της Δρος. Άννας Κωνσταντινίδου*
Κι αυτό διότι οι γνωστοί κειμενογράφοι, που ξοδεύουν τόνους μελάνης το τελευταίο διάστημα, δεν κάνουν νομική ερμηνεία αλλά ερμηνεία προθέσεων, και μάλιστα προθέσεων στη βάση συγκεκριμένων “οδηγιών” που λαμβάνουν από εν αποστρατεία αξιωματικούς που αφυπηρέτησαν μετά τις πρόσφατες Κρίσεις από το Πολεμικό Ναυτικό. Και μιλάμε για “ιερά τοτέμ” που εξέθρεψε για μία σχεδόν επταετία το “σύστημα Αποστολάκη”, τα οποία μάλιστα και ως μη όφειλαν προβάλλουν τις προσωπικές τους αντιλήψεις και πικρίες, μετατρέποντας τους εαυτούς τους με χαρακτηριστική ευκολία από “επιχειρησιακούς” (όπως διατείνονταν ότι είναι) σε επικοινωνιακούς και δημοσιογραφικούς.
Σε ό,τι αφορά εμένα, αυτό που έκανα ήταν μία απλή και σαφής ερμηνεία της ΚΥΑ και μόνο, σεβόμενη την Πατρίδα και τα στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού. Διότι αυτή που ο νόμος φανερώνει, είναι η απλή και ξεκάθαρη αλήθεια που δεν επιδέχεται στρεβλές ερμηνείες, οι οποίες το μόνο που θα μπορούσαν να κάνουν θα ήταν να οδηγήσουν σε γραφικότητες.
Και πραγματικά παρατηρώ ότι προκάλεσε τόση αίσθηση το κείμενό μου, που ο “θόρυβός” του τελικά υπήρξε τραχύς και αποκρουστικός για συγκεκριμένα άτομα (άραγε ποια;), με το “ωστικό κύμα” που ακολούθησε να κονιορτοποιεί οποιαδήποτε προσπάθεια από μέρους τους να συνεχίζουν να παρουσιάζουν τις παραδοξότητες που πρόβαλλαν όλο αυτό το διάστημα ως αλήθειες.
Κι αυτό φάνηκε, γιατί όχι μόνο δεν μπόρεσαν να απαντήσουν με επιχειρήματα στην αρθρογραφία τους που ακολούθησε του κειμένου μου, αλλά τα σχόλιά τους προσέλαβαν σχεδόν ακατάληπτο φιλοσοφικό-ποιητικό περιεχόμενο όπως και κωμικές εικόνες με κακοσκηνοθετημένες σκηνές, αποδεικνύοντας τελικά ότι οι περισσότεροι εξ αυτών και ευρύτερης παιδείας στερούνται (πράγμα ιδιαίτερα επικίνδυνο), αλλά και βασικών γνώσεων που θα τους καθιστούσαν ικανούς να εκφραστούν με έγκυρο τρόπο. Και είναι χαρακτηριστικό ότι φτάνουν στο σημείο να αναφέρουν στο κείμενό τους ότι η ΚΥΑ (ένα νομικό κείμενο!) φέρει παραπλανητικό τίτλο!
Τονίζω ότι το άρθρο μου είναι το μόνο αυτή την στιγμή που ερμηνεύει την ΚΥΑ για τις ειδικές αποστολές των Ενόπλων Δυνάμεων επιστημονικά και όχι δημοσιογραφικά, και για αυτό καταλήγω στο συμπέρασμα ότι στη βάση όλων αυτών των κυριολεκτικά εξωφρενικών που διαβάζουμε το τελευταίο διάστημα κυρίως στον αμυντικό τύπο, είναι σε πλήρη εξέλιξη μία μεθοδευμένη προσπάθεια για να κλονιστεί το Πολεμικό Ναυτικό και εν τέλει οι Ένοπλες Δυνάμεις. Και το πιο αποκαρδιωτικό είναι βεβαίως, ότι σε αυτή την προσπάθεια συμμετέχουν εν αποστρατεία αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού, που παρά το ό,τι τα κείμενά τους αναρτώνται ανυπόγραφα, εντούτοις όσοι γνωρίζουμε τη γραφή τους και τις εκφράσεις τους από τα κατά καιρούς κείμενα που δημοσιεύουν, αντιλαμβανόμαστε κάτι πολύ συγκεκριμένο.
Και αυτό είναι, ότι τις προσωπικές πικρίες και επιδιώξεις τους τις βάζουν πάνω από το Θεσμό που υπηρέτησαν και μάλιστα με σκαιό τρόπο, σε σημείο μάλιστα να αμφισβητούν τόσο τη νέα ηγεσία του Κλάδου τους όσο και την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας! Και προκαλεί αποτροπιασμό και ντροπή όλο αυτό, και οι δύο αυτές λέξεις είναι που ταιριάζουν απολύτως στους συγκεκριμένους πρώην ανώτατους αξιωματικούς, κάποιοι εκ των οποίων εξάντλησαν την ιεραρχία, με τρόπο ωστόσο που εύλογα μπορεί να θεωρήσει κάποιος ότι αφήνει πολλές σκιές. Και το ακόμα χειρότερο είναι, ότι μέσα στη θολούρα και την εγωπάθειά τους ξεχνούν ότι τα συγκεκριμένα κείμενά τους που αναρτώνται σε δημόσιες ιστοσελίδες, τα διαβάζουν και οι γείτονές μας που τρίβουν τα χέρια τους.
Και εν τέλει πως μπορούμε τελικά να είμαστε σίγουροι ότι οι συγκεκριμένοι κύριοι, ως επικεφαλής που διετέλεσαν, θα έπεφταν στη φωτιά για την Πατρίδα, όταν καταλήγουν να υπονομεύουν με τόση ευκολία και με αυτό τον σκαιό τρόπο τον Θεσμό τον οποίο υπηρέτησαν μια ολόκληρη ζωή; Πολύ φοβάμαι πως δεν μπορούμε! Και ξέρετε κάτι; Τελικά καταλήγω και στο συμπέρασμα ότι ευτυχώς που δεν συνέχισαν την πορεία τους στο Στράτευμα, για να μην ανησυχούμε για τα χειρότερα!
Δυστυχώς λοιπόν και ως φαίνεται, η παράνοια συνεχίζεται και μάλιστα βαίνει κλιμακούμενη. Γιατί η μεθοδευμένη προσπάθεια να πληγεί τόσο ο Στόλος (δηλαδή το επιχειρησιακό τμήμα του Πολεμικού Ναυτικού) όσο και οι Ένοπλες Δυνάμεις, δεν σταματά μόνο στα μισθολογικά και επιδοματικά κριτήρια (που εκεί εκ των πραγμάτων οι νόμοι είναι σαφέστατοι), αλλά ως παραφυάδα προσπαθεί και “κατατρώει” ιδιαίτερα ευαίσθητους τομείς των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως είναι τα οπλικά του συστήματα.
Κίναρος: Δώρο στην κυρά Ρηνιώ αυτό που τόσο ήθελε - Απόκτησε ένα γαϊδουράκι
Και το τραγελαφικό, ή πιο σωστά το τραγικό αλλά συνάμα άκρως επικίνδυνο είναι, ότι όλοι αυτοί που εμφανίζονται ως “κριτές” και “τιμωροί” των νέων οπλικών συστημάτων που διαρκώς αποκτά η Ελλάδα με σκοπό την ενίσχυση της Άμυνας και της Ασφάλειας του Έθνους, από τη μία δρουν με σαφή πρόθεση ακύρωσής των προσκτήσεών τους, και από την άλλη προσπαθούν να παραπλανήσουν τον ελληνικό λαό με αρθρογραφία σε ιστοσελίδες τόσο αντιπολιτευτικές όσο και “περίεργων” συμφερόντων, ότι η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία αποστρατιωτικοποιεί τα ελληνικά νησιά!
Και έτσι όλοι όσοι ακόμα έχουμε καθαρό μυαλό και κυρίως πατριωτισμό, φτάνουμε στο σημείο να βλέπουμε στην εν λόγω αρθρογραφία ότι στην Ελλάδα του 2023 “πρέπει” η επιλογή των προς απόκτηση οπλικών συστημάτων να τυγχάνει της ευλογίας:
α. Του αντιπολιτευτικού τύπου και των συντακτών του… των άσπιλων των αμόλυντων… και των αδιάφθορων… που έχουν πάντα δίκιο.
β. Αποστράτων Αξιωματικών που έχουν απομακρυνθεί από τις Ένοπλες Δυνάμεις στη καλύτερη περίπτωση προς δεκαετίας και οι απόψεις τους εμπίπτουν στο “κάτι μισοθυμάμαι”, “κάτι ψευτοξέρω” και αυτά από μια άλλη εποχή. Γιατί, αυτοί “τα ξέρουν όλα” και “τα κάνανε όλα καλά” στην εποχή τους.
Η αλήθεια όμως δυστυχώς είναι ότι καθίστανται ξεπερασμένοι από τις εξελίξεις και μόνο από το ότι ανήκουν πλέον στην προϊστορία (μην πω μυθολογία) των ΕΔ, ενώ τελούσαν και υπό διαφορετικό νομικό πλαίσιο και μάλιστα σε περιβάλλον με άλλες επιχειρησιακές απαιτήσεις και ικανότητες. Για να το πω απλά, είναι σαν να βάζω τον παππού μου να μου υποδείξει πιο από τα τελευταία προϊόντα iOS και ANDROID είναι πιο αποτελεσματικά.
Και εδώ αυτό που έχω να πω είναι κυριολεκτικά ντροπή τους, που μπαίνουν στη διελκυστίνδα της αμφισβήτησης της ηγεσίας, και για το συγκεκριμένο θέμα αλλά και για άλλα. Και εάν νομίζουν ότι έτσι παραμένουν σημαντικοί, τελικά μάλλον καταλήγουν να γελοιοποιούνται.
γ. Αντιπροσώπων εταιρειών που προωθούν την πραμάτεια τους και τροφοδοτούν τις πιο πάνω κατηγορίες.
Και έτσι λίγο πολύ, φτάνουμε στην κατάσταση οι απόψεις των εν ενεργεία κρατικών λειτουργών να προβάλλονται εκ προοιμίου ως λανθασμένες και στην καλύτερη περίπτωση “εκ του πονηρού” και ως προϊόντα συνδιαλλαγής.
Και όλα αυτά στην Ελλάδα του 2023.
Και φυσικά εκεί είναι που περνάμε στην πιεστική προβολή της εξωφρενικής απαίτησης του αντιπολιτευτικού τύπου να κάνει τι; Μα να “εγκρίνει” την επιχειρησιακή σχεδίαση των Ενόπλων Δυνάμεων και τα μέσα με τα οποία θα υποστηριχθεί. Και έτσι όχι μόνο τίθενται διαρκώς γελοία ερωτήματα, αλλά απαιτούνται και απαντήσεις… ναι, στον αντιπολιτευτικό τύπο… σωστά διαβάζετε!
Και όχι μόνο αυτό, αλλά διοχετεύονται και “πληροφορίες” του τύπου… στο τάδε ξένο οπλικό σύστημα είχαμε πολύνεκρο ατύχημα και για αυτό το αποσύρουν και θέλουν να μας το φορτώνουν… και πραγματικά πιστεύουν ότι θα κάτσουμε έτσι και δεν θα το ψάξει κανείς… ούτε θα θα βρούμε τι πραγματικά συνέβη και υπό ποιες συνθήκες! Και τα τερατώδη κυριολεκτικά ψεύδη αποκαλύπτονται με μία απλή έρευνα στο διαδίκτυο, όπου και τα αίτια του ατυχήματος περιγράφονται και τα ψεύδη καταπίπτουν! Αυτοί όμως παραμένουν απτόητοι ότι και να τους πεις, γιατί απλά το κίνητρο είναι άλλο.
Και συνεχίζουν να λασπολογούν, παρότι μέσα στα 40 έτη λειτουργίας ενός πολύ ιδιαίτερου οπλικού συστήματος υπήρξαν μεν θανατηφόρα ατυχήματα, αλλά λόγω συγκεκριμένων ανθρώπινων λαθών που μπορούσαν να αποφευχθούν! Σε κάθε δε περίπτωση, μιλάμε για πολύ λιγότερα ατυχήματα και θύματα από τα τροχαία μιας εξόδου εκδρομέων του Σαββατοκύριακου!
Αλλά ποιος να ασχοληθεί με αυτά, όταν τα σημαντικά γίνονται ασήμαντα και τα ασήμαντα σημαντικά!
*Η Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός- Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου & Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα του ΑΠΘ, διδάσκουσα στην Ανώτερη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ).