Οι καταγγελίες για ύπαρξη βακτηρίου χολέρας στο νοσοκομείο – μαιευτήριο «Έλενα Βενιζέλου» έφερε αν μη τι άλλο ξανά στην επιφάνεια το διαχρονικό κτιριακό πρόβλημα των νοσηλευτικών ιδρυμάτων της Ελλάδας. Τα 150 χρόνια φτάνουν σε «ηλικία» ορισμένα νοσοκομεία, με πολλά κτίρια να μην έχουν υποστεί παρεμβάσεις για ολόκληρες δεκαετίες.

Οι όποιες κτιριακές αναβαθμίσεις, ανάπτυξη κλινών και δημιουργία νέων πτερύγων γίνονται με ιδιωτικές δωρεές, με τη χώρα μας να χάνει το «στοίχημα» σύγχρονων νοσοκομειακών μονάδων. Και καθώς τα νοσοκομεία δεν αναβαθμίστηκαν τα χρόνια «των παχιών αγελάδων», στα χρόνια της κρίσης το κτιριακό δεν αποτέλεσε όπως είναι λογικό προτεραιότητα δεδομένου ότι εκκρεμούν αναρίθμητα ζητήματα στην Υγεία, όπως προσλήψεις προσωπικού και αναβάθμιση εξοπλισμού για εξετάσεις.

Γενικό Κρατικό Νίκαιας

Οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου λένε ότι είναι το πιο «παρατημένο» νοσηλευτικό ίδρυμα της Ελλάδας. Η «αυτοψία» του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής επιβεβαιώνει ότι μια από τις βασικές μονάδες Υγείας του Πειραιά χρειάζεται ριζικές βελτιώσεις. Τα περισσότερα κτίρια του Νοσοκομείου Νίκαιας είναι παμπάλαια, ενώ ορισμένες υπηρεσίες , όπως για παράδειγμα διοικητικές στεγάζονται σε … παραπήγματα επικίνδυνα για την υγεία καθώς οι στέγες τους είναι από ελενίτ!

Σε ένα από τα κεντρικά κτίρια του νοσοκομείου, το κτίριο «Γεννηματάς» δεν υπάρχει σκάλα κινδύνου. Το συγκεκριμένο κτίριο φιλοξενεί πληθώρα κλινικών, μεταξύ των οποίων και η παιδιατρική, και πάσχει από πεπαλαιωμένα συστήματα θέρμανσης – κλιματισμού και πεπαλαιωμένα υδραυλικά.

Άλλο κτίριο του νοσοκομείου, διαθέτει σκάλα – έξοδο κινδύνου, αλλά είναι ετοιμόρροπη με σπασμένα τα προστατευτικά ξύλα τα οποία είναι ευνόητο ότι δεν μπορούν να συγκρατήσουν κάποιον εάν γλιστρήσει και πέσει.
Τα κτίρια που στεγάζουν την αιμοδοσία και τον Ψυχιατρικό τομέα είναι «άθλια», μικρά και με σοβάδες να πέφτουν στα κεφάλια των γιατρών.

Υπάρχουν από 20ετίας και πλέον, όπως εξηγεί ο νευροχειρουργός Παναγιώτης Παπανικολάου, θεμέλια ώστε να ανεγερθεί κτίριο που θα στεγάσει τον ψυχιατρικό τομέα και την αιμοδοσία. «Ωστόσο, δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα», τονίζει ο κ. Παπανικολάου. Σύμφωνα με τον ίδιο, η αιμοδοσία του νοσοκομείου αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες της χώρας που τροφοδοτεί ακόμη και το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο και στριμώχνεται σε ελάχιστο χώρο.

Στην ίδια κατάσταση, εντελώς εγκαταλελειμμένο, είναι και το κτίριο που στεγάζει τους κοιτώνες των γιατρών.

Στο προαύλιο του νοσοκομείου Νίκαιας υπάρχει επί χρόνια ένα παλιό ετοιμόρροπο τολ το οποίο αποτελεί εστία μόλυνσης, με άπειρα παλιά αντικείμενα στο εσωτερικό του και γύρω από αυτό. Σύμφωνα με το Σωματείο Εργαζομένων, εάν απομακρυνθεί θα εξασφαλιστούν τουλάχιστον 30 θέσεις στάθμευσης, ένα άλλο μόνιμο πρόβλημα του νοσοκομείου.

Επιπλέον, σύμφωνα με τον κ. Παπανικολάου, η ανακατασκευή του βιοπαθολογικού και αιματολογικού εργαστηρίου είναι μια ασυνέπεια της πολιτείας, καθώς υποτίθεται θα είχε ολοκληρωθεί από το 2004. Η κατάσταση, όπως αναφέρει ο νευροχειρουργός, παραμένει «τριτοκοσμική» με τους φοριαμούς των γιατρών και των τεχνολόγων να παραμένουν κυριολεκτικά στο διάδρομο και το προσωπικό να αλλάζει σε … κοινή θέα.

Το πιο καινούργιο κτίριο είναι αυτό που φιλοξενεί το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών το οποίο παραδόθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ωστόσο, η πολιτεία χρωστά και στο κτίριο αυτό ακόμη … έξι ορόφους.

Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας «Τριανταφύλλειο»

Σύμφωνα με καταγγελίες, ένα από τα νοσοκομεία της Περιφέρειας που βρίσκονται σε πολύ κακή κατάσταση είναι το Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας «Τριανταφύλλειο».

Οι τοίχοι του νοσοκομείου μαρτυρούν τεράστια εγκατάλειψη, ενώ το «πάρτι» γίνεται στα υπόγεια του νοσοκομείου, τα οποία στάζουν μόνιμα.

Όπως καταγγέλλουν εργαζόμενοι του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας, το λεβητοστάσιο του νοσοκομείου αντιμετωπίζει από τα σοβαρότερα προβλήματα του νοσοκομείου, καθώς οι λέβητες είναι «αρχαίοι».
Πρόσφατα και με αφορμή επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα, το νοσοκομείο «σουλουπώθηκε» λίγο εξωτερικά αλλά με καμία παρέμβαση ουσίας. Σύμφωνα με εργαζόμενους, έβαψαν απλά κάποια σημεία εξωτερικά, χωρίς να γίνει κανένα «μερεμέτι», με αποτέλεσμα, όπως λέει χαρακτηριστικά εργαζόμενος του νοσοκομείου, «σε ένα χρόνο θα έχουν γίνει ίδια και χειρότερα».

Βέβαια, το νοσηλευτικό ίδρυμα αντιμετωπίζει μια σειρά ακόμη προβλημάτων: Έλλειψη προσωπικού, απαρχαιωμένος εξοπλισμός, ελλέιψεις σε μηχανήματα. Το ακτινολογικό εργαστήριο λειτουργεί μόλις με ένα θάλαμο αντί για τρεις που θα έπρεπε να την πλήρη κάλυψη των ασθενών, ενώ για αποστείρωση υπάρχει μόνο ένας κλίβανος, αντί για τρεις, με ό, τι αυτό συνεπάγεται για την σωστή αποστείρωση υλικών.

Επιπλέον, «ντροπή» του νοσηλευτικού ιδρύματος αποτελεί η μονάδα στεφανιαίων νόσων στην καρδιολογική κλινική. Σύμφωνα με καταγγελίες, λειτουργεί ένας υπέρηχος 25ετίας!

Έλενα Βενιζέλου

Σοκ προκαλούν και οι εικόνες από το νοσοκομείο – μαιευτήριο «Έλενα Βενιζέλου» που έχει δώσει στη δημοσιότητα η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ).

Υγρασία παντού, ταβάνια που στάζουν, δάπεδα σε άθλια κατάσταση, καλοριφέρ ξεχαρβαλωμένα. «Όλο το Νοσοκομείο στάζει. Πρέπει για να μην βραχείς να κρατάς ομπρέλα στους θαλάμους ασθενών και τους διαδρόμους», αναφέρει η Ομοσπονδία και προσθέτει: «Οι τοίχοι τρέχουν νερά τα οποία μαζεύουν κάθε πρωί με κουβάδες οι καθαρίστριες. Πάνω από τις πολιτικές σκοπιμότητες του κου Πολάκη είναι η διασφάλιση της υγείας των νεογνών, των εγκύων γυναικών και όλων των ασθενών που βρίσκονται στο Νοσοκομείο Έλενας Βενιζέλου. Υποβαθμίζουν την κατάσταση αντί να λάβουν σε συνεργασία με το ΚΕΕΛΠΝΟ όλα τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης».

Ειδικά οι βοηθητικοί χώροι του νοσοκομείου είναι άθλιοι. Σε έναν από αυτούς, σε αποθήκη ξηράς τροφής, εντοπίστηκαν λιμνάζοντα νερά από τα οποία και ελέγχθηκε δείγμα, με τα αρχικά αποτελέσματα να δείχνουν το βακτήριο της χολέρας, τα οποία στη συνέχεια διαψεύστηκαν. Οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου διαμαρτύρονταν για τα λιμνάζοντα νερά επί ένα εξάμηνο.

Νοσοκομεία 150 και πλέον ετών

Το πρώτο «πολιτικό» νοσοκομείο που λειτούργησε στην Αθήνα ήταν το «Ελπίς». Ιδρύθηκε το 1842, αρχικά στην οδό Ακαδημίας. Στη μακρά του ιστορία, το «Ελπίς» περιθάλπει τραυματίες των βαλκανικών πολέμων, στηρίζει τους πρόσφυγες που εγκαθίστανται στην Αθήνα, καθώς και τον αθηναϊκό λαό κατά την περίοδο του μεγάλου λιμού της Κατοχής.

Το «Ελπίς» σήμερα λειτουργεί σε άλλες εγκαταστάσεις, στους Αμπελόκηπους, όπου λειτουργεί από το 1971.
Σύμφωνα με στοιχεία λευκώματος της Ένωσης Ιατρών Αθηνών Πειραιά (ΕΙΝΑΠ), η περίθαλψη στην Αθήνα και τον Πειραιά φαίνεται πως ξεκινά από το 1836 οπότε ανεγέρθη το Στρατιωτικό Νοσοκομείο στην περιοχή του Μακρυγιάννη.

Το Μάρτιο του 1881 τέθηκε ο θεμέλιος λίθος για την ανέγερση του «Ευαγγελισμού» και στις 16 Απριλίου 1884 εισάγεται ο πρώτος ασθενής, ένα παιδί, στη χειρουργική κλινική.

Το «Οφθαλμιατρείο Αθηνών» είναι ένα από τα αρχαιότερα νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας, με τα εγκαίνια να γίνονται το 1854. Το 1896 «έπεσαν» τα θεμέλια και του παιδιατρικού νοσοκομείου «Αγία Σοφία», με τα εγκαίνια λειτουργίας του να γίνονται το 1900. Το Νοσοκομείο «Ανδρέας Συγγρός» χτίστηκε το 1910 από την Ιφιγένεια Α. Συγγρού στη μνήμη του συζύγου της Ανδρέα και δωρήθηκε στο ελληνικό κράτος το 1921.

Οικονομική ασφυξία

Τα κτιριακά προβλήματα και οι ελλείψεις εξαιτίας ανεπάρκειας πόρων είναι φαινόμενο που συναντάται σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία. Οι γιατροί τις προηγούμενες ημέρες έδωσαν στοιχεία για τα κονδύλια λειτουργικών δαπανών, τα οποία φέτος εξαντλούνται νωρίτερα σε σχέση με το 2016.

Σύμφωνα με την παράταξη των γιατρών «Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή», στο νοσοκομείο «Γεννηματάς» το κονδύλι έχει ήδη εξαντληθεί από 15 Σεπτέμβρη, ενώ στον Ευαγγελισμό έφτανε μέχρι τέλος Οκτώβρη. Στο Αττικό πρακτικά έχει ήδη μηδενιστεί.

«Αποδεικνύεται ‘άνθρακες ο θησαυρός’ της επικοινωνιακής κυβερνητικής προπαγάνδας πως δήθεν αυτές οι ‘τρύπες’ στους προϋπολογισμούς λειτουργικών δαπανών θα καλύπτονταν από τα χρωστούμενα του ΕΟΠΥΥ προς τα νοσοκομεία. Αν δε ισχύει η διαρροή πως ο συνολικός προϋπολογισμός των λειτουργικών δαπανών για το 2018 θα είναι ακόμα πιο μειωμένος κατά 200 – 300 εκ ευρώ (δηλαδή πως θα είναι μόλις λίγο πάνω από 1 δις) τότε του χρόνου τα κονδύλια θα εξαντληθούν από τέλος Ιουνίου. Πρακτικά δηλαδή η κανονική τακτική πλήρης λειτουργία των νοσοκομείων κάθε χρονιά θα υφίσταται μόνο το πρώτο εξάμηνο άντε οκτάμηνο κάθε ημερολογιακού έτους, ενώ τους τελευταίους μήνες θα πραγματοποιούνται μόνο επείγουσες επεμβάσεις και γενικά ιατρικές πράξεις», τονίζουν οι γιατροί.

ΜΑΡΙΑ – ΝΙΚΗ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ
[email protected]
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής