Την έκτακτη εκπομπή παρουσίασε ο Παύλος Τσίμας με τον σχολιασμό του πρώην πρωθυπουργού και πρώην προέδρου του ΣτΕ, Παναγιώτη Πικραμμένου και του πρώην υπουργού, Γιάννη Παλαιοκρασσά.
Όπως τόνισε ο δημοσιογράφος ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συμφώνησε να μιλήσει για όλους και για όλα σε ένα υλικό 30 ωρών με μοναδικό όρο αυτό να προβληθεί μετά τον θάνατό του.
Ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος του ΣτΕ, Παναγιώτης Πικραμμένος χαρακτήρισε με μία φράση τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ως «καλό οικογενειάρχη» εξαίροντας το επίτευγμά του να έχει μία οικογένεια τόσο δεμένη.
Η συζήτηση κατευθύνθηκε στην άποψη του εκλιπόντος πως το Μνημόνιο ήρθε γιατί για χρόνια ζούσαμε πάνω από τις δυνάμεις μας με τον Παναγιώτη Πικραμμένο να λέει πως ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης το είχε αναγνωρίσει αυτό, συμπληρώνοντας πως το Μνημόνιο εφαρμόστηκε αλλά μονομερώς κυρίως επηρεάζοντας τις συντάξεις καθώς πτυχές που ήταν θετικές για την οικονομία άργησαν να τεθούν σε εφαρμογή.
Ο πρώην υπουργός, Γιάννης Παλαιοκρασσάς, τόνισε πως ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε ξεκάθαρη κλίμακα αξιών. «Η πατρίδα πρώτη, η παράταξη δεύτερη -όχι το κόμμα- και τρίτη η προσωπική του φιλοδοξία. Συχνά αδικούσε τον εαυτό του», είπε τονίζοντας πως ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά του ήταν πως «άκουγε». Παράλληλα είπε πως «έβλεπε μπροστά και προέβλεπε».
«Ένα από τα ταλέντα που είχε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν να μπορεί να αντιλαμβάνεται και να επικοινωνεί με τους Ευρωπαίους», είπε ο κ. Παλαιοκρασσάς.
Την Κυριακή οι εκλογές στον ΣΥΡΙΖΑ – Το μεσημέρι ανακοινώνει το νέο του κόμμα ο Κασσελάκης
Τι είπε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης
«Η κυβέρνησή μου δεν συμβιβάστηκε καθόλου. Ούτε για φιλικούς λόγους, ούτε γιατί είχαμε επηρεαστεί για από… αντιπαροχές», είπε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αναφερόμενος σε ορισμένες περιόδους και δυσκολίες που αντιμετώπισε κατά την πρωθυπουργία του.
Στην συνέντευξη, μικρό μέρος της οποίας προβλήθηκε από τον Σκάι, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης εμφανίζεται να δηλώνει ότι την κυβέρνησή του έριξαν ιδιωτικά συμφέροντα, με αιχμή τον ΟΤΕ, και σημειώνει ότι η «παλαιά καραμανλική» πτέρυγα δεν τον στήριξε στην κυβερνητική του προσπάθεια.
«Δυσκολότερη ιδιωτικοποίηση από αυτή των αστικών συγκοινωνιών στην Αθήνα δεν υπήρχε. Έπρεπε να απολύσεις 7.500 άτομα και πολλοί εξ αυτών ήταν συνδικαλιστές που είχαν δημιουργήσει πολλά προβλήμτα και είχαν συνδικαλιστική στήριξη».
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης περιέγραψε τον τρόπο που κυβερνούσε, σημειώνοντας ότι είχε άμεση εικόνα και άποψη για τις αποφάσεις των υπουργών του: «η κυβέρνηση αυτή ήμουν εγώ, μπορώ να το πω, η πραγματικότητα είναι αυτή, οι υπουργοί δεν λειτουργούσαν μόνοι τους, κανένας υπουργός, οι πρωτοβουλίες ήταν 100% δικές μου. Εγώ τουλάχιστον κυβερνούσα διαφορετικά απ ότι τώρα κυβερνάται ο τόπος, δηλ. το πρωί που πήγαινα είχα την γενική εικόνα του τόπου και έπαιρνα στο κόκκινο τηλέφωνο 2, 3, 5 όσους χρειαζόταν υπουργούς, για να τους πω τι να κάνουν, διηύθυνα σαν το μαέστρο της ορχήστρας, διηύθυνα και τον υπουργό και τον υφυπουργό και πολλές φορές κατέβαινα και παρακάτω, σε προέδρους ή γενικούς διευθυντές ή συγκαλούσα συσκέψεις, ή πήγαινα στα υπουργεία, η πολιτική ήταν πολιτική κυβερνητική δεν ήταν πολιτική προσώπου».
Οι αντιδράσεις
«Εγώ είχα πρόβλημα διότι στην κυβέρνηση αυτή δεν συμφωνούσαν όλοι στην δική μου τακτική» υποστηρίζει, στη συνέντευξη που παραχωρήθηκε προ ετών, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και προσθέτει ότι «υπήρχε πάντοτε η πτέρυξ η μια, η οποία στην ουσία ήταν η παλιά καρμανλική πτέρυγα, η παλιά ελληνική δεξιά η οποία δεν συμφωνούσε τουλάχιστον στην έκταση και τους ρυθμούς που εγώ ήθελα».
Ως προς την πτώση της κυβέρνησής του, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης σημείωσε: «το θέμα του ΟΤΕ δεν ήταν μείζον θέμα, το θέμα του ΟΤΕ ήταν μείζον και κατέληξε να είναι μείζον, διότι ενεπλέκοντο τα ιδιωτικά συμφέροντα τα οποία σε τελική ανάλυση έριξαν την κυβέρνηση… ήμαστε μία κυβέρνηση οποία δεν συμβιβάστηκε, καθόλου και η οποία είχε το θάρρος να παίρνει τις αποφάσεις που ωφελούσαν τον τόπο, κατά την δική μας κρίση βέβαια, αλάθητοι δεν ήμαστε, αλλά σε καμία περίπτωση δεν κάναμε κανέναν συμβιβασμό ούτε για συναισθηματικούς λόγους, φιλικούς και πολύ περισσότερο γι’ ότι τυχόν είχαμε επηρεαστεί από αντιπαροχές».