Την ίδια ώρα, προσπαθεί να δείξει ότι έχει βάρος στη διεθνή σκηνή συμπράττοντας με τη Ρωσία.

Από τη μια πλευρά, η γειτονική χώρα εξακολουθεί να μιλά τυπικά για ευρωπαϊκή πορεία (εκβιάζοντας όμως απροκάλυπτα την Ευρώπη ότι θα ανοίξει τη στρόφιγγα του προσφυγικού αν δεν λάβει τουλάχιστον τα 3 δισ. που της υποσχέθηκε η Ε.Ε.), από την άλλη κρατά υψηλούς τόνους στις σχέσεις με την Ελλάδα, συντηρώντας το κλίμα έντασης και διεκδικήσεων.

Στη θερμότερη εστία έντασης στο Αιγαίο, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών επιμένει να υποστηρίζει πως τα Υμια είναι τουρκικά. Αφού αμφισβήτησε την εγκυρότητα της ευρωπαϊκής συμφωνίας για το πρόγραμμα Νatura, που περιλαμβάνει νησιά, νησίδες και βραχονησίδες του Αρχιπελάγους, ανέφερε πως «δεν υπάρχει καμία αμφιβολία σχετικά με την κυριαρχία της Τουρκίας πάνω στις βραχονησίδες των Υμίων». Η τουρκική ανακοίνωση διασαφηνίζει επιπλέον πως η Αγκυρα δεν θα δεχθεί κανένα τετελεσμένο γεγονός που θα παρουσιάσει η Ελλάδα σχετικά με τους γεωγραφικούς σχηματισμούς του Αιγαίου, «το νομικό status των οποίων αμφισβητείται».

Φυσικά, υπήρξε άμεση ελληνική απάντηση, που ξεκαθάρισε ότι «το νομικό καθεστώς των Υμίων είναι πλήρως κατοχυρωμένο και η ελληνική κυριαρχία επ’ αυτών είναι δεδομένη και αναμφισβήτητη».

Στο κάδρο της προκλητικότητας προστέθηκε ο πρωθυπουργός, Μπιναλί Γιλντιρίμ, που, χωρίς να κατονομάζει την Ελλάδα (πλην όμως φωτογραφίζοντάς τη με ευκρίνεια), είπε ότι η Τουρκία δεν θα ανεχθεί ποτέ κύκλους που παραβιάζουν την κυριαρχία της στην Ανατολική Μεσόγειο. «Οσοι κάνουν ζωή κουρσάρων στα νερά του Αιγαίου ας μην ξεχνούν την 9η Σεπτεμβρίου του 1922», δήλωσε προκλητικά αναφερόμενος στη σφαγή της Σμύρνης. «Απευθύνομαι, κυρίως, σε αυτούς που προσπαθούν να θολώσουν τον αγώνα που πραγματοποιεί η Τουρκία εναντίον της τρομοκρατίας πέραν των συνόρων της. Να μην τρέχετε πίσω από τα απατηλά όνειρα του Αιγαίου και της Κύπρου», είπε ο Τούρκος πρωθυπουργός, προσθέτοντας ότι «τα βιβλία Ιστορίας περιγράφουν αναλυτικά την τύχη όσων μετήλθαν τις τακτικές που προανέφερε».

Η προβολή ισχύος απέναντι στην Ελλάδα ενδιαφέρει ιδιαίτερα την Τουρκία, επειδή θέλει να δείξει ότι οι επιχειρήσεις στο Αφρίν δεν την εμποδίζουν να κρατά ανοιχτά ταυτόχρονα περισσότερα στρατιωτικά μέτωπα. Αυτός ίσως είναι και ο λόγος που ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει συνάψει στενή σχέση με το Ιράν και τη Ρωσία με αφορμή της Συρία.

Ομως, αυτή η συνεργασία έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα που αρχίζει και προβληματίζει τη Δύση. Ηδη η Τουρκία ξεκίνησε το έργο κατασκευής του πυρηνικού σταθμού Ακουγιου, με ρωσική τεχνογνωσία. Ολόκληρο το έργο αξίας 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων (τα πρώτα σχέδια του οποίου ανακοινώθηκαν το μακρινό 1976) χρηματοδοτείται από τη Μόσχα. Παράλληλα ο εκπρόσωπος της τουρκικής προεδρίας, Ιμπραχίμ Καλίν, ανακοίνωσε πως οι συστοιχίες αντιαεροπορικού συστήματος μεγάλου βεληνεκούς S-400 θα φτάσουν στην Τουρκία τον Ιούλιο του 2019. Κατά τη μεγαλοπρεπή επίσκεψή του στην Αγκυρα, ο Βλαντίμιρ Πούτιν ανακοίνωσε πως επισπεύδει τη διαδικασία της παράδοσης του υπερόπλου αυτού στην Τουρκία, προκαλώντας νευρική κρίση στους συμμάχους του ΝΑΤΟ.

Εξίσου προβλημάτισε τις ΗΠΑ η παρουσία την επομένη μέρα στην Αγκυρα του προέδρου του Ιράν, Χασάν Ροχανί, για την τριμερή συνάντηση με τους Ερντογάν και Πούτιν αναφορικά με το μέλλον της Συρίας. Κι όλα αυτά ο Ερντογάν τα κάνει ενώ την περασμένη εβδομάδα είχε συναντηθεί με τους Ευρωπαίους ηγέτες στη Βάρνα, για να συζητήσει την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας -έστω κι αν κατά κοινή ομολογία η ευρωτουρκική σύνοδος στέφθηκε από αποτυχία.

Εμεινε στα χαρτιά το εορταστικό μορατόριουμ

Στην Τουρκία, εν μέσω της «αυτοκρατορικής» υποδοχής που επεφύλαξε ο Τούρκος πρόεδρος, Ταγίπ Ερντογάν, στον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, της συνέχισης της αμερικανοτουρκικής κόντρας και της εκδήλωσης γαλλοτουρκικής -αυτή τη φορά- ρήξης για τη Συρία και τους Κούρδους, η ηγεσία της γείτονος δεν έπαψε να ασχολείται με την Ελλάδα.

Μάλιστα, παρότι οι δύο πλευρές έχουν συμφωνήσει μορατόριουμ κατά τη διάρκεια των μεγάλων εθνικών και θρησκευτικών εορτών των χωρών, μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα η Τουρκία προέβη σε σειρά αεροπορικών προκλήσεων και η Ελλάδα απάντησε με αναχαιτίσεις των μαχητικών της πρώτης.

Επιπλέον, ο Τ. Ερντογάν, ο οποίος πλέον επαναλαμβάνεται κουραστικά, αναπαρήγαγε και πάλι το γνωστό προπαγανδιστικό μοτίβο του, επιχειρώντας να συνδέσει την περίπτωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών με αυτή των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών που έχουν ζητήσει άσυλο στη χώρα μας. Το Μέγαρο Μαξίμου, από την πλευρά του, προέβη σε μια ανακοίνωση, που προκάλεσε αρκετά ερωτηματικά, εξαιτίας των ασυνήθιστα υψηλών τόνων της, χαρακτηρίζοντας τον Τούρκο πρόεδρο, ούτε λίγο ούτε πολύ, «σουλτάνο», τονίζοντας παράλληλα πως στην Ελλάδα υπάρχει ανεξάρτητη Δικαιοσύνη και τη χώρα δεν κυβερνά σουλτάνος, αλλά πρωθυπουργός.

Λίγο πριν, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, απαντώντας σε σκληρό ύφος στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο σε ανακοίνωσή του ισχυριζόταν ότι τα Υμια είναι τουρκικά, σημείωνε ότι «το νομικό καθεστώς των Υμίων είναι πλήρως κατοχυρωμένο και η ελληνική κυριαρχία επ’ αυτών είναι δεδομένη και αναμφισβήτητη». Συνέστηνε, μάλιστα, στην Αγκυρα «να μετράει τα λόγια της» και τόνιζε ότι «λαθεύει η Τουρκία εάν νομίζει ότι δύναται να παραβιάσει στο Αιγαίο το διεθνές δίκαιο χωρίς συνέπειες, όπως πράττει σε άλλα σημεία του περίγυρού της».

Τις ίδιες ημέρες ο -εμφανιζόμενος συνήθως ως ηπίων τόνων- πρωθυπουργός της Τουρκίας, Μπιναλί Γιλντιρίμ, επέλεξε να ακολουθήσει την ολισθηρή ρητορική του προέδρου του, κατηγορώντας τους Ελληνας ως «κουρσάρους στα νερά του Αιγαίου», καταγγέλλοντας την Ευρώπη για «ανειλικρίνεια», και, βέβαια, κατά την προσφιλή «πιπίλα» παραγόντων της γείτονος -και του ιδίου του Ερντογάν- το τελευταίο διάστημα, δεν παρέλειψε κι αυτός να μιλήσει για το 1922 και το διωγμό των Ελλήνων από τη Μικρά Ασία.

Τέλος, επετέθη για μία ακόμη φορά κατά της Κύπρου, αφήνοντας σαφώς να φανεί η ενόχλησή του από τις έρευνες που διεξάγονται από διεθνείς ενεργειακούς κολοσσούς στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). Ολα δείχνουν ότι η ανακάλυψη σημαντικών κοιτασμάτων στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο έχει χαλάσει τα σχέδια της Τουρκίας να μετατραπεί σε «μονοπωλιακό σταυροδρόμι» αγωγών μεταφοράς ενεργειακών πόρων από τη Μέση Ανατολή, τη Ρωσία, τον Καύκασο και την Κεντρική Ασία προς τη Δύση και τώρα, με ακραία προκλητικές κινήσεις στην Κύπρο, αποσκοπεί να ματαιώσει τις έρευνες και την εκμετάλλευση των όποιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου υπάρχουν.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]