Στην πραγματικότητα, χωρίς αναφορές στις γνωστές σε όλους δεσμεύσεις της μεταμνημονιακής περιόδου, τα πρωτογενή πλεονάσματα έως το 2060, τους τρίμηνους ελέγχους και όλα τα στοιχεία που καθιστούν την εποπτεία της επόμενης φάσης μία συνέχεια της μνημονιακής περιόδου, ο κ. Τσίπρας θα κηρύξει την έναρξη της περιόδου της αυστηρής μεταμνημονιακής εποπτείας, η οποία ελέω ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. θα διαρκέσει πολλά χρόνια.

Το μήνυμα του κ. Τσίπρα θα δίνει έμφαση -όπως συνήθως- στην επικοινωνιακή πλευρά, με φράσεις όπως «η Ελλάδα παίρνει την τύχη στα χέρια της», θα περιέχει προσεκτικές διατυπώσεις για την ανάγκη συνέχισης της χρηστής διαχείρισης της ελληνικής οικονομίας, μεγάλες δόσεις κριτικής στο παρελθόν, αλλά και προεκλογικούς τόνους αισιοδοξίας και διλημμάτων για το ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα την επόμενη ημέρα.

Επιχειρώντας να αφήσει πίσω την εθνική τραγωδία στο Μάτι, τους δεκάδες νεκρούς, τα εγκληματικά λάθη που διερευνά η Δικαιοσύνη και τις ενέργειες να ελεγχθεί ο δημόσιος διάλογος με άθλιες ντιρεκτίβες φθηνής προπαγάνδας, το διάγγελμα του κ. Τσίπρα θα είναι το πρώτο βήμα στο πλαίσιο ενός σχεδιασμού που είναι έτοιμος από τον Ιούνιο, αλλά ακυρώθηκε και ξαναφτιάχτηκε, αφήνοντας εκτός τελικά – τουλάχιστον για ένα διάστημα- την πραγματοποίηση πανηγυρικών εκδηλώσεων στην Αθήνα και αλλού.

Το δεύτερο βήμα θα είναι ο ανασχηματισμός, για τον οποίο επίσης κυβερνητικές πηγές αναφέρουν ότι «είναι θέμα ημερών» -ίσως και μέσα στην εβδομάδα, όπως κυκλοφόρησε χθες- καθώς ο κ. Τσίπρας φέρεται να θέλει να ανέβει στη ΔΕΘ ως πρωθυπουργός της νέας κυβέρνησης.

Το τρίτο βήμα είναι η ομιλία του κ. Τσίπρα στις παραγωγικές τάξεις στις 8 Σεπτεμβρίου από το βήμα της ΔΕΘ, η οποία φέτος θα έχει έντονο αμερικανικό χρώμα, καθώς τιμώμενη χώρα θα είναι οι ΗΠΑ, οι οποίες θα εκπροσωπηθούν από υψηλά ιστάμενους αξιωματούχους, αλλά και μεγάλες αμερικανικές εταιρίες.

Εκεί αναμένονται ανακοινώσεις από τον πρωθυπουργό, για τις οποίες έχουν ήδη δημιουργηθεί μεγάλες προσδοκίες, με τις πληροφορίες να επιμένουν ότι θα αφορούν φοροελαφρύνσεις (μειώσεις έως 30% στον ΕΝΦΙΑ, μειώσεις ασφαλιστικών εισφορών κ.ά.) και θετικά μέτρα στον τομέα της εργασίας (π.χ. σταδιακή αύξηση του κατώτατου μισθού, επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας).

Αποτελεί ακόμα ερωτηματικό αν ο κ. Τσίπρας αναφερθεί στα 8 Σεπτεμβρίου και στο θέμα της μείωσης των συντάξεων, που έχει ψηφιστεί για την 1.1.2019. Στο κυβερνητικό στρατόπεδο όμως παρουσιάζουν ως δεδομένη την αναβολή της και μάλιστα σε συνεννόηση με τους θεσμούς και όχι ως μονομερή ενέργεια, παρά το γεγονός ότι όλοι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι συστήνουν την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων που έχουν ψηφιστεί, χωρίς εκπτώσεις.

Ο εξάδελφος του πρωθυπουργού και οικονομικός του σύμβουλος, Γιώργος Τσίπρας, είπε προχθές ότι «το θέμα αυτό θα ανοίξει και θα κλείσει τον Οκτώβριο», ενώ στο Eurogroup, που αναμένεται στο τέλος Αυγούστου, θα δοθεί μία πρώτη γεύση για το κατά πόσο υπάρχει πεδίο για αλλαγές στην πολιτική που έχει συμφωνηθεί ανάμεσα στους θεσμούς και την ελληνική κυβέρνηση, στη φάση της μεταμνημονιακής εποπτείας.

Ο κ. Γιώργος Τσίπρας φρόντισε μάλιστα να «αποφορτίσει» και το κλίμα εξόδου τής ελληνικής οικονομίας στις αγορές. Βλέποντας το δεκαετές στο 4,3%, δήλωσε στο ΑΠΕ ότι μέχρι το 2022 και λόγω του «μαξιλαριού» των 24 δισ. ευρώ, η Ελλάδα μπορεί να παραμείνει εκτός αγορών. Παρέλειψε, βέβαια, να πει ότι μία οικονομία που είναι εκτός αγορών, δεν είναι μία κανονική οικονομία…

Ο ανασχηματισμός

Με την ομιλία του στη ΔΕΘ, ο κ. Τσίπρας θα κηρύξει ατύπως και τη μακρά προεκλογική περίοδο που θα διαρκέσει έως τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές, που θα γίνουν τον Μάιο, αν δεν υπάρξει εκλογικός αιφνιδιασμός μέσα στο 2018.

Στο πρωθυπουργικό επιτελείο θεωρούν σημαντική τη σύνθεση της κυβέρνησης που θα οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝ.ΕΛ. στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά θα αναλάβει να ξεπεράσει και το σκόπελο της έγκρισης της συμφωνίας των Πρεσπών από την ελληνική Βουλή, εφόσον τα Σκόπια προχωρήσουν όπως έχουν δεσμευτεί (το δημοψήφισμα στη γειτονική χώρα έχει προγραμματιστεί για τις 30 Σεπτεμβρίου).

Τα βασικά σενάρια είναι δύο:

Το ένα αφορά ριζικό ανασχηματισμό, με πολλές και σημαντικές αλλαγές, απομακρύνσεις βασικών υπουργών, είσοδο στελεχών εκτός ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και προσπάθεια του πρωθυπουργού να εμφανιστεί ως ο επικεφαλής μίας νέας κυβέρνησης 40άρηδων.

Το άλλο σενάριο αφορά μικρές αλλαγές, διορθωτικές κινήσεις, συμβιβαστικά ανοίγματα του πρωθυπουργού στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στην Κεντροαριστερά και τον κ. Τσίπρα να κινείται στη λογική «δεν περισσεύει κανείς».

Η μέχρι στιγμής ονοματολογία προκύπτει από κυβερνητικά και κομματικά στελέχη και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν είναι ασφαλής. Το πρωθυπουργικό επιτελείο δεν την τροφοδοτεί και γι’ αυτό τα ερωτήματα παραμένουν πολλά.

Π.χ. ερώτημα αποτελεί αν θα αλλάξουν οι υπουργοί στα βασικά υπουργεία Οικονομικών, Εσωτερικών και Εξωτερικών ή θα παραμείνουν οι κ.κ. Τσακαλώτος, Σκουρλέτης και Κοτζιάς στις θέσεις τους, όπως οι ίδιοι φέρονται να επιμένουν ότι θα συμβεί, αν θα υπάρξει «σφαγή υφυπουργών» όπως αφήνουν να διαρρεύσει οι ίδιοι οι υπουργοί για να φτιάξουν κλίμα ή αν αναμένονται αλλαγές στο στενό επιτελείο του πρωθυπουργού, με ταυτόχρονη επιστροφή του Νίκου Παππά στο Μαξίμου, όπως λένε πηγές του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]