Μέσα σε δύο χρόνια η σημερινή κυβέρνηση θα έχει ψηφίσει δύο Μνημόνια, σπάζοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ, ενώ παρατείνει τη λιτότητα τουλάχιστον μέχρι το 2022.
Η αποτυχία της διαπραγματευτικής τακτικής του οικονομικού επιτελείου είναι ξεκάθαρη. Οι συζητήσεις με τους δανειστές ξεκίνησαν τον περασμένο Σεπτέμβριο για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση και τελικώς στη Βουλή ήρθε ένα νέο Μνημόνιο 924 σελίδων με μνημονιακές δεσμεύσεις και σκληρή λιτότητα για τα επόμενα 5 χρόνια χωρίς νέα χρηματοδότηση.
Ακόμη και σήμερα όμως η κυβέρνηση επιχειρεί με τους προπαγανδιστικούς της μηχανισμούς να εμφανίσει ότι το σημερινό Μνημόνιο είτε είναι δημοσιονομικά ουδέτερο, όπως επισήμως έχει πει ο πρωθυπουργός, είτε τα αντίμετρα ύψους 7,5 δισ. υπερβαίνουν τα αρνητικά μέτρα των 4,9 δισ. όπως διέρρευσε με non paper το Μαξίμου και παρουσίασε με σχετικό πίνακα το δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ.
Ποια είναι όμως η αλήθεια και ποια τα ψέματα για το τέταρτο Μνημόνιο;
Ο Ελεύθερος Τύπος με 7 ερωτήσεις-απαντήσεις αποκωδικοποιεί το μνημονιακό νομοσχέδιο και καταρρίπτει τους μύθους που καλλιεργεί η κυβέρνηση.
1. «Τα μέτρα είναι δημοσιονομικά ουδέτερα».
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε πει στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ότι δεν θα δεχόταν ούτε ένα ευρώ πρόσθετης λιτότητας. Στην έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Τα μέτρα έχουν δημοσιονομικό βάρος και μάλιστα υψηλό για μισθωτούς και συνταξιούχους που ήδη έχουν χτυπηθεί από την παρατεταμένη ύφεση. Το Δημόσιο το 2019 θα εξοικονομήσει 2,262 δισεκατομμύρια από τη μείωση των κύριων συντάξεων και 232 εκατομμύρια από το ψαλίδι στις επικουρικές, ενώ από το 2020 θα εισπράξει 1,920 δισ. λόγω της μείωσης του αφορολόγητου ορίου. Εάν σε αυτά τα ποσά προσθέσουμε την αύξηση της εισφοράς κατά 124 εκατ., την κατάργηση φοροαπαλλαγών όπως οι ιατρικές δαπάνες και μάλιστα από το 2017 (189 εκατ.) και τη μείωση κοινωνικών επιδομάτων, ο τελικός λογαριασμός ανεβαίνει στα 5 δισ.
2. «Ναι, αλλά υπάρχουν αντίμετρα 7,5 δισ.».
Η κυβέρνηση προσπαθεί να εξουδετερώσει (επικοινωνιακά) τα μέτρα ύψους 5 δισεκατομμυρίων, τα οποία θα εφαρμοστούν ρητώς από το 2019, με αντίμετρα τα οποία ανεβάζει στα 7,5 δισ. Η αλήθεια είναι ότι τα αντίμετρα τελούν υπό αίρεση και μάλιστα όχι της κυβέρνησης αλλά των δανειστών. Το άρθρο 15 είναι σαφές: Το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας και η Κομισιόν σε συνεργασία με τις ελληνικές αρχές θα εκτιμούν κάθε χρόνο την πορεία της οικονομίας για το επόμενο έτος και θα αποφασίζουν εάν θα εφαρμοσθούν αντίμετρα ανάλογα με το εάν θα υπάρχουν αποκλίσεις από τους δημοσιονομικούς στόχους.
3. «Δεν θα θιγούν τα ειδικά μισθολόγια».
Σε αυτή τη φάση τα ειδικά μισθολόγια μπαίνουν στον προθάλαμο των μειώσεων καθώς καθιερώνεται η προσωπική διαφορά. Θυμίζουμε ότι και τον Μάιο του 2016, όταν καθιερώθηκε η προσωπική διαφορά στις συντάξεις, ο κ. Κατρούγκαλος έλεγε ότι αυτό γίνεται για να αυξηθούν οι συντάξεις το 2018 με βάση τη ρήτρα ανάπτυξης. Και τώρα έρχεται το τσεκούρι στις αποδοχές των συνταξιούχων ενώ μεθοδεύεται αντίστοιχη μείωση για ενστόλους και επιστημονικό προσωπικό.
4. «Η κυβέρνηση καταργεί την ξένη Επιτροπεία».
Δεν ισχύει αυτό. Με το νομοσχέδιο ο πρώτος ρόλος δίδεται στο ΔΝΤ, το οποίο μεταξύ άλλων θα κρίνει εάν η μείωσητου αφορολόγητου ορίου θα πρέπει να εφαρμοσθεί από το 2020 ή να επισπευσθεί κατά ένα χρόνο, το 2019. Και μόνο ότι υπάρχει ξεχωριστή διάταξη για το αφορολόγητο είναι «πονηρό», καθώς το ΔΝΤ μέχρι τώρα ακολουθεί σκληρή γραμμή σε ό,τι αφορά τις εκτιμήσεις του για την οικονομία. Αποτελεί κόλαφο για την κυβέρνηση να δίνει την πρωτοκαθεδρία του εκτιμητή της οικονομίας στο ΔΝΤ, που σύμφωνα με τον πρωθυπουργό «τον περασμένο Δεκέμβριο ζητούσε 42 φορές περισσότερα μέτρα επειδή εκτιμούσε ότι το πλεόνασμα του 2016 θα ήταν 0,1% αντί 4,2% του ΑΕΠ». Αλήθεια πιστεύει κανείς ότι τον επόμενο χρόνο το ΔΝΤ θα εκτιμήσει ότι η οικονομία θα έχει πλεόνασμα 3,5% το 2019 για να ενεργοποιηθούν τα αντίμετρα;
5. «Ναι, αλλά τουλάχιστον τελειώνουμε με τα Μνημόνια!»
Πρόκειται για μία ακόμη πτυχή της κυβερνητικής προπαγάνδας. Το Μνημόνιο όχι μόνο δεν τελειώνει, αλλά παρατείνεται έως το 2022 με «μνημονιακού τύπου μέτρα», όπως είναι οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις αλλά και με δεσμεύσεις για θηριώδη πλεονάσματα. Και όλα αυτά χωρίς χρηματοδότηση.
6. Ομως, θα βγούμε στις αγορές και δεν θα χρειαζόμαστε τους ξένους!
Εδώ συμβαίνει το παράδοξο. Ενώ η έξοδος στις αγορές θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την έξοδο από την πρέσα των δανειστών, συμβαίνει το αντίστροφο:
Η κυβέρνηση δεσμεύεται για σκληρή λιτότητα έως το 2022 υπό τη στενή επιτήρηση των δανειστών, οι οποίοι όμως δεν ανοίγουν το «πουγκί» τους. Η Ελλάδα εάν τα καταφέρει στα μέσα του 2018 θα δανείζεται από τις αγορές με ακριβά επιτόκια 4%-5%, αλλά θα εφαρμόζει Μνημόνιο.
7. Ναι, αλλά με τη συμφωνία θα ξεκλειδώσουμε τα μέτρα για το χρέος.
Και εδώ η κυβέρνηση αυτοδιαψεύδεται. Ενώ έλεγε ότι θα φέρει συμφωνία πακέτο για μέτρα λιτότητας και χρέος, τώρα περιμένει «καλά νέα» εντός του μήνα. Το βέβαιο είναι ότι τα μέτρα για το χρέος θα εφαρμοσθούν ανάλογα με την πορεία του Μνημονίου στα μέσα του 2018, όπως ήδη έχει δεσμευθεί η κυβέρνηση.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου