«Οταν εγώ βρέθηκα μπροστά στο μεγαλύτερο δίλημμα που θα μπορούσε ποτέ να βρεθεί ένας πρωθυπουργός, τον Ιούλη του 2015, αυτό που με βοήθησε να πάρω δύσκολες αποφάσεις ήταν όταν με καθαρό μυαλό εκτίμησα τις συνέπειες που θα είχε η όποια πολιτική επιλογή στις κοινωνικές δυνάμεις που η Αριστερά οφείλει να εκπροσωπεί και να υπερασπίζεται», είπε ο κ. Τσίπρας στο συνέδριο του SPD, θυμίζοντας την αμίμητη φράση τον Μάιο του 2016 μέσα στη Βουλή, όταν μιλώντας προς τα έδρανα της αντιπολίτευσης, είχε πει «μπορείτε να μας κατηγορήσετε για αυταπάτες, αλλά όχι ότι είπαμε ψέματα».

Εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι τα μέλη και οι σύνεδροι του SPD δεν παρακολουθούν τις οβιδιακές του μεταμορφώσεις στο εσωτερικό και δεν έχουν εικόνα της ευκολίας με την οποία ο Ελληνας πρωθυπουργός λέει οτιδήποτε και το αντίθετό του, αν αυτό εξυπηρετεί τους επικοινωνιακούς του σκοπούς, ο κ. Τσίπρας πήγε στη Γερμανία, έβαλε το κοστούμι του μετριοπαθούς Αριστερού που επιθυμεί τη συνεργασία με τις κεντρώες δυνάμεις, που ζηλεύει τη σύμπραξη της Κεντροαριστεράς με την Αριστερά στην Ισπανία και την Πορτογαλία.

Απέδωσε μάλιστα και ευθύνες στο Κίνημα Αλλαγής που δεν συνεργάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, όπως γίνεται στις δύο χώρες της Ιβηρικής, δείχνοντας ότι η συνέχιση της πίεσης προς το Κίνημα Αλλαγής και η προσπάθεια να το καταστήσει υπεύθυνο για τη μη συμπόρευσή του με τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί βασική επιλογή της εκλογικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ και θα συνεχιστεί, με στόχο τους ψηφοφόρους της Κεντροαριστεράς και όχι, φυσικά, τη συνεργασία των δύο κομμάτων.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]