Η έξαρση τέτοιων βίαιων περιστατικών, προκαλεί προβληματισμό και θλίψη για τον κόσμο που ζούμε και μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Παρά το αυστηρό νομικό πλαίσιο που έχει τεθεί σε ισχύ, οι δράστες όχι μόνο δεν διστάζουν να κακοποιούν τα ζώα αλλά φαίνεται πως δεν πτοούνται ούτε με τις ποινές που ορίζει ο νόμος σε τέτοιες περιπτώσεις.
Η ψυχολόγος Νάσια Σκαμπαρδώνη, μιλάει στο EleftherosTypos.gr και σκιαγραφεί το προφίλ του κακοποιητή ζώων, αναφέρεται στην αιτία αυτής της συμπεριφοράς και στο πώς μπορούν οι γονείς να καλλιεργήσουν στα παιδιά φιλοζωικά αισθήματα.
Όπως εξηγεί η κα Σκαμπαρδώνη, «η κακοποίηση των ζώων, είναι μία μη κοινωνικά αποδεκτή συμπεριφορά που προκαλεί στο ζώο πόνο, τραυματισμό και θάνατο. Όπως και στους ανθρώπους η κακοποίηση μπορεί να είναι μη εμφανής, δηλαδή να είναι έμμεση κακοποίηση. Για παράδειγμα βλέπουμε σκυλάκια που τα έχουν δεμένα ή τα αφήνουν ατάιστα και χωρίς νερό. Αυτές οι συμπεριφορές διαταράσσουν την ψυχική και σωματική υγεία του ζώου».
Σκιαγραφώντας τον κακοποιητή ζώων – «Κάποιος που μπορεί να κάνει κακό σε ζώο μπορεί να φτάσει στην ανθρωποκτονία»
«Για να θέλει κάποιος να κοκοποιήσει ένα ζώο αρχικά πρέπει να υπάρχει κάποια ψυχική διαταραχή, το άτομο να μην έχει τον έλεγχο της σκέψης του και της συμπεριφοράς του επειδή νοσεί. Αν όμως αποκλείσουμε αυτό το ενδεχόμενο τότε κάποιος θέλει να κάνει κακό σε ένα ζώο γιατί εκείνη την ώρα νιώθει ότι το εξουσιάζει, ότι έχει τον έλεγχο απέναντι σε ένα αδύναμο πλάσμα. Είναι η ανάγκη αισθήματος υπεροχής, ότι το άτομο έχει την εξουυσία και το ζώο είναι κάτι κατώτερο που του ασκεί έλεγχο. Είτε ο κακοποιητής θέλει να νιώσει ότι είναι ικανός να κάνει κακό στο ζώο, μέσω του πόνου και της τιμωρίας θέλει να νιώσει το ”μπορώ να το καταφέρω αν θέλω”» αναφέρει η κα Σκαμπαρδώνη.
Και συνεχίζει: «Άρα ένα εύκολο θύμα είναι ένα ζώο που είναι απροστάτευτο και αδύναμο απέναντι σε έναν άνθρωπο. Γιατί το ζώο για να μπορέσει να επιβιώσει, κατά βάση, έχει την ανάγκη του ανθρώπου.
Άλλο ενδεχόμενο του να θέλει κάποιος να ασκήσει βία σε ένα ζώο είναι να έχει πολλά αρνητικά συναισθήματα συσσωρευμένα, όπως θυμό, και επειδή δεν μπορεί να το διοχετεύσει πάνω σε ανθρώπους, γιατί φυσικά δεν μπορεί να ασκήσει εξουσία σε ανθρώπους όπως σε ένα ζώο, το διοχετεύει στο ζωάκι για να μπορέσει εκείνος να αποφορτιστεί, σαν να ξεσπάει».
Ερωτηθείσα σχετικά με το που μπορεί να φτάσει κάποιος που κακοποιεί ζώα η κα Σκαμπαρδώνη απαντά: «Έρευνες έχουν δείξει ότι η κακοποίηση ζώου μπορεί να συνδέεται και με άλλα παραβατικά πράγματα που κάνει ένας τέτοιος άνθρωπος. Είτε με βία κατά των ανθρώπων, και μιλάμε κυρίως για ενδοοικογενειακή βία και κακοποίηση αλλά και να φτάσει στην ανθρωποκτονία ή να έχει άλλες παραβατικές συμπεριφορές».
Κακοποίηση ζώων: Έξαρση του φαινομένου – Που εντοπίζονται τα αίτια
Σύμφωνα με την κα Σκαμπαρδώνη αναφερόμενοι στα αίτια, πρέπει να εστιάσουμε στη χρήση των σόσιαλ μίντια. ‘Όπως ανέφερε: «Θα πρέπει οι άνθρωποι να είναι λίγο πιο προσεκτικοί στο τι αναρτούν διότι συχνά ανεβαίνουν βίντεο ή φωτογραφίες με κακοποίηση ζώων τα οποία οι άνθρωποι που τα αναρτούν τα κάνουν να φαίνονται αστεία στον κόσμο. Εκεί πρέπει να είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί στο τι βγαίνει στις πλατφόρμες. Τα αίτια ποικίλλουν, πρώτα ήταν η κρίση, μετά ήρθε ο εγκλεισμός, πηγαίνει αθροιστικά όλο αυτό. Βέβαια το γεγονός ότι παρατηρείται ένας μιμητισμός και αρχίζουμε και συνηθίζουμε και έχουμε πιο ήπια συμπεριφορά σε σχέση με παλιότερα δεν είναι καλό».
«Ωστόσο κάποιοι άνθρωποι κακοποιούν επειδή μπορεί να θέλουν τιμωρήσουν το ζώο, επειδή δεν ξέρουν πως να το συμμορφώσουν. Δεν μπορούν να διαχειριστούν τη συμπεριφορά του και θεωρούν ότι πρέπει να είναι αψεγάδιαστη. Οφείλουν όμως να το καθοδηγήσουν στη σωστή συμπεριφορά, με εκπαίδευση και υπομονή και όχι με τιμωριτηκότητα».
Παιδιά, οι πολίτες του αύριο – Πώς θα τους καλλιεργήσουμε φιλοζωικά αισθήματα
«Αυτό είναι μίμιση προτύπου, τα παιδιά ό,τι δουν τους γονείς τους να κάνουν, αυτό θα αναπαράγουν κι αυτά μετά. Επίσης οι γονείς πρέπει να καλλιεργήσουν στα παιδιά το αίσθημα της ενσυναίσθησης, γιατί άνθρωποι που κακοποιούν ζώα δεν έχουν καλλιεργημένο αυτό το αίσθημα. Ενσυναίσθηση σημαίνει να μπορώ να αντιλαμβάνομαι πως μπορεί να νιώθει εκείνη την ώρα ο συνάνθρωπός μου ή το ζωάκι που έχω απέναντί μου. Οι γονείς θα πρέπει να δείχνουν μία συμπεριφορά σεβασμού απένατι στα ζώα για να μπορέσουν να καλλιεργήσουν το σεβασμο στα παιδιά τους και μετέπειτα στους συνανθρώπους τους» επισημαίνει η κα Σκαμπαρδώνη.
Μωρά και κατοικίδιο στο σπίτι
«Έρευνες έχουν δείξει πως το να μεγαλώνει ένα παιδί με ένα κατοικίδιο φέρνει θετικά αποτελέσματα, καθώς το παιδί μαθαίνει το σεβασμό, την ενσυναίσθηση, τη φροντίδα, την ανάληψη ευθυνών, να είναι υπεύθυνο για το ζωάκι, ότι κι εκείνο χρειάζεται φροντίδα. Οι γονείς του αναθέτουν πράγματα και τα κάνει ή βλέπει τους γονείς του να τα κάνουν άρα κι εκείνο θα μάθει να φροντίζει» καταλήγει η Νάσια Σκαμπαρδώνη.
Ροή Ειδήσεων 
