Οι δυο τους ήταν πολλά χρόνια μαζί. Σχεδόν όλη την ενήλικη ζωή του. Είναι πολύ λογικό η απώλεια του Μηνά να βύθισε τον Φαλελάκη σε τρομερή εσωστρέφεια, να τον οδήγησε σε διαρκείς σκέψεις και όχι απαραίτητα προς την ηρεμία και τον συμβιβασμό με την απώλεια.

Όπως εξηγεί ο Κώστας Φαλελάκης σε συνέντευξή του στο People, υπήρξε περίοδος που σκέφτηκε τον θάνατο. Ο λόγος που δεν οδηγήθηκε στην αυτοκτονία, είναι η αύρα του Χατζησάββα που τη νιώθει έντονα στη ζωή του.

«Υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων οι οποίοι είναι μεταφυσικοί και πιστεύουν πως υπάρχει μετά θάνατον ζωή, κάτι που δεν συμβαίνει στη δική του περίπτωση. Είμαι άθεος και απεχθάνομαι οτιδήποτε έχει σχέση με το μεταφυσικό, μια και δεν το συνάντησα ποτέ. Θεωρώ πως έχουμε πολύ χρόνο σε αυτή τη ζωή -που πολλοί τη θεωρούν μικρή- για να καταφύγουμε σε μια μετά θάνατον ζωή και σε μια μεταφυσική. Ωστόσο, αυτό που θέλω να σου πω είναι πως η παρουσία του Μηνά είναι πιο παρούσα από ποτέ.

Η αγάπη μπορεί να είναι άυλη έννοια, αλλά δημιουργεί ένα μεγάλο εκτόπισμα στην πραγματικότητα. Επομένως είναι ύλη, η οποία εξακολουθεί να υφίσταται. Αυτό το εκτόπισμα το νιώθω και ήταν από τις αιτίες που εξακολουθώ να είμαι στη ζωή. Πέρασε από το μυαλό μου να απαξιώσω τη ζωή και να την εγκαταλείψω. Σκέφτηκα, όμως, πως αυτά τα φωτεινά χρόνια και αυτή την αγάπη που έζησα με τον Μηνά αν φύγω θα χαθούν. Οπότε, είμαι εδώ σαν μάρτυρας, με την έννοια της μαρτυρίας ότι συνέβησαν όλα αυτά και θα συνεχίσω να είμαι»