Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος*

Επίσης, σύμφωνα με πληροφορίες του υπογράφοντος, είναι πάρα πολύ πιθανό μετά από 27 άνδρες που ηγήθηκαν του Πενταγώνου, από τον αείμνηστο Τζέις Φόρεσταλ μέχρι τον απερχόμενο Μαρκ Εσπερ, αυτή τη φορά να έχουμε γυναίκα υπουργό, με τρεις πανίσχυρες υποψηφιότητες και με πολύ πλούσιο βιογραφικό σημείωμα.

Και οι τρεις γυναίκες γνωρίζουν πολύ καλά τα ζητήματα, έχουν εξειδίκευση σε θέματα ρωσολογίας, σινολογίας, πυρηνικής ασφάλειας, ενώ η μία είναι γερουσιαστής από κεντροδυτική Πολιτεία των ΗΠΑ. Δύο από αυτές έχουν υπηρετήσει με επιτυχία στις κυβερνήσεις Μπιλ Κλίντον και Μπαράκ Ομπάμα, ενώ η τρίτη προέρχεται από το χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων. Αξίζει να σημειωθεί ότι η μία είναι Αφροαμερικανή, η δεύτερη Ασιάτισσα, ενώ η τρίτη κυριαρχεί επί χρόνια σε «δεξαμενέςσκέψης» και έχει συγγράψει πολλές μελέτες και άρθρα σε κορυφαία περιοδικά και εκδόσεις.

Ως εναλλακτικό σενάριο στην τελευταία φάση της προεκλογικής εκστρατείας είχε εξετασθεί η περίπτωση (όπως έχει συμβεί στο πρόσφατο παρελθόν) να είναι υπουργός Αμυνας κορυφαία προσωπικότητα από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, αλλά όπως μου ανέφεραν δεν φαίνεται τελικά να προκρίθηκε κάτι τέτοιο.

Είχε γίνει αυτό στην πρώτη κυβέρνηση Κλίντον με τον Ρεπουμπλικανό πρώην γερουσιαστή Ουίλιαμ Κοέν, ως και στην πρώτη κυβέρνηση Ομπάμα με τον επίσης Ρεπουμπλικανό και πρώην αρχηγό της CIA, Ρόμπερτ Γκέιτς.

Τα θέματα που θα κυριαρχήσουν στο Πεντάγωνο, όταν αναλάβει το χαρτοφυλάκιο ο επόμενος υπουργός, είναι μεταξύ άλλων τα κάτωθι: η περαιτέρω εξειδίκευση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ σε Συρία-Αφγανιστάν και Ιράκ, με έμφαση πιο πολύ στις επίλεκτες δυνάμεις, καθώς και στην εκπαίδευση Ιρακινών και Αφγανών στρατιωτικών, η υλοποίηση του σχεδίου για ένα στόλο των 500 πλοίων, η πολυδιάστατη υποστήριξη σε προγράμματα συνδρομής οικογενειών στρατιωτικών, η μη μείωση των συμβατικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Ευρώπη, η διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του υπουργείου βετεράνων, η προώθηση της τετραμερούς στρατιωτικής συνεργασίας ΗΠΑ-Ινδίας-Ιαπωνίας-Αυστραλίας, η αναβάθμιση της συνεργασίας σε πολλά επίπεδα με κράτη -κλειδιά όπως το Κατάρ, η Ινδονησία, η Ουκρανία, η Γεωργία, η Νότια Αφρική κ.ά., το πυρηνικό-πυραυλικό πρόγραμμα του Ιράν, η ανανέωση των επιλογών δράσης απέναντι στη Βόρεια Κορέα, η ενίσχυση της στρατηγικής διοίκησης Ινδικού-Ειρηνικού, η ενδυνάμωση των μηχανισμών της Ατλαντικής Συμμαχίας, η διατήρηση σημαντικών και ευέλικτων δυνάμεων σε αφρικανικά κράτη, η διατήρηση τακτικών πυρηνικών όπλων στην Ευρώπη ως και η διάθεση υπολογίσιμων οικονομικών και ανθρώπινων πόρων στην αναχαίτιση των υβριδικών και ασύμμετρων απειλών για τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους.

Σε ένα πιο συγκεντρωτικό πλαίσιο η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ θα χάσουν τη λίαν υπολογίσιμη επιρροή που είχαν στην κυβέρνηση Τραμπ (άλλωστε και στις τρεις χώρες παραβιάζονται από τις κυβερνώσες ελίτ συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα). Η νέα κυβέρνηση θα επιδιώξει την επιστροφή των ΗΠΑ στην πολυμερή συμφωνία με τα δυτικά κράτη, την Κίνα και τη Ρωσία, θα προωθήσει Νέο Δελχί και Ισλαμαμπάντ σε διαδικασίες για την αποφυγή των κλιμακούμενων εντάσεων στο Κασμίρ (με επισκέψεις της αντιπροέδρου Καμάλα Χάρις), ενώ θα επανέλθει μέσω σημαντικών προγραμμάτων συνεργασίας με τα κράτη νότια του Ρίο Γκράντε. Ως εκ τούτου θα υπάρχει σχετική επιστροφή στην πολιτική Ομπάμα και εμβάθυνση στις σχέσεις με τις αριστερές κυβερνήσεις της Κούβας, του Μεξικού και τη βολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας.

Οι Δημοκρατικοί θεωρούν ότι η στάση Τραμπ με τις εμμονές του σε Αβάνα, την ανακόλουθη πολιτική απέναντι στο Καράκας με τον Μαδούρο, έπληξε τα συμφέροντα των ΗΠΑ.

Από τα ευρύτερα προγράμματα του Πενταγώνου -σύμφωνα με την 60 σελίδων ειδική έκθεση, που είναι στη διάθεση του υπογράφοντος και έχει επιμεληθεί η μία εκ των υποψηφίων υπουργών Αμυνας τον Φεβρουάριο του 2020- σε στρατιωτικό επίπεδο θα παρακολουθούνται οι δραστηριότητες της Ρωσίας στον κρίσιμο ενεργειακά και στρατιωτικά αρκτικό χώρο, σε συνεργασία με τον Καναδά και τα σκανδιναβικά κράτη, η υποστήριξη σε σύσταση επιπρόσθετων ινστιτούτων για τη μελέτη των υβριδικών απειλών/παραπληροφόρησης κ.λπ., η προώθηση των δραστηριοτήτων των Διοικήσεων Κυβερνοασφάλειας και Διαστημικής Ασφάλειας, η συνέχιση και αναβάθμιση όλων των συν εργασιακών στρατιωτικο-εκπαιδευτικών προγραμμάτων με όλα σχεδόν τα κράτη της Αφρικής, και η διαρκής παρακολούθηση της κινεζικής αεροναυτικής δραστηριότητας στη Νότια Κινεζική Θάλασσα, καθώς και στην Κίτρινη.

Εδώ τονίζεται πολύ η περαιτέρω διεύρυνση των αεροναυτικών δραστηριοτήτων της Ιαπωνίας και της Αυστραλίας.

Το Πεντάγωνο θα κινηθεί πάνω σε πολυμερή βάση, σε συμμαχίες ανά τον κόσμο, σε επανεξέταση μονομερών κινήσεων του Τραμπ, ως και σε υποστήριξη διακρατικών σχημάτων, με έμφαση και στη γνωστή θεωρία και επιλογή/δόγμα «Responsibility to Protect» (π.χ. ανθρωπιστικές ενέργειες, αποστολές και επιχειρήσεις με συνασπισμούς επιθυμούντων).

*Ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος είναι Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής

Από την έντυπη έκδοση