Στο Πολιτικό Συμβούλιο των Οικολόγων Πρασίνων, από τους οποίους προέρχονται ένας υπουργός, ο Γιάννης Τσιρώνης, και ένας βουλευτής, ο Γιώργος Δημαράς, είχε αποφασιστεί αρχικά να καταψηφίσουν τη διάταξη στο πολυνομοσχέδιο που ψηφίζεται σήμερα στην ολομέλεια της Βουλής και προβλέπει τη μεταβίβαση των μετοχών του Δημοσίου της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ στο νέο υπερ-ταμείο.
Οι κ. Τσιρώνης και Δημαράς κλήθηκαν εσπευσμένα στο Μαξίμου, προκειμένου να συναντηθούν με τον κ. Φλαμπουράρη, σε μια προσπάθεια να αλλάξουν στάση και όπως φαίνεται, αυτό έγινε.
Έπειτα από πυρετώδεις διαβουλεύσεις και παρασκηνιακές διεργασίες, περίπου στις 14:30 το μεσημέρι της Τρίτης ο διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Ζαχαριάδης και οι δύο βουλευτές των Οικολόγων ανακοίνωσαν ότι το πρόβλημα λύθηκε και οι κύριοι Τσιρώνης και Δημαράς θα υπερψηφίσουν τελικώς τις διατάξεις που έλεγαν ότι θα καταψηφίσουν…
Ούτως ή άλλως, πάντως η απόφαση των Οικολόγων προκαλεί ισχυρούς τριγμούς στη συμμαχία τους με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ήδη διαμορφώνεται ισχυρή άποψη στο Μαξίμου σύμφωνα με την οποία ο κ. Τσιρώνης πρέπει να αποχωρήσει από την κυβέρνηση, αφού μάλιστα του αποδίδεται «χαμηλή απόδοση».
Σύμφωνα με πληροφορίες συμφωνήθηκε να συμπεριληφθεί στο σχέδιο νόμου μια νομοτεχνική βελτίωση σύμφωνα με την οποία θα γίνεται αναφορά στην απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας ότι δεν μπορεί να γίνει ιδιωτικοποίηση των εταιρειών ύδρευσης.
Το σκεπτικό της αρχικής απόφασης για καταψήφιση όπως δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα των Οικολόγων Πράσινων είχε ως εξής:
«Με βάση:
Ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύεται, το ΠΑΣΟΚ αεροβατεί
– Τις αρχές και τις αποφάσεις των Οικολόγων Πράσινων, σύμφωνα με τις οποίες το νερό είναι αναπαλλοτρίωτο δημόσιο αγαθό απαραίτητο για τη ζωή, στο οποίο πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι οι πολίτες ανεξαρτήτως της οικονομικής τους κατάστασης και δεν πρέπει να αποτελεί πηγή κέρδους. Η παροχή νερού οφείλει λοιπόν να μείνει εκτός των πολιτικών ιδιωτικοποίησης, για να διασφαλιστεί για όλους, με μια δίκαιη και βιώσιμη τιμολογιακή πολιτική, επαρκές και καθαρό πόσιμο νερό.
– Τη διεθνή εμπειρία, ότι δηλαδή οι ιδιωτικοποιήσεις οδηγούν σε σημαντική αύξηση της τιμής του, αλλά και επιδείνωση της ποιότητας και της αειφορικής διαχείρισης του νερού
– Το γεγονός ότι η χρηματιστηριακή αξία των εταιρειών δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική τους τιμή (ενδεικτικά στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης, η αναμενόμενη τιμή πώλησης αντιστοιχεί στα έσοδα που θα προκύψουν τα επόμενα λίγα χρόνια, δηλαδή το ελληνικό κράτος θα πρέπει να καλύψει την απώλεια των εσόδων αυτών σε μεταγενέστερο χρόνο)
– Την απόφαση του ΣτΕ σύμφωνα με την οποία το νερό είναι κοινό αγαθό και η αξιοποίηση -διανομή του θα πρέπει να είναι δημόσια
– Την κινητοποίηση και τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στη Θεσ-νίκη την ημέρα των αυτοδιοικητικών εκλογών του 2014, που κατέγραψαν με συντριπτικό τρόπο την αντίθεση των πολιτών στην ιδιωτικοποίηση
– Την επιτυχημένη πρωτοβουλία των Ευρωπαίων πολιτών πριν τρία χρόνια, με την οποία δύο εκατομμύρια πολίτες απ’ όλη την Ευρώπη υπέγραψαν για την αποτροπή της ιδιωτικοποίησης του νερού και σχετικό αίτημα προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και ότι με βάση την πρωτοβουλία αυτή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αποσύρει το νερό από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας για τις συμβάσεις παραχώρησης, συμπλέοντας έτσι με τον ΟΗΕ, προστατεύοντας το ανθρώπινο δικαίωμα πρόσβασης σε ύδρευση και αποχέτευση.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι και οι βουλευτές μέλη τους ψηφίζουν ΟΧΙ στο άρθρο του πολυνομοσχεδίου που ρυθμίζει τη μεταβίβαση των μετοχών του Δημοσίου σε ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ.»
Αλλά τελικά φαίνεται πως ο κ. Φλαμπουράρης διαθέτει μεγάλη πειθώ μιας και κατάφερε να κάνει τους βουλευτές να αλλάξουν γνώμη.