Τα τελευταία 2-3 χρόνια οι περιφερειακοί «παίκτες» επιθυμούσαν να αποφύγουν μια αποσταθεροποιητική σύγκρουση που θα απειλούσε τα δικά τους ευαίσθητα ισορροπημένα συμφέροντα. Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει επειγόντως να ενώσουν τις δυνάμεις τους μαζί τους για να υποστηρίξουν την προληπτική διπλωματία πριν να είναι πολύ αργά, γιατί αυξάνονται καθημερινά οι περιφερειακές εντάσεις. Οι ισχυρισμοί ότι το Ισραήλ είχε βομβαρδίσει το νοσοκομείο Αλ Αχλι στη Γάζα στις 17 Οκτωβρίου υπογραμμίζουν το έντονα εμπύρετο περιβάλλον. Οποιος κι αν ήταν πίσω από το τραγικό περιστατικό, έχει παγιώσει τη διαχρονική λαϊκή αραβική αντίληψη ότι το Ισραήλ διεξάγει μια βίαιη εκστρατεία εξόντωσης των Παλαιστινίων, αναγκάζοντας τους Αραβες ηγέτες που ήδη ανησυχούν από την αυξανόμενη βία να σκληρύνουν τις δικές τους θέσεις. Αυτά τα συναισθήματα επιδεινώνονται από τους φόβους ότι το Ισραήλ προσπαθεί τώρα να απωθήσει τους Παλαιστίνιους έξω από τη Γάζα στην Αίγυπτο, σε μια προσπάθεια να διασφαλίσει ότι δεν θα μπορούν ποτέ να επιστρέψουν στη Λωρίδα. Το Κάιρο αρνείται να ανοίξει τα σύνορά του στους πρόσφυγες γι’ αυτόν τον λόγο και η Ιορδανία λέει ότι θα θεωρήσει κάθε προσπάθεια εκτόπισης Παλαιστινίων ως «κήρυξη πολέμου»(!).
Παρά την κλιμακωτά αυξανόμενη λαϊκή αναταραχή, η διεθνής προσοχή έχει επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό στην έντονη απειλή για τα βόρεια σύνορα του Ισραήλ. Εκεί, ο ισραηλινός στρατός και οι δυνάμεις της Χεζμπολάχ που υποστηρίζονται από το Ιράν εμπλέκονται σε εντατικοποίηση ανταλλαγών πυροβολικού, καθώς η λιβανέζικη οργάνωση προσπαθεί να διατηρήσει την πίεση στο Ισραήλ, ενώ παράλληλα επιδεικνύει την αλληλεγγύη της στη Χαμάς. Οι μάχες μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ σήμερα είναι οι σκληρότερες από τον πόλεμο του Λιβάνου το 2006, με αυξανόμενο αριθμό διασυνοριακών επιθέσεων από την ισχυρή λιβανέζικη πολιτοφυλακή ως και από Ισραηλινά αντίποινα.
Η Χεζμπολάχ έχει προειδοποιήσει ότι θα συμμετάσχει στο πόλεμο, αν το Ισραήλ ξεκινήσει μια χερσαία επιχείρηση στη Γάζα. Αν και αυτό μπορεί να είναι μια απειλή του Ιράν, οι σχέσεις της Τεχεράνης και της Χαμάς δεν ήταν πάντα στενές (ήταν στις αντίπαλες πλευρές του συριακού εμφυλίου πολέμου) αν και η Τεχεράνη παίζει τον πλέον κρίσιμο πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό ρόλο υποστηρίζοντας τη Χαμάς.
Το Κατάρ συμμετέχει έντονα στις εξελίξεις δεδομένης της χρηματοδότησης των προσπαθειών διεθνούς σταθεροποίησης στη Γάζα, της φιλοξενίας των πολιτικών ηγετών της Χαμάς (Ζαχάρ, Μεσάλ, Χανίγιε) ως και της μακροχρόνιας επιθυμίας του Εμιράτου να καταστεί χρήσιμο στις ΗΠΑ ως περιφερειακός μεσολαβητής (δεδομένων των πολύ στενών στρατιωτικών συμφερόντων της Ουάσιγκτον με την Ντόχα (π.χ. αμερικανική κεντρική διοίκηση, αεροπορική βάση Αλ Ουντέιντ κ.ά.). Μαζί με την Αίγυπτο επιδιώκει να διαμεσολαβήσει για την απελευθέρωση αμάχων ομήρων που κρατά η Χαμάς, με αντάλλαγμα τις εισροές ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα.
Ο Τραμπ επέλεξε την Τάλσι Γκάμπαρντ για διευθύντρια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών
Ο διάδοχος της Σαουδικής Αραβίας, πρίγκιπας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, μίλησε προχθές με τον Ιρανό πρόεδρο, Ιμπραχίμ Ραϊσί, για πρώτη φορά μετά την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων τον Μάρτιο. Το Ριάντ πορεύεται προσεκτικά για να αποτρέψει την κατάρρευση αυτής της προσέγγισης, ενώ προσπαθεί να εμποδίσει την Τεχεράνη στο να προχωρήσει σε μια ευρύτερη κλιμάκωση της σύγκρουσης. Το Ριάντ επικεντρώνεται επίσης στο να διασφαλίσει ότι άλλοι περιφερειακοί παράγοντες, όπως το Ιράν και η Τουρκία, δεν θα είναι σε θέση να διεκδικήσουν την πολιτική ηγεσία του παλαιστινιακού ζητήματος σε βάρος του. Σε αυτό το πλαίσιο, έχει καταστεί πολιτικά αδύνατο για τη Σαουδική Αραβία να συνεχίσει τη μακροχρόνια διαδικασία εξομάλυνσης με το Ισραήλ, η οποία έχει πλέον παγώσει (όπως και η προοπτική των σχετικών δεσμεύσεων ασφαλείας των ΗΠΑ στο Βασίλειο των Σαούντ).
Τραγωδία για τα κράτη της ευρύτερης περιοχής
Το ξέσπασμα της εν εξελίξει φρικτής βίας είναι μια τραγωδία όχι μόνο για τους Ισραηλινούς και τους Παλαιστίνιους, αλλά και για την ευρύτερη περιοχή.
Σε μια στιγμή που η περιφερειακή αποκλιμάκωση και η εκ νέου εμπλοκή πρόσφεραν μια ευκαιρία για εποικοδομητική νέα συνεργασία, η Μέση Ανατολή σύρεται πίσω προς μια καταστροφική πορεία.
Οι Ευρωπαίοι πρέπει τώρα να συμμετάσχουν πολύ πιο ενεργά, σε συνεργασία με τους περιφερειακούς συμμάχους, και πρώτιστα με τους Αμερικανούς, που έχουν στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή δύο πανίσχυρες δυνάμεις κρούσης πυρηνοκίνητων αεροπλανοφόρων, καθώς και δεκάδες πολεμικά αεροσκάφη(F-22/F-35/F-15/F-16 κ.ά.) σε βάσεις τους σε 9 κράτη της Μέσης Ανατολής (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ιορδανία, Μπαχρέιν, Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Ιράκ, Κουβέιτ, Τζιμπουτί και Ομάν).