Το περασμένο Σάββατο, ο Θανάσης Καρτερός, σε άρθρο του με τίτλο «Κάποιος που ντρέπεται», που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της Αριστεράς, αναφερόταν σε πρόσωπο της κυβέρνησης (υπουργός όπως αποκάλυψε στο σημερινό του άρθρο με τίτλο «Κάποιος που ντρέπεται -Sequel»), ο οποίος κέρδισε τη συμπάθειά του καθώς, όπως εξήγησε το Σάββατο: «Δεν χρησιμοποιεί, για παράδειγμα, την κρατική αυτοκινητάρα σχεδόν ποτέ. Προτιμά το δικό του, που οδηγεί μόνος. Δεν πηγαίνει στην ταβέρνα με φίλους, αν δεν στείλει στα σπίτια τους τους αστυνομικούς που είναι υποχρεωμένοι να τον φυλάγουν. Δεν δέχεται ποτέ, στις ολιγοήμερες διακοπές του, αστυνομική συνοδεία. Και πληρώνει μόνος του ουκ ολίγα γεύματα, που θα μπορούσε να χρεώσει στο Δημόσιο».
Μπούγας για Τέμπη: Η παρέμβαση Αδειλίνη εντάσσεται στην προσπάθεια για πλήρη διερεύνηση του δυστυχήματος
Όπως αποκαλύπτει, σήμερα, μετά το άρθρο του Σαββάτου δέχτηκε πολλά τηλεφωνήματα, SMS και μέιλ στα οποία των ρωτούσαν σε ποιο πρόσωπο αναφέρεται.
«Καίει και τσούζει πολλούς το θέμα. Και το ποιοι είναι όσοι κάνουν όσα κάποιος που ντρέπεται αποφεύγει να κάνει, προφανώς ξέρετε. Απόδειξη ότι κανένας δε ρωτάει για αυτούς. Τους βλέπετε, τους χειροκροτείτε, νιώθετε άβολα με τα κρατικά τους μεγαλεία, ακόμα και σε κομματικές εκδηλώσεις, αλλά ποιείτε τα ξινά γλυκά και πάτε παρακάτω», γράφει σήμερα ο Θανάσης Καρτερός και συνεχίζει: «Η ερώτηση πρέπει να αλλάξει. Όχι ποιος είναι, αλλά ποιοι είναι. Διότι δεν είναι πολλοί, αλλά δεν είναι και ένας. Μπορεί στο μυαλό μου να είχα κάποιον συγκεκριμένο, αλλά δεν είναι μόνος. Ευτυχώς. Υπάρχουν κι άλλοι που αποφεύγουν τις μικρές φθοροποιές, χάρες και χαρές της εξουσίας. Καθώς όμως το κάνουν από πεποίθηση και όχι για φιγούρα, ουδείς οργάνωσε μια πονηρή διαρροή- ο υπουργός που κυκλοφορεί με το δικό του αμάξι, χωρίς οδηγούς και φρουρές, ας πούμε. άσε που βγάζουν κόκκινη κάρτα αν υποψιαστούν ότι έχεις σκοπό να αναφερθείς ονομαστικά σε αυτούς. Διότι κι αυτό έγινε».
«Να κόψουμε τις δικαιολογίες. Ούτε λόγοι ασφαλείας υπάρχουν, ούτε εκ του νόμου υποχρέωση, ούτε και είναι εικόνα ενός άλλου στυλ εξουσίας, που αυτό τουλάχιστον δεν εξαρτάται από Μνημόνια, να πήζει ο χώρος έξω από τις συνεδριάσεις της Κεντρικής Επιτροπής, για παράδειγμα, από κρατικά αυτοκίνητα και αστυνομικούς – που κακώς κάνουν και τον οδηγό- με πολιτικά. Αυτό δεν γίνεται να το συνηθίσουμε. Γιατί έτσι, ακόμα ι αν γλιτώσουμε από τα θηρία, θα μας φάνε οι κοριοί…», καταλήγει ο αρθρογράφος.