Η κυβέρνηση φεύγοντας «κατάφερε» να κλονίσει την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων αξιωματούχων και των δανειστών, οι οποίοι προφανώς θα έχουν ξαναφέρει στη μνήμη τους τα όσα διαδραματίστηκαν στη διάρκεια του δραματικού πρώτου εξαμήνου του 2015.
Οι κινήσεις της τον τελευταίο μήνα έχουν ξεφύγει κατά πολύ από τα συνηθισμένα πλαίσια μιας προεκλογικής περιόδου, όπου υπάρχει ανοχή από τις Βρυξέλλες σε φραστικές υπερβολές. Εδώ βλέπουν ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει γι’ αυτό και οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι υποχρεώθηκαν να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους, ώστε να είναι κατοχυρωμένοι την επόμενη μέρα.
Οπως επισημαίνουν κοινοτικές πηγές στη βελγική πρωτεύουσα, στις τρεις αξιολογήσεις της ελληνικής οικονομίας, που έγιναν από τους θεσμούς από τον περασμένο Αύγουστο και την έξοδο της χώρας από το Μνημόνιο, μέχρι σήμερα διαπιστώνεται μια διαρκής επιδείνωση της κατάστασης της ελληνικής οικονομίας. Η μια αξιολόγηση είναι χειρότερη από την άλλη.
Αλλωστε αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι όλα έχουν έρθει πίσω χρονικά. Δεν είναι τυχαίο ότι τα 974 εκατ. ευρώ από τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους τα πήραμε από τους εταίρους με τέσσερις μήνες καθυστέρηση, γιατί η κυβέρνηση άργησε να εφαρμόσει τα προαπαιτούμενα.
Την Πέμπτη, η Εurostat δημοσιοποίησε τα στοιχεία για την ανάπτυξη στην Ευρώπη, από τα οποία προκύπτει ότι τα τελευταία τρία τρίμηνα η αύξηση του ΑΕΠ στην Ελλάδα επιβραδύνεται ανησυχητικά. Ημασταν τελευταίοι σε ρυθμό ανάπτυξης μεταξύ των τεσσάρων χωρών της ευρωζώνης που πέρασαν από Μνημόνια και προγράμματα λιτότητας, δηλαδή την Κύπρο, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Ισπανία.
Δεν είναι τυχαίο, αφού οι επενδύσεις μειώθηκαν πέρυσι πάνω από 10%. Και πώς να μην μειωθούν όταν όλες οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν κολλήσει…
Αναλυτικά
Στην τρίτη αξιολόγηση γίνεται διεξοδική αναφορά στις ιδιωτικοποιήσεις που δεν προχωρούν, όπως αυτές των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛ.ΠΕ.), της παραχώρησης της Εγνατίας Οδού, της πώλησης του 30% του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών, των περιφερειακών λιμανιών. Καταγράφει καθυστέρηση στο σχεδιασμό της αξιοποίησης των περιουσιακών στοιχείων του ΤΑΙΠΕΔ και γενικά μια νεφελώδη κατάσταση, όπου μια νομοθετική ρύθμιση ή πρωτοβουλία της κυβέρνησης δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από αυτά που ρυθμίζει.
Από τον περασμένο Αύγουστο (και την έξοδο της χώρας από το Mνημόνιο) μέχρι σήμερα διαπιστώνεται διαρκής επιδείνωση της ελληνικής οικονομίας
Είναι σαφές ότι καθυστερήσεις μεταρρυθμίσεων με θετικό αντίκτυπο στην οικονομία και χωρίς πολιτικό κόστος μπορεί να υπάρξουν για δύο λόγους, είτε λόγω ανικανότητας των αρμόδιων υπουργών είτε λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ισχύουν και τα δύο με αποτέλεσμα τη φθίνουσα πορεία της οικονομίας.
Ολα αυτά ήταν γνωστά στους Ευρωπαίους αξιωματούχους και λίγο πολύ τα ανέχονταν προσπαθώντας σε καθημερινή βάση να βρουν λύσεις που θα ξεμπλοκάρουν ιδιωτικοποιήσεις και επενδύσεις, πολλές φορές ακροβατώντας με την κοινοτική νομοθεσία.
Αυτό που προκάλεσε την έντονη δυσφορία τους ήταν οι προεκλογικές παροχές, οι οποίες έγιναν χωρίς καμία συνεννόηση, προφανώς γιατί η κυβέρνηση γνώριζε ότι δεν θα έπαιρνε το «πράσινο φως». Και πώς να το πάρει από τη στιγμή που μοίρασε χρήματα τα οποία δεν περίσσευαν… Τα μέτρα αφήνουν μια «τρύπα» στην επόμενη κυβέρνηση, η οποία το 2019 θα ξεπεράσει κατά πολύ το 1 δισ. ευρώ. Αυτό μπορεί να παρομοιαστεί μόνο με την τακτική της «καμένης γης». Προσπαθεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να δέσει τα χέρια της επόμενης που θα έρθει μετά τις εκλογές.
Το είδαν, όμως, αυτό τόσο οι Βρυξέλλες όσο και οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες φροντίζοντας να βάλουν τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση.
Καταρχήν αρνήθηκαν να εξετάσουν τις παροχές που είχε εξαγγείλει ο πρωθυπουργός για το 2020 με αποτέλεσμα να υποχρεωθεί να τις καταργήσει. Πώς θα μπορούσαν άλλωστε να συζητήσουν για το 2020 όταν υπάρχει ήδη η βεβαιότητα ότι με τις παροχές που δόθηκαν το 2019 δεν θα επιτευχθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ.
Οσον αφορά τις παροχές του 2019, κορυφαίοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, όπως ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν για το ευρώ Βάλντις Ντομπρόβσκις, ο επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων Πιερ Μοσκοβισί και ο επικεφαλής του Ταμείου Διάσωσης της ευρωζώνης (ESM), Κλάους Ρέγκλινγκ, ξεκαθάρισαν δημόσια ότι τα χρήματα αυτά δεν περίσσευαν όπως ισχυρίστηκε η κυβέρνηση.
Μάλιστα, ο κ. Ντομπρόβσκις προειδοποίησε ευθέως ότι για μια χώρα όπως η Ελλάδα με χρέος 180% του ΑΕΠ, που θέλει να βγει με βιώσιμο τρόπο στις αγορές, τα περιθώρια λάθους στην οικονομική πολιτική είναι ελάχιστα.
Υποκρισία
Και φτάνουμε στην τελευταία κίνηση της κυβέρνησης, η οποία είναι εντελώς υποκριτική. Αφορά την κατάθεση στη Βουλή τροπολογίας με την οποία καταργείται η μείωση του αφορολογήτου από την 1η Ιανουαρίου 2020. Μια κυβέρνηση που λογικά θα φύγει στις 7 Ιουλίου καταργεί ένα νόμο που θα πρέπει να εφαρμοστεί την 1η Ιανουαρίου 2020, ενώ γνωρίζει ότι για να γίνει αυτό απαιτείται η σύμφωνη γνώμη των δανειστών, την οποία δεν έχει και ούτε υπήρχε περίπτωση να πάρει. Αυτό κι αν είναι πολιτική απάτη και υποτίμηση της νοημοσύνης του ελληνικού λαού…
Πάντως, πήραν και οι δανειστές το μάθημά τους γιατί αποδείχθηκαν αφελείς, αφού νόμιζαν ότι τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση είχε αλλάξει και δεν είχε σχέση με εκείνη του 2015. Τουλάχιστον κατάλαβαν ότι έκαναν λάθος. Κάλλιο αργά…
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής