Στη συνέντευξή του στο ραδιοσταθμό «Το Κόκκινο» τονίζει «Αναρωτιέμαι τι είδους αντίδραση περιμένει η κυβέρνηση από την Εσθονία και άλλα κράτη – μέλη, ανάλογα με τις ειδικότερες ιστορικές ευαισθησίες καθενός που συμπίπτουν όμως στον κοινό παρονομαστή του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου; Αδιαφορία ή καταγραφή σε ένα αρχείο «δοσοληψιών» αλληλεγγύης και αλληλοκατανόησης; Ποιος εθνικός στρατηγικός στόχος υπηρετείται με τον τρόπο αυτό και ποιά δημοκρατική και άρα παροδική κυβέρνηση νομιμοποιείται να προσδίδει ιδεολογικό ή μάλλον ιδεοληπτικό πρόσημο σε μια ολόκληρη χώρα τοποθετώντας την στο περιθώριο των κοινών ευρωπαϊκών αξιών και ιστορικών προσλήψεων;».

Στην συνέχεια κατηγόρησε τα ΜΜΕ λέγοντας ότι «δεν έχουν ούτε το σθένος να βάλουν μία επιστολή ολόκληρη, να την διαβάσει το κοινό και να βγάλει τα συμπεράσματά του, αποσιώπησαν τις αναφορές στην Άνοιξη της Πράγας που έθεσε το ζήτημα του Σοσιαλισμού με ελευθερία και δημοκρατία, με ανθρώπινο πρόσωπο, το ρεύμα του ευρωκομμουνισμού, αυτοί οι πλαστογράφοι μας κατηγορούν ότι δήθεν διαμορφώνουμε την Ιστορία.

Σχολιάζοντας την στάση της αντιπολίτευσης, ο ίδιος τόνισε ότι «έχουμε να κάνουμε με έναν ακροδεξιό κατήφορο της Νέας Δημοκρατίας που έρχεται σε σύγκρουση με το μεταπολιτευτικό της παρελθόν και με αυτό προσπάθησαν μεγάλοι ηγέτες της, ο Καραμανλής, ο Ράλλης, ο Μητσοτάκης, ο Στεφανόπουλος, να βγάλουν από την παράταξη το μίσος του εμφυλίου και τον αντικομμουνισμό. Εδώ, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα τέτοιο φαινόμενο. Δεν ξέρω εάν έχουμε καταλάβει ότι αυτή η διαδικασία που δεν είναι τωρινή, απλώς παίρνει σάρκα και οστά, ιδεολογική κάλυψη, πλήττει τον πυρήνα της ίδιας της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας, γιατί είναι η πρώτη φορά μετά το 1974 που έχουμε να κάνουμε με μία τέτοια παρέμβαση, του ίδιου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Εχουμε επίσης μία συντηρητική μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ που ταυτίζεται με τη Δεξιά και τη συντηρητική παράταξη. Όταν είχε κληθεί ο Ανδρέας Παπανδρέου να καταδικάσει τη δικτατορία του Γιαρουζέλσκι στην Πολωνία, αρνήθηκε … ήθελε να δώσει ένα μήνυμα ότι δεν μπορούν να υπάρχουν ταυτίσεις, επικίνδυνες σε αυτά τα ζητήματα. Αυτό το ζήτημα αποδεικνύει τη συντηρητική μετατόπιση όχι μόνο της ΝΔ προς ακροδεξιές θέσεις και εμφυλιοπολεμικά κηρύγματα, αλλά και του κεντρώου χώρου … προς συντηρητικές κατευθύνσεις. Αυτό είναι πολύ δυσάρεστο».