Ο θάνατος του 50χρονου γιου του Νίκου από καρκίνο τον κουρέλιασε και από εκείνη την στιγμή απομονώθηκε έχοντας πλέον να αντιμετωπίσει εκτός από τα προβλήματα υγείας και τον πόνο για τον χαμό του γιο του.

Από το 2018 επέστρεψε στην γενέτειρά του την Καλαμαριά και σταμάτησε κάθε δημόσια εμφάνιση έχοντας πάντα στο πλευρό το την γυναίκα του Χαρίκλεια. Το τελευταίο διάστημα ήταν καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι και δεν μπορούσε να μιλήσει αντιμετωπίζοντας πολλά αναπνευστικά προβλήματα.

Μία από τις φορές που αναφέρθηκε στον γιο τουήταν στην εφημερίδα Freddo: «Όχι απλά μας λείπει ο Νίκος, αλλά με τη σκέψη του κοιμόμαστε και ξυπνάμε. Νομίζουμε απλώς πως είναι ψέμα. Παραμύθι. Αισθάνομαι πως θα ανοίξει η πόρτα και θα μπει εκείνος. Ό,τι και να σας πω είναι λίγο. Ούτε κατά διάνοια το σκεφτόμασταν. Εντελώς αναπάντεχο και ξαφνικό γεγονός. Μέσα σε 6 μήνες τον έφαγε… Από τον Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα. Δεν πήραμε χαμπάρι ότι θα έφευγε έτσι… Ξαφνικά… Δύσκολα επουλώνονται τέτοιες πληγές. Απλώς, εμείς οι Πόντιοι έχουμε δύναμη ψυχής. Θα αντέξουμε. Θα το ξεπεράσουμε. Χρειάζεται χρόνος όμως. Αυτές τις μέρες φτιάχνω το μνημείο του γιου μου. Όπως του αξίζει, γιατί ήταν σπουδαίο παιδί».

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]