Σε μια ομιλία που απευθυνόταν στους νέους αξιωματικούς του στρατού, υποστήριξε ότι το Ισραήλ έχει «άνευ προηγουμένου ελευθερία δράσης» μετά τις πρόσφατες αεροπορικές επιδρομές σε ιρανικούς στόχους, δηλώνοντας: «Μπορούμε να φτάσουμε οπουδήποτε στο Ιράν, αν χρειαστεί». Αυτή η δήλωση υπογραμμίζει τη δέσμευση του Ισραήλ να αντιμετωπίσει την ιρανική πυρηνική απειλή και αντανακλά τις αυξημένες εντάσεις μεταξύ των δύο εθνών. Οι δηλώσεις του Νετανιάχου υπογραμμίζουν μια κρίσιμη συγκυρία στη συνεχιζόμενη σύγκρουση μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ, η οποία αναμένεται να ενταθεί στο φως της εκλογής του σκληροπυρηνικού διδύμου Τραμπ-Βανς.

Απειλή

Η ισραηλινή ακραία πολιτική ηγεσία αντιλαμβάνεται τις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν ως υπαρξιακή απειλή. Οι πρόσφατες αεροπορικές επιδρομές, οι οποίες στόχευαν ιρανικές στρατιωτικές τοποθεσίες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που συνδέονται με την παραγωγή πυραύλων και τα αμυντικά συστήματα, σηματοδοτούν την ετοιμότητα του Ισραήλ να αναλάβει αποφασιστική δράση. Η επιδίωξη πυρηνικών δυνατοτήτων του Ιράν έχει γίνει κεντρικό σημείο του διεθνούς λόγου, ιδιαίτερα υπό το φως των πρόσφατων γεωπολιτικών εξελίξεων. Το επιχείρημα ότι το Ιράν έχει κάθε λόγο τώρα να γίνει πυρηνική δύναμη αντανακλά μια συρροή ανησυχιών για την ασφάλεια, περιφερειακή δυναμική και ιστορικά παράπονα που διαμορφώνουν τους στρατηγικούς υπολογισμούς της Τεχεράνης.

Το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν χρονολογείται από τη δεκαετία του 1950, αλλά απέκτησε σημαντική δυναμική μετά την επανάσταση του Χομεϊνί το 1979. Από τότε, το Ιράν αντιλαμβάνεται ότι περιβάλλεται από εχθρικές δυνάμεις, ιδιαίτερα τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ. Η εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003 αύξησε αυτούς τους φόβους, καθώς οι Ιρανοί ηγέτες αναγνώρισαν ότι η έλλειψη πυρηνικής αποτροπής θα μπορούσε να τους καταστήσει ευάλωτους σε παρόμοιες στρατιωτικές επεμβάσεις. Αυτό το ιστορικό υπόβαθρο υπογραμμίζει την πεποίθηση του Ιράν ότι η κατοχή πυρηνικών όπλων θα χρησίμευε ως κρίσιμος αποτρεπτικός παράγοντας κατά της ξένης επιθετικότητας.

Η ιρανική ηγεσία βλέπει το πυρηνικό της πρόγραμμα ως μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής αποτροπής που περιλαμβάνει δυνατότητες πυραύλων και πολιτοφυλακές πληρεξουσίων. Το σκεπτικό είναι σαφές: αναπτύσσοντας ένα πυρηνικό οπλοστάσιο, το Ιράν μπορεί να αποτρέψει πιθανές επιθέσεις από αντιπάλους όπως το Ισραήλ και οι ΗΠΑ, διασφαλίζοντας έτσι την κυριαρχία του. Αυτή η προοπτική ενισχύεται από τις πρόσφατες συγκρούσεις στην περιοχή, όπου Ιρανοί αξιωματούχοι έχουν συζητήσει την αναγκαιότητα οπλοποίησης του πυρηνικού τους προγράμματος για την αποκατάσταση της ισορροπίας δυνάμεων.

Το μεταβαλλόμενο τοπίο της γεωπολιτικής της Μέσης Ανατολής έχει εδραιώσει περαιτέρω την αποφασιστικότητα του Ιράν να επιδιώξει τις πυρηνικές του δυνατότητες. Η μερική εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ και πολλών αραβικών κρατών μέσω των Συμφωνιών του Αβραάμ έχει δημιουργήσει μια αίσθηση απομόνωσης για την Τεχεράνη. Σε αυτό το πλαίσιο, η απόκτηση πυρηνικών όπλων θα μπορούσε να ενισχύσει τη στρατηγική θέση του Ιράν και να παράσχει κύρος στις περιφερειακές διαπραγματεύσεις. Το Ιράν έχει χρησιμοποιήσει ιστορικά ομάδες αντιπροσώπων όπως τη Χεζμπολάχ και διάφορες πολιτοφυλακές στο Ιράκ και τη Συρία, για να προβάλει ισχύ και επιρροή σε ολόκληρη την περιοχή.

Δυνατότητες

Ενα πυρηνικό οπλοστάσιο θα επέτρεπε στο Ιράν να επιχειρεί με μεγαλύτερη ατιμωρησία, καθώς θα μπορούσε να απειλήσει με αντίποινα εναντίον οποιασδήποτε στρατιωτικής δράσης ληφθεί εναντίον των πληρεξουσίων ή της επικράτειάς του. Αυτή η προσέγγιση ευθυγραμμίζεται με τη μακροχρόνια στρατηγική του Ιράν να χρησιμοποιεί ασύμμετρο πόλεμο, για να αντισταθμίσει τις συμβατικές στρατιωτικές απειλές από τους αντιπάλους του. Η κατάρρευση του Κοινού Συνολικού Σχεδίου Δράσης (JCPOA) το 2018 από τον Τραμπ σηματοδότησε σημείο καμπής στις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν.

Μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συμφωνία και την εκ νέου επιβολή κυρώσεων, η ηγεσία του Ιράν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν μπορούσαν πλέον να βασίζονται στη διπλωματική δέσμευση με τις δυτικές δυνάμεις για εγγυήσεις ασφαλείας. Αντίθετα, άρχισαν να επιταχύνουν το πυρηνικό τους πρόγραμμα, εμπλουτίζοντας ουράνιο σε επίπεδα που τους φέρνουν πιο κοντά στην οπλοποίηση. Οι Ιρανοί ηγέτες αντιλαμβάνονται ένα αυξανόμενο αντι-ιρανικό αίσθημα μεταξύ των δυτικών εθνών, το οποίο επιδεινώνεται από ζητήματα όπως οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η στρατιωτική υποστήριξη προς τη Ρωσία κατά τη διάρκεια της εισβολής της στην Ουκρανία.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Από το Ιράκ η επόμενη επίθεση των Ιρανών

Δυτικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι το Ιράν θα αντεπιτεθεί, ως απάντηση στις πρόσφατες επιδρομές των Ισραηλινών, πιθανώς με την εκτόξευση μονόδρομων drones και βαλλιστικών πυραύλων από το Ιράκ. Απροσδιόριστες ισραηλινές πηγές είπαν ότι οι ιρακινές πολιτοφυλακές που υποστηρίζονται από το Ιράν ενδέχεται να επιτεθούν στο Ισραήλ χρησιμοποιώντας μεγάλο όγκο drones και βαλλιστικούς πυραύλους τις επόμενες ημέρες.

Δύναμη πυρός

Η Ισλαμική Αντίσταση στο Ιράκ, η οποία είναι ένας συνασπισμός ιρακινών πολιτοφυλακών που υποστηρίζονται από το Ιράν, έχει επιτεθεί επανειλημμένα στο Ισραήλ τους τελευταίους μήνες, χρησιμοποιώντας, κυρίως, τα ακόλουθα οπλικά συστήματα:

• Drone Shahed-101: Το ιρανικής κατασκευής Shahed-101 έχει βεληνεκές περίπου 600 χιλιομέτρων. Το Drone Shahed-136 ιρανικής κατασκευής Shahed-136 φέρεται να έχει βεληνεκές 2.500 χιλιομέτρων.
• Drone KAS-04: Το KAS-04 είναι μια παραλλαγή του ιρανικού σχεδιασμένου drone Samad μεγάλης εμβέλειας.
• Drone Al Arfad: Το Al Arfad είναι μια παραλλαγή του drone KAS-04.].
• Πύραυλος κρουζ Arqab: Πρόκειται για ιρανικούς πυραύλους Paveh με βεληνεκές περίπου 1.650 χιλιομέτρων.

Το Ιράν άρχισε, επίσης, να προμηθεύει ιρακινές πολιτοφυλακές με βαλλιστικούς πυραύλους μικρού βεληνεκούς, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων Zelzal, Fateh-110 και Zolfaghar, το 2018, αλλά οι πολιτοφυλακές δεν έχουν χρησιμοποιήσει βαλλιστικούς πυραύλους για να επιτεθούν στο Ισραήλ στον πόλεμο της 7ης Οκτωβρίου μέχρι στιγμής. Η Ισλαμική Αντίσταση στο Ιράκ θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτές τις επιθέσεις για να δοκιμάσει και να μάθει πώς να παρακάμπτει καλύτερα τον ισραηλινή αεράμυνα. Μια επίθεση της ιρακινής πολιτοφυλακής που υποστηρίζεται από το Ιράν κατά του Ισραήλ, σε αντίθεση με μια άμεση επίθεση στο Ισραήλ από το ιρανικό έδαφος, θα ωφελούσε το Ιράν επιτρέποντας στην Τεχεράνη να διατηρήσει το συρρικνούμενο απόθεμα πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς της.

Επιρροή

Το ότι το Ιράν θα μπορούσε να πραγματοποιήσει επίθεση κατά του Ισραήλ μέσω των πληρεξουσίων του στο Ιράκ υπογραμμίζει τον βαθμό στον οποίο το Ιράν έχει αυξήσει τον στρατιωτικό και πολιτικό του έλεγχο στο Ομοσπονδιακό Ιράκ. Το Ιράν έχει διεισδύσει όλο και περισσότερο σε Ιρακινούς στρατιωτικούς και πολιτικούς θεσμούς (όπως οι Δυνάμεις Λαϊκής Κινητοποίησης και το Ιρακινό Δικαστικό Σώμα) τα τελευταία χρόνια. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα αυξανόμενης επιρροής του Ιράν στο Ιράκ ήταν η εκλογή του πολιτικού Μαχμούντ αλ Μοσχατανί ως προέδρου του Κοινοβουλίου στις 31 Οκτωβρίου.