Ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων με συνέντευξή του στον «Ε.Τ.» της Κυριακής τονίζει, μεταξύ άλλων, ότι ο δήμος είναι καταλύτης στο θέμα της ασφάλειας.

Πρόσφατα ανακοινώσατε τους υποψηφίους σας στο Δημοτικό και τα επτά Κοινοτικά Συμβούλια. Τι διαφορετικό έχει αυτός ο συνδυασμός σε σχέση με άλλους;

Πράγματι, η ομάδα μας -και οι 230- έχουμε ξεκινήσει να «οργώνουμε» την Αθήνα. Ημασταν οι πρώτοι που ανακοινώσαμε τα ψηφοδέλτιά μας, ακριβώς για να υπάρχει χρόνος να συνομιλήσουμε με όλες τις Αθηναίες και τους Αθηναίους. Τι διαφορετικό έχει αυτή η ομάδα; Πρώτον, την ανανέωση στην πράξη. Η πλειονότητα της ομάδας αποτελείται από υποψηφίους που δοκιμάζονται σε εκλογές για πρώτη φορά. Απόδειξη πως αυτή η πόλη έχει αστείρευτες δυνάμεις. Ανθρώπους που αντιστέκονται και επιμένουν. Δεύτερον, το πιο υπερκομματικό ψηφοδέλτιο των τελευταίων δεκαετιών. Ακόμη και πρόσωπα που στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές ήταν σε τέσσερα αντίπαλα ψηφοδέλτια, τώρα ενώνουν δυνάμεις. Προερχόμαστε από πολύ διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, αλλά έχουμε αποφασίσει να υπερβούμε κομματικές και ιδεολογικές γραμμές. Τρίτον, ισχυρή κοινωνική και επαγγελματική αναφορά. Καθένας έχει κάτι σημαντικό να σου πει. Εχει προτάσεις για την πόλη. Γνωρίζει το περιβάλλον, τα έργα υποδομής, την επιχειρηματικότητα, τα κοινωνικά, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, τη διοίκηση, τα ναρκωτικά, την ασφάλεια.

Υστερα από τόσους μήνες επισκέψεων στις γειτονιές της πόλης πώς έχετε ιεραρχήσει τα προβλήματα των κατοίκων της Αθήνας;

Η ιεράρχηση δεν έγινε από εμάς, αλλά από τους ίδιους τους Αθηναίους. Η Αθήνα ξεχειλίζει από μια βουβή οργή, μια βουβή αγανάκτηση. Εξαιτίας της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης, που όλοι βιώνουμε. Η πόλη μας είναι βρόμικη, χωρίς επαρκή φωτισμό, με λιγοστό και αφρόντιστο πράσινο, με πεζοδρόμια-«σκοτώστρες», απροσπέλαστα για ανθρώπους με αναπηρία, ενώ μας λείπουν οι ελεύθεροι χώροι που έχουμε τόσο ανάγκη. Και όχι μόνο όταν πέφτει το σκοτάδι, αλλά ακόμα και την ημέρα, η ανασφάλεια βασιλεύει σε πολλές περιοχές της. Το μεγάλο στοίχημα είναι η καθημερινότητα. Η μητέρα όλων των μαχών για την Αυτοδιοίκηση. Ας αφήσουμε, λοιπόν, τα μεγαλεπήβολα και τα φαραωνικά και ας εστιάσουμε στο πώς μπορούμε να κάνουμε τη ζωή όλων μας καλύτερη. Αλλιώς, νομοτελειακά η Αθήνα θα συνεχίζει να συρρικνώνεται. Ηδη δύο στους πέντε μόνιμους κατοίκους της έχουν φύγει τα τελευταία 15 χρόνια. Και επειδή δεν υπάρχει μέρα που να μην περπατάω στις γειτονιές της Αθήνας και επειδή αυτό θα συνεχίσω να κάνω και μετά τις εκλογές, δεν θα ησυχάσω αν δεν αρχίσει άμεσα να αλλάζει αυτή η κατάσταση που μας κατατρώει όλους.

Και πώς σκοπεύετε να παρέμβετε για να τα αντιμετωπίσετε στην περίπτωση που είστε ο νικητής των εκλογών;

Με συγκεκριμένο σχέδιο, που πολύ σύντομα θα παρουσιαστεί στις Αθηναίες και τους Αθηναίους. Ολοκληρωμένο και κοστολογημένο. Και επειδή δεν έχουμε καιρό για χάσιμο, μέσα στους πρώτους δεκαοκτώ μήνες, είμαστε έτοιμοι να υλοποιήσουμε ένα εμπροσθοβαρές πρόγραμμα ύψους 30 εκατ. ευρώ. Ξέρουμε σε ποιες παρεμβάσεις πρέπει να προχωρήσουμε, ποια έργα πρέπει να πραγματοποιήσουμε, πόσο θα στοιχίσουν οι διαγωνισμοί, από πού θα βρούμε τα χρήματα και έχουμε ορίσει και σαφή χρονοδιαγράμματα. Τέτοια δουλειά, τολμώ να πω, δεν έχει ξαναγίνει προεκλογικά. Δεν είναι απλώς άλλο ένα πρόγραμμα, αλλά ένα σοβαρό επιχειρησιακό σχέδιο με το οποίο θέλουμε να πορευτούμε τα επόμενα τέσσερα χρόνια.

Μπορεί πραγματικά ο δήμαρχος να είναι υπεύθυνος και υπόλογος για όλα όσα συμβαίνουν στα όρια του δήμου του; Πώς σκοπεύετε να αντιμετωπίστε το θέμα της υπέρβασης αρμοδιοτήτων όταν φτάσει αυτή η στιγμή;

Μετά από σχεδόν δέκα χρόνια στην Αυτοδιοίκηση, θα πω ότι όποιος θέλει μπορεί. Το κρυφτούλι πίσω από τις αρμοδιότητες μπορεί να είναι βολικό, αλλά δεν απαντάει στα προβλήματα των πολιτών. Για όσα, λοιπόν, συμβαίνουν σε πεζοδρόμια, νησίδες, δρόμους, υπόγειες διαβάσεις, αλλά και χώρους πρασίνου μιας πόλης, υπεύθυνος και αρμόδιος δεν μπορεί πάρα να είναι ο δήμος, καθώς και ο ίδιος ο δήμαρχος. Αμεσα θα κινηθούμε συντονισμένα σε αυτή την κατεύθυνση, προκειμένου να ξεπεράσουμε όλα τα γραφειοκρατικά εμπόδια.

Σας είδαμε αυτή την εβδομάδα να περπατάτε έξω από την ΑΣΟΕΕ, που είναι χώρος παράνομης διακίνησης εμπορευμάτων από κυκλώματα. Τι σκοπεύετε να κάνετε γενικότερα για το ζήτημα της ασφάλειας;

Αλίμονο αν ο υποψήφιος δήμαρχος της Αθήνας δεν μπορεί να περπατήσει σε κάθε γωνιά της πόλης. Ακόμη και σε εκείνες που κάποιοι νταβατζήδες προσπαθούν να τις μετατρέψουν σε απαγορευμένη ζώνη. Η αθλιότητα με τους διακινητές που αξιοποιούν το άσυλο κι έχουν φτιάξει αποθήκες λαθραίων εμπορευμάτων μέσα στην ΑΣΟΕΕ δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ο δήμος μπορεί να είναι καταλύτης στο θέμα της ασφάλειας, δίνοντας τη μάχη σε δύο μέτωπα. Στον τομέα της καταστολής, η συνεργασία της Δημοτικής Αστυνομίας με την ΕΛ.ΑΣ., μέσω ενός Ενιαίου Επιχειρησιακού Κέντρου, όπως συμβαίνει σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις, είναι μονόδρομος. Μιας Δημοτικής Αστυνομίας όμως ενισχυμένης ουσιαστικά. Με υλικοτεχνική υποδομή και τεχνολογικό εξοπλισμό. Και φυσικά, η αξιοποίηση των υπηρεσιών ιδιωτικής φύλαξης όπου χρειάζεται. Ιδίως σε παιδικές χαρές, πάρκα και αθλητικές εγκαταστάσεις, για να μπορούν τα παιδιά να τα χαίρονται ανεμπόδιστα. Ο τομέας της πρόληψης είναι εξίσου σημαντικός. Σε μια πόλη φωτισμένη, καθαρή και τακτοποιημένη, η παραβατικότητα υποχωρεί. Το έχουμε δει αυτό και στη χώρα μας, αλλά και διεθνώς. Ας βγει, λοιπόν, μπροστά ο Δήμος Αθηναίων και ας αναλάβει τις ευθύνες του.

Υπάρχει κι ένα ακόμα σοβαρό θέμα τόσο στη συγκεκριμένη περιοχή όσο και σε πολλά ακόμα σημεία του κέντρου της πόλης: Οι πιάτσες των ναρκωτικών, που κάποιες είναι μόνιμες και κάποιες εναλλάσσονται.

Είναι ένα τεράστιο κοινωνικό ζήτημα που αφορά ανθρώπους τους οποίους οι έμποροι έχουν μετατρέψει σε… κουρέλια. Χάνονται ζωές, οικογένειες βιώνουν τραγωδίες και οι κάτοικοι των περιοχών αυτών ζουν μια αφόρητη καθημερινότητα. Το κράτος αδυνατεί να υλοποιήσει ένα εθνικό σχέδιο για τα ναρκωτικά. Ο δήμος, λοιπόν, μπορεί να πάρει την πρωτοβουλία, σε συνεργασία με την επιστημονική κοινότητα, τους αρμόδιους φορείς και, φυσικά, τους κατοίκους των πολύπαθων αυτών περιοχών. Οι Χώροι Ελεγχόμενης Χρήσης είναι ένα βήμα προς τα εμπρός, όμως δεν είναι πανάκεια. Χρειάζονται επίσης Κέντρα Ημέρας και Υπνωτήρια. Δομές που η Αθήνα, δυστυχώς, δεν έχει. Χρειάζεται συστηματικό street work. Κι ακόμα είναι απαραίτητη η δημιουργία τουλάχιστον ενός Κέντρου Πρόληψης σε κάθε Δημοτική Κοινότητα. Ολοι μαζί, συντονισμένα, μπορούμε να αλλάξουμε αυτή την εφιαλτική εικόνα.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής