Όπως προκύπτει από το σκεπτικό της απόφασης η απόφαση αυτή, έχει εξαιρετικά σημαντική νομολογιακή αξία, δεδομένου ότι αλλάζει πλήρως, εκ νέου, τον τρόπο χορήγησης του ελαφρυντικού στην ποινική δίκη, αλλάζει και τα δεδομένα για τον μοναδικό τρόπο που έχει ένας κρατούμενος να σπάσει τα ισόβια όταν αυτά προβλέπονται ως μοναδική ποινή για ένα αδίκημα: Την χορήγηση του πιο διαδεδομένου ελαφρυντικού.
Το συγκεκριμένο ελαφρυντικό ως (στον προ του 2019 ποινικό κώδικα) πρότερος έντιμος βίος, νόμιμος βίος ή τελικά σύννομος βίος στον Κώδικα του 2019 αποτελεί επί της ουσίας την «ιστορική» διαδρομή της «ευκαιρίας» των κατηγορουμένων να σπάσουν τα ισόβια, όταν αυτά προβλέπονται ως μοναδική ποινή.
Η απόφαση δυσκολεύει τη χορήγησή του, ή τέλος πάντων βάζει και πάλι τους δικαστές σε πρώτο πλάνο, θέτοντας και άλλα κριτήρια πλην της καταδίκης για αδίκήματα που «μαυρίζουν» το ποινικό μητρώο. Άποψη που – κατά πολλούς δικηγόρους υπερασπιστές- είναι εξαιρετικά δυσμενής μεταβολή για τα δικαιώματα των κατηγορουμένων αφού βαραίνουν και πάλι στη ζυγαριά μη αντικειμενικά κριτήρια: «…Έτσι ο σύννομος βίος δεν ταυτίζεται με το λευκό ποινικό μητρώο αλλά με την από πεποίθηση – υποταγή στη νομιμότητα ως προς όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητάς του, κατάσταση που δεν εξασφαλίζεται με την ανυπαρξία καταδίκης του για αξιόποινη πράξη. Άλλωστε το μεν η παραβίαση των νόμων δεν θεμελιώνει πάντοτε αξιόποινη πράξη το δε πολλάκις αξιόποινες πράξεις παραμένουν στην αφάνεια. Συνακόλουθα αν κάποιος παραβιάζει ή δεν σέβεται, αστικούς κανόνες η συνδρομή στο πρόσωπό του της εν λόγω ελαφρυντικής περίστασης δεν έχει έρεισμα στο νόμο, το δε λευκό ποινικό μητρώο απλά συνεκτιμάται από το Δικαστήριο στα πλαίσια που ορίζονται από τις διατάξεις των άρθρων 177 και 178 Κ.Π.Δ. για τον σχηματισμό της δικανικής του κρίσης για την ύπαρξη του σύννομου βίου προκειμένου ν’ αποφανθεί επί του αυτοτελούς αυτού ισχυρισμού..», αναφέρει ο Άρειος Πάγος.
Ισορροπία
«…Έτσι η περί ποινής κρίση του Δικαστηρίου δεν πρέπει να υπερβαίνει τα ακραία όρια της διακριτικής του ευχέρειας αλλά επιβάλλεται να τηρεί μια δίκαιη ισορροπία μεταξύ αξιόποινης πράξης και ποινής για σωφρονισμό του δράστη (ειδική πρόληψη) και να συμβάλλει στη σταθερότητα και ειρήνευση τής κοινωνικής ζωής με την παροχή τους πολίτες της επιβεβαίωσης ότι καλώς πράττουν όταν συμπεριφέρονται συννόμως (θετική γενική πρόληψη),με παράλληλη ικανοποίηση του κοινού περί δικαίου αισθήματος του κοινωνικού συνόλου. Με άλλα λόγια η ποινή επιβάλλεται χάριν της πρόληψης όχι όμως πέραν ή κάτω των ορίων που χαράσσει η ιδέα της Δικαιοσύνης».
Ειδήσεις σήμερα
ΣτΕ: «Ναι» στα αναδρομικά για τις κύριες συντάξεις – Τι αποφασίστηκε για τις επικουρικές
Κορονοϊός 28/06: Εκτοξεύτηκαν τα κρούσματα – 20.084 σε ένα 24ωρο, 16 θάνατοι, 95 διασωληνωμένοι
Ροή Ειδήσεων 
