Η συνθήκη που κλονίζει όλο τον κόσμο σηματοδοτεί σήμερα και εσαεί την πράξη ευθύνης για το αύριο, ενισχύοντας παράλληλα τον υψηλό σχεδιασμό και την εφαρμογή της προηγμένης τεχνολογίας στην υπηρεσία του χρήσιμου.

Συνεχίζοντας στη νέα καθημερινότητά μας, μένουμε σπίτι. Και οι ιδέες για δημιουργική απασχόληση δεν τελειώνουν ποτέ. Η συζήτηση με τη νηπιαγωγό-μουσειοπαιδαγωγό, Σπυριδούλα Χρόνη, γνωστή και διακεκριμένη στον χώρο των παιδικών δράσεων σε μεγάλα μουσεία και ιδρύματα της χώρας μας, δίνει ακόμα περισσότερο κουράγιο και ιδέες για τη νέα καθημερινότητά μας με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, στη «φιλοσοφία τού μαζί με νόημα».

«Οταν όλο αυτό τελειώσει, σίγουρα θα έχουμε κάνει περισσότερα βήματα από αυτά που χωρούν στα τετραγωνικά του σπιτιού μας!», λέει στον «Ε.Τ.» της Κυριακής η διακεκριμένη νηπιαγωγός-μουσειοπαιδαγωγός Σπυριδούλα Χρόνη. Κανείς δεν αμφισβητεί τις πρωτόγνωρες καταστάσεις που βιώνουμε, παιδιά και γονείς, στη νέα καθημερινότητα στο σπίτι. «Θα έλεγε κανείς ότι είναι μια δύσκολη συνθήκη και ταυτόχρονα μια μοναδική ευκαιρία να γνωριστούν καλύτερα και να πλησιάσουν ο ένας τον άλλον με νέους κώδικες», συμπληρώνει η κ. Χρόνη, υπογραμμίζοντας τις δύο όψεις του νομίσματος.

Την ίδια στιγμή πολλοί γονείς καθημερινά έρχονται αντιμέτωποι με το ίδιο ερώτημα: «Πώς θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε να περνάμε δημιουργικό χρόνο με τα παιδιά μας;». «Ξεκινώντας από αυτό θα πρέπει να πω ότι οι γονείς των παιδιών δεν μπορούν ούτε είναι το ζητούμενο να γίνουν εκπαιδευτικοί για τα παιδιά τους. Δεν μπορούν να υποκαταστήσουν αυτό που συμβαίνει στις εκπαιδευτικές δομές. Παραμένουν γονείς, αυτήν τη φορά με περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Τα παιδιά, από την άλλη πλευρά, έχουν ανάγκη να νιώσουν ασφάλεια μέσα από απλές και αληθινές εξηγήσεις για ό,τι συμβαίνει. Να νιώσουν ότι μπροστά σε μια δυσκολία η οικογένεια είναι ενωμένη και βρίσκει ευφάνταστους τρόπους να τη διαχειριστεί», σημειώνει η κ. Χρόνη.

Ποια είναι όμως η βασική προϋπόθεση για να λειτουργήσουν ομαλά τα παιδιά μέσα στο σπίτι; «Ενα οργανωμένο πλαίσιο, που θα εμπεριέχει όλα αυτά που αποτελούν πρωταρχικές ανάγκες τους. Οργάνωση του χρόνου τους. Μια πολύ καλή επιλογή είναι να δημιουργήσετε μαζί ένα ημερήσιο ημερολόγιο. Ενεργή συμμετοχή στην καθημερινότητα του σπιτιού και ανάθεση ρόλων που αναλογούν στις δεξιότητες του παιδιού. Θετικό πρότυπο: Γονείς με συνήθειες που εμπνέουν, καθιέρωση απογευματινής ώρας της ανάγνωσης ή πρωινή δεκάλεπτη γυμναστική. Αφθονο ελεύθερο παιχνίδι και ανάγνωση ιστοριών. Προσωπικός χώρος με ελεύθερο υλικό που υπάρχει στο σπίτι, όπως ανακυκλώσιμα υλικά, κορδέλες, χρώματα, κόλλες, άδειες συσκευασίες, κουμπιά κ.λπ., για να μπορούν να κατασκευάσουν και να εμπνευστούν».

Οπως μας επισημαίνει η κ. Χρόνη «η ανάγνωση ιστοριών και το παιχνίδι είναι βασικές δραστηριότητες που θα βοηθήσουν τα παιδιά να αναπτυχθούν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, όμως, ότι για να ενεργοποιηθούν τα μικρά παιδιά θα πρέπει να έχουν ενδογενές κίνητρο, με άλλα λόγια να βρίσκουν προσωπικό νόημα στο καθετί!». Και κάπως έτσι συνειδητοποιούμε κάθε μέρα και καλύτερα ότι αυτές οι συνθήκες της πανδημίας μάς φέρνουν ενώπιον νέων ρόλων και εμπειριών, που μόνο προς τα εμπρός θα πρέπει να μας ωθούν.

 Προτάσεις δημιουργικής απασχόλησης στο σπίτι

Ιδέες από την κ. Σπυριδούλα Χρόνη για απλές και ουσιαστικές δραστηριότητες για τα παιδιά στο σπίτι, που μπορούν να προσαρμοστούν ανάλογα με την ηλικία. Οι δραστηριότητες αυτές βοηθούν τα παιδιά να μάθουν αποτελεσματικά, χωρίς να απαιτούν γονείς εκπαιδευτικούς.

› Φτιάχνουμε μαζί και διακοσμούμε ένα κουκλόσπιτο από ένα χαρτόκουτο, για να στεγάσει τις κούκλες τους (εννοείται ότι μετά παίζουμε!).

› Προετοιμάζουμε τα εισιτήρια, το σκηνικό και τη «χορογραφία», για την παράσταση χορού που θα δοθεί στο σπίτι.

› Φτιάχνουμε ένα χειροποίητο επιτραπέζιο και το παίζουμε όλοι μαζί.

› Ο καθένας παρουσιάζει την ιστορία ενός «πολύτιμου» για αυτόν αντικειμένου του σπιτιού.

› Παίρνουμε μια συνέντευξη ο ένας στον άλλον καταγράφοντας τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις.

› Επισκευάζουμε ή χρησιμοποιούμε εναλλακτικά χαλασμένα παιχνίδια.

› Γράφουμε, ζωγραφίζουμε μικρές επιστολές για τα αγαπημένα μας πρόσωπα, όπως ο παππούς και η γιαγιά.

› Φτιάχνουμε το βιβλίο της καραντίνας με ζωγραφιές, συναισθήματα, εικόνες!

› Φτιάχνουμε το γενεαλογικό μας δέντρο με ζωγραφική ή φωτογραφίες.