Σήμερα ο Ηλίας Βρεττός πήρε εξιτήριο από το Metropolitan όπου νοσηλευόταν και δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυα του μιλώντας για την περιπέτεια του.

«Είμαι πάρα πολύ συγκινημένος από το ενδιαφέρον και την αγάπη του κόσμου. Κάνω μια δουλειά που απευθύνεται στον κόσμο, αλλά τόση αγάπη δεν έχω ξαναεισπράξει ποτέ στη ζωή μου. Αυτή η αγάπη για μένα ήταν δύναμη. Με έκανε να παλέψω. Με έκανε να αντέξω ό,τι πέρασα αυτές τις δύο εβδομάδες. Έχω ζήσει τον χειρότερο εφιάλτη της ζωής μου. Βγαίνω νικητής. Τα χειρουργεία πέτυχαν.

Υπάρχει πολύς δρόμος για την αποκατάσταση, αλλά εφόσον θα γίνω καλά, και θα γίνω τελείως καλά, να είστε σίγουροι για αυτό, δεν με ενδιαφέρει τίποτα άλλο. Να έχετε χαμόγελο. Να εκτιμάτε την κάθε στιγμή της ζωής σας, γιατί το κακό είναι δίπλα και μπορεί να συμβεί ανά πάσα ώρα και στιγμή. Έχουμε πολλά να πούμε στη συνέχεια, θέλω να μιλήσω και θα μιλήσω. Αυτή τη στιγμή θέλω να πω αυτά. Ξεκινά μια καινούρια ζωή για εμένα σήμερα. Ο Θεός μου έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία και να είστε σίγουροι ότι θα την εκμεταλλευτώ για να γίνω καλύτερος άνθρωπος.

Ήταν για να γίνει αυτό θα σας πω μόνο. Γιατί οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε ήταν απίστευτα συγκυριακές και σπάνιες. ένα πράγμα θα σας πω για να καταλάβετε. Έχω κάνει χιλιάδες live και έχω αφήσει το αυτοκίνητο μου στο αεροδρόμιο. Δεν έχει υπάρξει ούτε μια φορά στη ζωή μου που να μην έχω φύγει από το αεροδρόμιο με το αμάξι μου. Εκείνη την ημέρα επειδή είχα τροφική δηλητηρίαση και ήμουν πλήρως αδύναμος, φώναξα μια φίλη μου να με πάρει και το γεγονός ότι τη φώναξα με οδήγησε σε όλη αυτή την κατάσταση.

Επειδή εγώ βρισκόμουν σε κατάσταση ημιλιπόθυμη μέσα στο αυτοκίνητο, είχα αφυδατωθεί πάρα πολύ, δεν είχα τις αισθήσεις μου καλά. Περίμενα να φτάσω σπίτι. Ανέκτησα τις αισθήσεις μου την ώρα που άρχισαν οι στραβοτιμονιές και όλο αυτό. Είδα ένα αυτοκίνητο να περνάει δίπλα μας, δεν μπορώ να σας πω περισσότερα για αυτό. Δεν έχω δώσει ακόμα κατάθεση στην αστυνομία. Θα γίνουν όλα όπως πρέπει και θα έχουμε το χρόνο να τα πούμε όλα. Μετά από ένα τέτοιο χειρουργείο στη λεκάνη είναι θαύμα που στέκομαι όρθιος, όπως και ότι σώθηκα. Οτιδήποτε άλλο από το ότι είμαι ζωντανός και σας μιλάω είναι πολύ πιο κάτω από τη λίστα των προτεραιοτήτων μου.

Αν δεν φορούσα ζώνη δεν θα μιλούσαμε τώρα. Ήταν πολύ άσχημο το τρακάρισμα και κρατήθηκα μέσα στο αμάξι. Αν δεν φορούσαμε ζώνη θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Ήταν μαγκωμένα τα πόδια μου στις λαμαρίνες. Ταυτόχρονα όπως ήμουν εγκλωβισμένος μέσα στο αυτοκίνητο, δεν μπορούσα να κουνήσω χέρια, δεν μπορούσα να κουνήσω πόδια και ταυτόχρονα έκανα και εμετό» .