Αυτή είναι μία μόνο από τις δεκάδες επιστολές που είχαν αποστείλει στην ΕΛ.ΑΣ. και στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη απεγνωσμένοι κάτοικοι της Δυτικής Αττικής, οι οποίοι προειδοποιούσαν -χωρίς να εισακούγονται- για το κακό που έρχεται, καιρό πριν η «αδέσποτη» σφαίρα πετύχει το μικρό Μάριο στο προαύλιο του 6ου Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών. Σχεδόν σε όλα τα έγγραφα του 2016 και του 2017, τα οποία έρχονται στο φως από τον «Ε.Τ.» της Κυριακής, είναι φανερή η αγωνία για τους μαθητές που ζουν στο Μενίδι, στα Ανω Λιόσια, στο Ζεφύρι και τις γύρω περιοχές. Οι γονείς εξέφραζαν στο αρμόδιο υπουργείο το φόβο τους ότι η ζωή τους κινδυνεύει.

Οι κάτοικοι μιλούσαν γραπτώς για «έγκλειστα» παιδιά που δεν μπορούν να παίξουν στις γειτονιές, για διελεύσεις τοξικομανών έξω από σχολεία, για επιθέσεις με στόχο ανηλίκους, τους οποίους έγδυναν και τους έπαιρναν τα παπούτσια. Πέραν αυτών, γινόταν λόγος για δρόμους στους οποίους δεν εισέρχεται ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, για συμμορίες που ξηλώνουν με αυτοκίνητα μπάρες σπιτιών όπου ζουν ηλικιωμένοι, για κατάληψη οικίας πολίτη και για γραμμές λεωφορείων του ΟΣΥ που έχουν μετατραπεί σε «δρομολόγια τρόμου».

Το εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι το αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ. και η Διεύθυνση Ασφαλείας Αττικής απέστειλαν τρεις διαφορετικές φορές -μόνο μέσα στο 2017- έγγραφα προς την Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Δυτικής Αττικής, με τα οποία ζητούσε να εξεταστούν οι αναφορές των κατοίκων και να εντατικοποιηθούν τα μέτρα ασφαλείας. Το θέμα, ωστόσο, είναι ότι οι αστυνομικές υπηρεσίες της Δυτικής Αττικής είναι αποδεκατισμένες λόγω έλλειψης προσωπικού, με αποτέλεσμα να μην αλλάζει σχεδόν τίποτα από τις κραυγές αγωνίας των κατοίκων.

Η τελευταία φορά που η αρμόδια Διεύθυνση ζήτησε -μάλλον μάταια- «αποτελέσματα» στη Δυτική Αττική ήταν στις 3 Απριλίου 2017 όταν διαβιβάστηκε έγγραφο που ανέφερε: «Σας αποστέλλουμε επιστολή στην οποία καταγγέλλεται έξαρση της εγκληματικότητας στην ευρύτερη περιοχή των Αχαρνών (Λιόσια, Ζεφύρι, Μενίδι) και παρακαλούμε για εξέταση των θιγομένων και εκδήλωση κάθε ενδεδειγμένης αστυνομικής ενέργειας προς την κατεύθυνση της έντονης, διαρκούς και συστηματικής αστυνόμευσης στη συγκεκριμένη περιοχή με σκοπό την τήρηση της νομιμότητας. Διαπιστώσεις και αποτελέσματα των ενεργειών σας να αναφέρετε εντός μηνός».

Στις 27 Μαρτίου 2017 άλλο έγγραφο καλούσε ξανά τις αρμόδιες υπηρεσίες της Δυτικής Αττικής να «εκδηλώσετε κάθε επιβαλλόμενη ενέργεια αρμοδιότητάς σας για την αντιμετώπιση των θιγόμενων προβλημάτων και την εμπέδωση αισθήματος ασφαλείας των πολιτών. Τα αποτελέσματα των ενεργειών σας να μας τα αναφέρετε μέχρι τις 12 Απριλίου 2017». Το ίδιο είχε γίνει στις 21 Φεβρουαρίου 2017 έπειτα από ερώτηση βουλευτή στη Βουλή για τα φαινόμενα ανομίας στις περιοχές αυτές, όπως και στις 3 Απριλίου 2016 ύστερα από μία ακόμα επιστολή κατοίκων.

Εκκληση βοήθειας

● Στις 18 Μαΐου 2017 συνολικά 827 κάτοικοι του Δήμου Φυλής υπέγραψαν επιστολή που εστάλη στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και έγραφε: «Υπάρχουν λεωφορεία του ΟΣΥ που τους έχουν σπάσει τα τζάμια πετώντας τους πέτρες και άλλα που τους έχουν σκίσει τα ελαστικά με κίνδυνο για την ασφάλεια του οδηγού και των επιβατών του. Δεν υπάρχει οδηγός λεωφορείου που να θέλει να εργαστεί στις γραμμές Β12-723-735-805 διότι κινδυνεύει καθημερινά. Σχεδόν κάθε μέρα οι κάτοικοι δέχονται επίθεση από τους Ρομά με σκοπό τη ληστεία. Στην περιοχή που περικλείεται από τις οδούς Καραϊσκάκη, Κολοκοτρώνη, λεωφόρου Φυλής, Νικηταρά, δεν εισέρχεται ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ ή όχημα της Πυροσβεστικής εάν δεν συνοδεύονται από περιπολικό της ΕΛ.ΑΣ., γιατί όποτε το επιχείρησαν πετροβολήθηκαν».

● Στις 22 Ιουνίου 2016 άλλος κάτοικος τόνιζε: «Ξυπνάμε το πρωί και δεν βρίσκουμε τις σιδερένιες γκαραζόπορτες και αυλόπορτές μας στη θέση τους. Πηδάνε μέρα μεσημέρι μέσα στις αυλές μας. Ανήλικα Αθιγγανόπουλα κατά ομάδες γδύνουν μικρά παιδιά, τους αφαιρούν ρούχα, παπούτσια και κινητά τηλέφωνα. Επίσης ομάδες έως πέντε ατόμων, ηλικίας 15-20 ετών, γυρίζουν μέσα στις συνοικίες και στοχοποιούν σπίτια. Εχουν ιδιαίτερη αδυναμία στις κλοπές κουτιών αλουμινίου της ΔΕΗ. Το τελευταίο διάστημα αποθρασύνθηκαν, έχουν κατακλέψει περίπτερα, φούρνους, εκκλησίες, αυτοκίνητα, ακόμα και μέσα από κλειδωμένες αυλές».

● Στις 13 Ιανουαρίου 2016, άλλη επιστολή με θέμα «Απειλές και σεξουαλικές παρενοχλήσεις σε λεωφορεία του ΟΑΣΑ από νεαρούς Ρομά» έγραφε: «Εκτός από τις επανειλημμένες καταστροφές λεωφορείων με επιθέσεις, παρατηρούνται καθημερινά προσβλητικές συμπεριφορές και εξυβρίσεις σε βάρος επιβατών, απειλές για χρήση βίας και σεξουαλικές παρενοχλήσεις γυναικών. Από την παραβατική συμπεριφορά δεν εξαιρούνται δυστυχώς ούτε οι ηλικιωμένοι από τους οποίους αφαιρούνται χρήματα και κοσμήματα. Από τα δεκάδες περιστατικά αναφέρουμε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την επίθεση σε βάρος γυναίκας στη γραμμή Β12 στις 12 Ιανουαρίου 2016. Η επίθεση έγινε από πέντε νεαρούς Ρομά, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να καταφύγει σε φούρνο σε μικρή απόσταση από το Αστυνομικό Τμήμα Λιοσίων».

Συμμορίες

Την ίδια περίοδο, κάτοικοι έκαναν λόγο για συμμορίες με ονοματεπώνυμο: «Οι εγκληματικές ομάδες δρουν απροκάλυπτα, χωρίς φόβο και γκετοποιούν τις περιοχές μας. Εχουν ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, τηλέφωνα και αυτοκίνητα. Απαιτείται πολιτική βούληση και όχι αποσπασματικές επιχειρήσεις. Ολοι ξέρουν, γνωρίζουν, βλέπουν».
Και συνέχιζαν: «Στην οδό Κασσιανής και Μεγάλου Αλεξάνδρου (Λιόσια) έχει γίνει κατάληψη κατοικίας συμπολίτη μας. Η οδός Προποντίδος έχει γίνει ο εφιάλτης των κατοίκων. Δεν τολμούν να κάνουν περίπατο ή να επισκεφτούν την εκκλησία για να εκκλησιαστούν. Στην ίδια περιοχή όπου βρίσκονται το 2ο Δημοτικό Σχολείο και το 3ο Γυμνάσιο Ανω Λιοσίων γίνονται επιθέσεις από Ρομά στους μαθητές με την απειλή αιχμηρών αντικειμένων με σκοπό την αφαίρεση χρημάτων και κινητών. Στην περιοχή έναντι του αμαξοστασίου τα παιδιά μας παραμένουν έγκλειστα στο σπίτι, γιατί όποτε επιχείρησαν να παίξουν έξω έγιναν στόχος πετροβολήματος».

Γινόταν δε μνεία σε άσκοπους πυροβολισμούς, φαινόμενο από το οποίο τραυματίστηκε θανάσιμα ο 11χρονος Μάριος στο Μενίδι: «Σε όλες τις περιοχές του δήμου υπάρχει υπερβολική ένταση της μουσικής, πολλές φορές μέχρι πρωίας συνοδευόμενη από ιαχές, πυροβολισμούς και κορναρίσματα».

Προσθέτουν δε ότι «τα παιδιά μας δεν μπορούν να παίξουν ξέγνοιαστα φοβούμενα μήπως τους συμβεί κάτι από ναρκομανείς που περιμένουν να αγοράσουν ναρκωτικές ουσίες από τους εμπόρους που βρίσκονται στον καταυλισμό Αγίου Γεωργίου. Τα παιδιά μας αντικρίζουν πεταμένες σύριγγες σε διάφορα σημεία όπου έχουν βγει να παίξουν με κίνδυνο της ζωής τους».

Η διέλευση τοξικομανών και εμπόρων ναρκωτικών απασχολεί εδώ πολλά χρόνια τους κατοίκους της Δυτικής Αττικής. Σε παλιότερες επιστολές τους υπήρχαν αναφορές σε σχολεία, κάποια εκ των οποίων βρίσκονται πολύ κοντά στο σχολείο του μικρού Μάριου, που αντιμετωπίζουν οξύτερο πρόβλημα: «Διέλευση τοξικομανών και εμπόρων θανάτου από τους παρακείμενους δρόμους των σχολείων (1ο Γενικό Λύκειο Αχαρνών, 7ο Γυμνάσιο Αχαρνών) κατά τη διάρκεια λειτουργίας τους με σκοπό την προσέλκυση μαθητών στο χώρο των ναρκωτικών. Αντίστοιχα φαινόμενα παρουσιάζονται και στο 3ο Δημοτικό, στο 1ο Γυμνάσιο και το 7ο Λύκειο Αχαρνών».

«Εως πότε ο Θεός θα βάζει το χέρι Του να μη συμβεί μεγαλύτερο κακό…»

Μέσα σε σχετικά λίγες γραμμές μία γυναίκα που ανησυχεί για τους υπερήλικες γονείς της, οι οποίοι ζουν σε «ένα φτωχόσπιτο με ορατά τα σημάδια από το σεισμό του ’99», περιγράφει ανάγλυφα την κατάσταση που βιώνουν οι κάτοικοι της Δυτικής Αττικής και αναρωτιέται «έως πότε ο Θεός θα βάζει το χέρι Του να μη συμβεί μεγαλύτερο κακό».
Σε επιστολή που απέστειλε στις 4 Απριλίου 2017 στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη γράφει: «Οι γονείς μου έχουν πέσει θύματα ληστείας πολλές φορές, ακόμα και στο δρόμο μέρα μεσημέρι και έχουν μπει στο σπίτι τους. Τους έχουν χτυπήσει και τρομοκρατήσει, εκτός από τις κλοπές χρημάτων και πραγμάτων. Μέχρι και την αυλόπορτα τους έχουν κλέψει. Οι γονείς μου είναι μεγάλοι άνθρωποι, άνω των 80 ετών, και χαμηλοσυνταξιούχοι.

Εχουμε βάλει μπάρες σε όλα τα παράθυρα και την τελευταία φορά που μπήκαν το έκαναν τραβώντας τις μπάρες με αυτοκίνητο. Είναι ένα φτωχόσπιτο με ορατά ακόμη τα σημάδια από το σεισμό του ’99. Θέλουν να πουλήσουν το σπίτι και να φύγουν από εκεί αλλά αρνούνται να αφήσουν το σπίτι τους. Ο,τι είναι να μας βρει θα μας βρει λέει ο πατέρας μου. Εχουν παραδοθεί. Η τελευταία ληστεία έγινε στις 20 Μαρτίου 2017 και η Αστυνομία πήγε έπειτα από 40 λεπτά. Θα ήθελα πολύ το υπουργείο σας να είναι άξιο του ονόματος που φέρει. Αντιλαμβάνομαι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Σώμα και εκτιμώ τα παιδιά που εργάζονται με χαμηλό μισθό και αυταπάρνηση αλλά είμαστε στο έλεος του Θεού. Δεν ξέρω έως πότε θα βάζει το χέρι Του να μη γίνει μεγαλύτερο κακό».

Συνεχίζονται οι έρευνες για τους… πιστολέρο

Η Αστυνομία συνεχίζει τις έρευνες για τον εντοπισμό του ατόμου που πυροβολούσε το βράδυ της 8ης Ιουνίου με εννιάρι όπλο την ώρα που ο 11χρονος Μάριος τραυματίστηκε θανάσιμα στο προαύλιο του 6ου Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών.

Αρμόδιοι αξιωματικοί της Ασφάλειας κάνουν λόγο για μία εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση, καθώς από τις αστυνομικές έρευνες στο Μενίδι δεν βρέθηκαν όπλα. Ο 23χρονος, ο οποίος είχε συλληφθεί για άσκοπους πυροβολισμούς με καραμπίνα, αφέθηκε ελεύθερος, καθώς το δικαστήριο αποφάσισε την αναστολή της ποινής φυλάκισης 40 μηνών που του επέβαλε. Ο δικηγόρος του, κ. Γιάννης Γλύκας, δηλώνει στον «Ε.Τ.» της Κυριακής ότι «η ποινή ήταν εξοντωτική και επιβλήθηκε λόγω του κλίματος που έχει δημιουργηθεί. Ο πελάτης μου δεν είχε καμία σχέση με το τραγικό περιστατικό. Αυτό είναι προφανές, καθώς πυροβόλησε με καραμπίνα».