Γράφει η ΒΑΛΙΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Ο Νασράτ είναι δεκαεπτά ετών και από τον περασμένο Αύγουστο διαμένει στην πρότυπη δομή φιλοξενίας για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα της ΑΜΚΕ «Συνύπαρξις» της Ελλαδικής Εκκλησίας, στην Κυψέλη. Οπως και περισσότερα από 200 παιδιά από εμπόλεμες ζώνες που, ενώ σε διαφορετική περίπτωση θα κινδύνευαν ανά πάσα στιγμή να πέσουν θύματα εκμετάλλευσης, σήμερα έχουν βρει καταφύγιο στις πέντε δομές προστασίας που διαθέτει η Εκκλησία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Ο Νασράτ είναι ένας έφηβος χαμηλών τόνων. Περιγράφει το ταξίδι του προς την Ελλάδα και αναπολεί τη ζωή του στο Αφγανιστάν. «Είμαστε μεγάλη οικογένεια. Εχω άλλους τρεις αδελφούς και δύο αδελφές. Φύγαμε για να γλιτώσουμε από τους Ταλιμπάν, ο θείος μου δεν τα κατάφερε, σκοτώθηκε. Πριν από τρία χρόνια, βρεθήκαμε στην Τουρκία και, στην προσπάθειά μας να περάσουμε απέναντι στη Σάμο, χωριστήκαμε. Ετσι, κατέληξα μόνος μου στο camp. Εμεινα περίπου έναν χρόνο και μετά ήρθα εδώ (στη δομή)», λέει στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής.

Αισιοδοξία

Δηλώνει χαρούμενος που μένει στη δομή της Εκκλησίας, «γιατί μπορώ να ασχολούμαι με πολλά πράγματα». Πηγαίνει στην Α’ Λυκείου σε ελληνικό σχολείο, έχει κάνει φιλίες με συμμαθητές του, μελετάει αρκετά και το επόμενο βήμα του είναι να μάθει ισπανικά.

Χάρη στη φροντίδα των ανθρώπων της «Συνύπαρξις», σήμερα, όπως λέει, είναι σε θέση να ονειρεύεται με αισιοδοξία το μέλλον του. Μία από τις αγαπημένες του ασχολίες, την οποία είχε ξεκινήσει από την πατρίδα του, είναι το kick boxing. «Τώρα προπονούμαι για να κατέβω στους αγώνες», λέει με ενθουσιασμό. Ο Νασράτ δεν έχει σταματήσει να ελπίζει ότι κάποια ημέρα θα έχει δίπλα του και πάλι την οικογένειά του. «Τους έψαχνα αρκετό καιρό. Τελικά, έμαθα ότι ζουν στο Ιράν. Μιλάμε στο τηλέφωνο, αλλά αυτό που θέλω είναι να έρθουν και εκείνοι στην Ελλάδα, γιατί είναι μια πολύ όμορφη χώρα με καλούς ανθρώπους, και να ζήσουμε μαζί».

Τρία αδελφάκια

Ο Αρέφ είναι ένα ζωηρό παιδί. «Είναι ο μικρός μας», λέει η κοινωνική λειτουργός. Πειράζει τα υπόλοιπα παιδιά, γελάει και έχει μάθει να μιλάει αρκετά καλά τα ελληνικά. Στη δομή ζει μαζί με τα άλλα δύο αδέλφια του, τον Αράς, που είναι 8,5 ετών, και τον Μπένιαμιν, που είναι 12 ετών, ενώ έχει ακόμη έναν αδελφό, που ζει μαζί με τους γονείς του στη Γερμανία. Οι άνθρωποι της δομής προσπαθούν να επουλώσουν τα ψυχικά τραύματα που κουβαλάει μέσα του, όλα αυτά που πέρασε για να ξεφύγει από τον πόλεμο και τη φτώχεια, και να έχει στο μέλλον μια καλύτερη ζωή.

Στο παιδικό του βλέμμα μπορεί να διακρίνει κανείς τη λαχτάρα του να δει τη μητέρα του. «Κοίτα», λέει και δείχνει τη φόρμα που φοράει. «Μου την έφερε η μαμά μου όταν ήρθε να με δει». Οπως πληροφορηθήκαμε, η μητέρα του ήρθε στη χώρα μας, ώστε να αιτηθεί στις αρμόδιες Αρχές επανασύνδεση με τα παιδιά της.

Πηγαίνει στην Α’ Δημοτικού σε δημόσιο σχολείο στο Γαλάτσι. «Μου αρέσουν τα Μαθηματικά και η γυμναστική», αναφέρει και προσθέτει: «Μαζί με τα αδέλφια μου περνάω καλά εδώ. Πηγαίνω και ποδόσφαιρο, βάζω και γκολ…».

Από 8 έως 17 ετών

Σήμερα το «σπίτι» στην οδό Θύρας στην Κυψέλη φιλοξενεί σαράντα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, ηλικίας 8 έως 17 ετών. Οπως αναφέρει στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής ο γενικός διευθυντής της «Συνύπαρξις» και γραμματέας της Συνοδικής Επιτροπής επί των Οικονομικών, π. Παντελεήμων Παπασυννεφάκης, «όλοι προσπαθούμε να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό σε αυτήν τη δύσκολη υπηρεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Εμπνευσή μας είναι το όραμα του Αρχιεπισκόπου αυτά τα παιδιά σε όποια γωνιά του κόσμου και αν βρεθούν ύστερα από χρόνια να θυμούνται ότι κάποιος τους άνοιξε την αγκαλιά του, τα βοήθησε και μπόρεσε να επουλώσει τα τραύματα που έχουν στις παιδικές ψυχές τους. Αλλωστε, το Ευαγγέλιο του Κυρίου μας μας δείχνει τον δρόμο και τον τρόπο».

Χιλιάδες επανενώσεις 

Στα χρόνια της προσφυγικής κρίσης η «Συνύπαρξις» (εκτός από τα ανήλικα ασυνόδευτα φροντίζει και για ζητήματα παλιννοστούντων και μεταναστών) έχει πετύχει επανενώσεις προσφύγων με τις οικογένειές τους σε άλλες χώρες της Ευρώπης. «Το ίδιο και με τους ανηλίκους για τους οποίους μέσω των νομικών μας προσπαθούμε να τους εκπληρώσουμε τα αιτήματά τους που κατά κύριο λόγο είναι η επανένωσή τους με την οικογένειά τους ή η μετακίνησή τους σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα», εξηγεί ο π. Παντελεήμων.

Μάλιστα, στα περίπου δύο χρόνια που λειτουργεί το πρόγραμμα φιλοξενίας έχουν μεταφερθεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες περίπου 150 ανήλικα προσφυγόπουλα.

«Προσπαθούμε να τους διδάξουμε τον ελληνικό και τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, τα νέα ήθη και έθιμα, τις γιορτές μας, τις παραδόσεις μας, γενικά να γνωρίσουν την καινούργια πραγματικότητα στην οποία θέλουν να ζήσουν», προσθέτει.

Ο γενικός διευθυντής της «Συνύπαρξης» επισημαίνει ότι η φιλοξενία ανηλίκων ξεκίνησε κατόπιν αιτήματος της ελληνικής Πολιτείας προς την Εκκλησία. «Ο Μακαριότατος, ο οποίος έχει ευαισθησία σε αυτά τα θέματα, αμέσως ανταποκρίθηκε και διά της “Συνύπαρξις” οργανώσαμε και θέσαμε σε λειτουργία αυτές τις δομές. Συνεργαζόμαστε με την Πολιτεία με χρηματοδότηση εξ ολοκλήρου από την Ευρωπαϊκή Ενωση, με το υπουργείο Μετανάστευσης, την Εισαγγελία Ανηλίκων και το υπουργείο Παιδείας, καθώς όλα μας τα παιδιά πάνε σε ελληνικό σχολείο. Πραγματοποιούνται και άλλες πολλές δράσεις, ειδικές προς την ένταξή τους στην ελληνική και την ευρωπαϊκή πραγματικότητα, όπως είναι επισκέψεις σε μουσεία και γνωριμία με τα αθλητικά σωματεία της χώρας», προσθέτει.

Εκτός από τη στέγη και την παροχή των αναγκαίων, με τη βοήθεια έμπειρων επαγγελματιών διαφόρων ειδικοτήτων, τα παιδιά έχουν πρόσβαση σε ψυχοκοινωνική και νομική υποστήριξη, καθώς και σε ιατρική φροντίδα.

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΙΛΙΟΥ, ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ: «Σκοπός μας, τα παιδιά να ενταχθούν στην κοινωνία»

«Σκοπός των υπηρεσιών που προσφέρει η δομή είναι τα παιδιά να μπουν σε μια οικογένεια και να μην περιφέρονται στους δρόμους. Να ενταχθούν στην κοινωνία, να μάθουν την κουλτούρα μας, τη γλώσσα μας, γιατί κάποια από τα ανήλικα θα παραμείνουν στη χώρα μας», αναφέρει ο πρόεδρος της «Συνύπαρξις», μητροπολίτης Ιλίου, Αθηναγόρας.

Μάλιστα, τονίζει: «Ολο αυτόν τον καιρό είδαμε μια πολύ καλή ανταπόκριση των παιδιών, γιατί βρέθηκαν σε μια αγκαλιά από ανθρώπους που τα φροντίζουν. Θέλω να σας πω ότι δεν γίνεται κανένας προσηλυτισμός, δεν είναι σκοπός μας αυτός. Είναι τα παιδιά αυτά να μάθουν το πώς μπορούν να ζήσουν εδώ. Μέσα από την Παιδεία να μπορέσουν να ενταχθούν στη δημοκρατική κοινωνία, που θα τους εξασφαλίσει πάρα πολλές ελευθερίες και δυνατότητες. Θα ήθελα να ευχηθώ να αισθανθούμε όλοι μας αυτό που είναι και το μήνυμα της Εκκλησίας: την αλληλεγγύη προς τους συνανθρώπους μας. Μόνο μέσα από την αλληλεγγύη θα μπορέσουμε να βρούμε δρόμους κατανόησης και πορείας σε έναν κόσμο που συνεχώς μεταβάλλεται, συνεχώς δημιουργούνται διάφορα φαινόμενα. Και το σπουδαιότερο, να μείνουμε ενωμένοι».

Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις 

Ειδήσεις σήμερα

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr