Την ίδια στιγμή που η χώρα μας έχει το μεγαλύτερο αλιευτικό στόλο της Ευρώπης με 15.000 περίπου καΐκια να αρμενίζουν τα πελάγη, οι ψαράδες ολοένα και μειώνονται λόγω των πενιχρών εισοδημάτων και των μεγάλων προβλημάτων που έχει δημιουργήσει η υπεραλίευση.

Η δυνατότητα να μεταφέρουν και επισκέπτες που θέλουν να ψαρέψουν μαζί τους με καλάμια μέχρι και παραγάδι πληρώνοντας από 30 μέχρι και 70 ευρώ δίνει μια ανάσα στο εισόδημά τους αλλά και σε χιλιάδες λάτρεις του σπορ την ευκαιρία να μάθουν τα μυστικά της θάλασσας από τους ειδικούς. Όσο για το ποιος κρατάει την ψαριά, ισχύει ο άγραφος κανόνας «ο καθένας τα δικά του»…

Μέχρι και το 2015 απαγορευόταν πάνω στα επαγγελματικά αλιευτικά σκάφη να υπάρχει οποιοσδήποτε άλλος εκτός από τους εργαζόμενους. Πλέον, με μια εύκολη και ανέξοδη διαδικασία, ο κάθε ψαράς και ερασιτέχνης ψαράς (περίπου 200.000 υπολογίζονται ότι έχουν άδεια ψαρέματος) μπορεί να ενισχύσει το εισόδημά του κάνοντας ένα άνοιγμα στο τουρισμό, μεταφέροντας για λίγες ώρες πάνω στο σκάφος του επισκέπτες που θέλουν να ψαρέψουν.

Στις χώρες του εξωτερικού όπως η Τουρκία, η Κύπρος, η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία και η Αγγλία ο αλιευτικός τουρισμός είναι μια ιδιαίτερα επικερδής δραστηριότητα με φανατικούς οπαδούς που ταξιδεύουν ανά τον κόσμο για την αγαπημένη τους ασχολία.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΑΜΒΑΚΑ

[email protected]

Διαβάστε περισσότερα στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου