, μετά την κρίση του Μνημονίου.

Τον «εύκολο», δηλαδή την επιστροφή στη δήθεν αντισυστημική ρητορεία και την πολιτική συμπεριφορά της περιόδου 2012-2014 που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία το 2015.

Αν και οι δικοί του άνθρωποι υποστήριζαν ότι μόνο ο κ. Τσίπρας μπορεί να μεταλλάξει τον ΣΥΡΙΖΑ σε σύγχρονο κόμμα εξουσίας, ο αρχηγός τους τους διέψευσε και τους διαψεύδει καθημερινά. Οπως και τις προσδοκίες τους.

Δεν τους… βγήκε

Πριν από τον κορονοϊό, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας, θεωρώντας ότι ο επίπονος δρόμος της μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ και της άσκησης υπεύθυνης αντιπολίτευσης αφενός ήταν δύσκολος αφετέρου ακόμα και αν τον ακολουθούσαν ήταν άγνωστο το πότε θα έφερνε αποτελέσματα, πήγαν στην άλλη «συνταγή». Προσπάθησαν να εμφανίσουν τον πρωθυπουργό ως «εκδικητή της Δεξιάς και της ελίτ» αλλά δεν τους βγήκε. Λίγο η προσπάθεια του κ. Μητσοτάκη να βρει δημοσιονομικό χώρο για κοινωνικά μέτρα, λίγο η μείωση του ΕΝΦΙΑ και της φορολογίας, το έργο «ο Μητσοτάκης έρχεται να τα πάρει από τα μεσαία και τα χαμηλά στρώματα για να τα δώσει στους πλούσιους» δεν έκοψε εισιτήρια.

Αυτό, σε συνδυασμό με την εμφανή αλλαγή στην πολιτική ασφάλειας στα σύνορα αλλά και εντός της επικράτειας και την επιμονή στις μεταρρυθμίσεις προκάλεσαν χαώδη διαφορά στις δημοσκοπήσεις και το καινοφανές δημοσκοπικό φαινόμενο στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, η κυβέρνηση να αυξάνει τη διαφορά της από την αξιωματική αντιπολίτευση, επειδή η αξιωματική αντιπολίτευση πέφτει κάτω από το εκλογικό της ποσοστό.

Λαϊκισμός

Μετά ήρθε ο κορονοϊός. Στην πρώτη φάση του αυστηρού και ολικού lockdown δεν άλλαξε κάτι. Στη δεύτερη φάση, μετά την προσπάθεια ανοίγματος της οικονομίας, ο «ζαλισμένος» ΣΥΡΙΖΑ και ο σαστισμένος κ. Τσίπρας αισθάνθηκαν ότι βρίσκουν τη δεύτερη ευκαιρία τους.

Αυτό που όσο και αν ήθελαν δεν μπόρεσαν να κάνουν στο πρώτο κύμα της πανδημίας, το κάνουν και με το παραπάνω στο δεύτερο. Με τη γνωστή «συνταγή»  του κιτρινισμού, του λαϊκισμού, της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, ακόμα και των fake news καταφέρνουν τουλάχιστον να ακούγονται σε ένα τμήμα της ελληνικής κοινής γνώμης. Το πιο ευμετάβλητο.

Ακόμα και έτσι όμως, τα αποτελέσματα για τον κ. Τσίπρα και την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τα επιθυμητά. Οι διαρροές περί αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης, περί έκτακτων εκλογών λόγω απώλειας ελέγχου κ.λπ. δεν συγκινούν τους πολλούς. Οι καταγγελίες για δήθεν σκάνδαλα, επίσης.

Νέα τακτική

Παρ’ όλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να κάνει το επόμενο βήμα. Να ακολουθήσει στρατηγική «δολοφονίας χαρακτήρα» κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη. Σε αυτό το πλαίσιο, εκμεταλλευόμενος τις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας στη δημόσια Υγεία και την οικονομία και αντιλαμβανόμενος πως αν ο Μητσοτάκης οδηγήσει την Ελλάδα ξανά στην κανονικότητα, θα έχει χάσει μία μεγάλη ευκαιρία, ο κ. Τσίπρας τα δίνει όλα για να φθείρει τον Ελληνα πρωθυπουργό και πολιτικό του αντίπαλο. Προσπαθεί να τον εμφανίσει σαν «βασιλιά» που δεν ξέρει και κυρίως δεν νοιάζεται πώς ζει ο λαός, σαν ασύμβατο με το γενικό αίσθημα πολιτικό, σαν πρωθυπουργό που ξέρει τα προβλήματα του απλού πολίτη αλλά ούτε νοιάζεται γι΄ αυτά κ.λπ.

Στην Κουμουνδούρου λένε ότι αυτή τη φορά, με αυτή τη γραμμή, ο κ. Τσίπρας θα τα καταφέρει. Και μετά η φθορά της Ν.Δ. και προσωπικά του κ. Μητσοτάκη θα είναι γρήγορη. Δεν μπαίνουν καν στον κόπο να διαβάσουν τον Τσακαλώτο που προτείνει τον άλλο δρόμο.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής