Η εξάχρονη Χιντ Ρατζάμπ παγιδεύτηκε σε διασταυρούμενα πυρά στην πόλη της Γάζας και εκλιπαρούσε για βοήθεια, κρυμμένη μέσα στο αυτοκίνητο του θείου της, περικυκλωμένη από τα πτώματα των συγγενών της. Η φωνή της Ράνα ήταν για ώρες ο μόνος σύνδεσμος της με έναν οικείο κόσμο. Είχε ξεκινήσει από το σπίτι της στην πόλη της Γάζας νωρίτερα εκείνη την ημέρα με τον θείο της, τη θεία της και πέντε ξαδέρφια της. Ήταν Δευτέρα 29 Ιανουαρίου. Εκείνο το πρωί, ο ισραηλινός στρατός είχε πει στους ανθρώπους να εκκενώσουν περιοχές στα δυτικά της πόλης και να κινηθούν νότια κατά μήκος του παραλιακού δρόμου.

Η μητέρα της Χιντ, Γουίσαμ θυμάται ότι υπήρχαν έντονοι βομβαρδισμοί στην περιοχή τους. «Ήμασταν τρομοκρατημένοι και θέλαμε να δραπετεύσουμε», είπε. «Κινούμασταν από μέρος σε μέρος, για να αποφύγουμε τις αεροπορικές επιδρομές». Η οικογένεια αποφάσισε να κατευθυνθεί προς το νοσοκομείο Ahli στα ανατολικά της πόλης, ελπίζοντας ότι το μέρος θα ήταν ασφαλέστερο. Η Γουίσαμ και το μεγαλύτερο παιδί της άρχισαν να πηγαίνουν προς τα εκεί με τα πόδια. Η μικρή πήρε θέση στο αυτοκίνητο του θείου της.

«Είχε πολύ κρύο και έβρεχε», εξήγησε η Γουίσαμ. «Είπα στη Χιντ να πάει με το αυτοκίνητο γιατί δεν ήθελα να υποφέρει στη βροχή». Μόλις έφυγε το αυτοκίνητο, είπε, άκουσαν δυνατούς πυροβολισμούς από την ίδια κατεύθυνση. Καθώς ο θείος της οδηγούσε προς το διάσημο Πανεπιστήμιο αλ-Αζάρ της πόλης, το αυτοκίνητο πιστεύεται ότι διασταυρώθηκε με ισραηλινά τανκς. Μπήκαν σε ένα κοντινό βενζινάδικο για ασφάλεια και φαίνεται ότι δέχθηκαν πυρά.

Μέσα στο όχημα, η οικογένεια κάλεσε συγγενείς σε βοήθεια. Ένας από αυτούς επικοινώνησε με το αρχηγείο έκτακτης ανάγκης της Παλαιστινιακής Ερυθράς Ημισελήνου, 80 χιλιόμετρα μακριά στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Οι χειριστές στο τηλεφωνικό κέντρο της Ερυθράς Ημισελήνου στη Ραμάλα κάλεσαν τον αριθμό του κινητού τηλεφώνου του θείου της Χιντ, αλλά η 15χρονη κόρη του, Λάγιαν απάντησε αντ’ αυτού.

«Κρύψου, μη σε δει κανένας»

Στο ηχογραφημένο τηλεφώνημα, η Λάγιαν λέει στο προσωπικό της Ερυθράς Ημισελήνου ότι οι γονείς και τα αδέρφια της έχουν σκοτωθεί όλοι και ότι υπάρχει ένα τανκ δίπλα στο αυτοκίνητο. «Πυροβολούν εναντίον μας», λέει, πριν η συζήτηση τελειώσει με τον ήχο των πυροβολισμών και τις κραυγές.

Όταν η ομάδα της Ερυθράς Ημισελήνου ξαναπήρε, απάντησε η Χιντ με τη φωνή της πνιγμένη στον φόβο. Γρήγορα έγινε σαφές ότι είναι η μόνη επιζήσασα στο αυτοκίνητο και ότι εξακολουθεί να βρίσκεται στη γραμμή των πυρών. «Κρύψου κάτω από τα καθίσματα», της είπε η ομάδα. «Μην σε δει κανένας». Η Ράνα Φαγκίχ έμεινε στη γραμμή με τη Χιντ για ώρες, καθώς η Ερυθρά Ημισέληνος έκανε έκκληση στον ισραηλινό στρατό να επιτρέψει στο ασθενοφόρο του να έχει πρόσβαση στην τοποθεσία.

«Έτρεμε, ήταν λυπημένη, εκλιπαρούσε για βοήθεια», θυμήθηκε η Ράνα. «Μας είπε ότι [οι συγγενείς της] ήταν νεκροί. Αλλά αργότερα είπε οτι «κοιμούνται». Έτσι της είπαμε «άφησέ τους να κοιμηθούν, δεν θέλουμε να τους ενοχλήσουμε» Η Χιντ συνέχιζε να ζητάει, ξανά και ξανά, να έρθει κάποιος να την πάρει.

«Η καρδιά μου καίγεται»

Ο παππούς της Χιντ, Μπαχάα Χαμαντά, είπε στο BBC ότι η σύνδεση του κοριτσιού με τη μητέρα της κράτησε μερικές στιγμές περισσότερο και ότι το τελευταίο πράγμα που άκουσε η Γουίσαμ ήταν ο ήχος της πόρτας του αυτοκινήτου που άνοιξε και η της είπε ότι μπορούσε να δει το ασθενοφόρο από απόσταση. «Κάθε δευτερόλεπτο, η καρδιά μου φλέγεται», είπε η Γουίσαμ στο BBC. «Κάθε φορά που ακούω τον ήχο ενός ασθενοφόρου, σκέφτομαι “ίσως να είναι αυτή”. Κάθε ήχος, κάθε πυροβολισμός, κάθε πύραυλος, κάθε βόμβα – αναρωτιέμαι αν κατευθύνεται προς την κόρη μου, αν έχει χτυπηθεί.»

Ούτε οι ομάδες της Ερυθράς Ημισελήνου στη Γάζα, ούτε η οικογένεια της Χιντ, κατάφεραν να φτάσουν στην τοποθεσία, η οποία εξακολουθεί να βρίσκεται μέσα σε μια ζώνη μάχης που ελέγχεται από τον ισραηλινό στρατό. «Είναι δύσκολα το βράδυ», είπε η τηλεφωνήτρια Ράνα, «όταν ξυπνάς και ακούς τη φωνή της στο αυτί σου να λέει «έλα να με πάρεις».

Το BBC ζήτησε από τον ισραηλινό στρατό λεπτομέρειες για τις επιχειρήσεις του στην περιοχή εκείνη την ημέρα και για την εξαφάνιση της Χιντ και το ασθενοφόρο που στάλθηκε για να την ανασύρει. Ρωτήσαμε ξανά 24 ώρες αργότερα, και είπαν ότι εξακολουθούσαν να ελέγχουν. «Πού είναι το Διεθνές Δικαστήριο; Γιατί οι πρόεδροι κάθονται στις καρέκλες τους;» ρώτησε η μητέρα της μικρής.

Μια εβδομάδα μετά την εξαφάνιση της κόρης της, η Γουίσαμ κάθεται και περιμένει στο νοσοκομείο Ahli, μέρα με τη μέρα, γεμίζοντας την απουσία με μια αποφασιστική ελπίδα ότι η κόρη της θα επιστρέψει ζωντανή. «Της έφερα πράγματα και την περιμένω εδώ», είπε. «Περιμένω την κόρη μου κάθε στιγμή, κάθε δευτερόλεπτο. Παρακαλώ από μια ραγισμένη καρδιά μητέρας να μην ξεχάσει αυτή την ιστορία»

Ειδήσεις σήμερα

Η επόμενη ημέρα στο παλάτι μετά την ανακοίνωση της διάγνωσης καρκίνου στο βασιλιά Κάρολο

Ανησυχεί ο ΟΗΕ για την κλιμάκωση της έντασης στη Μέση Ανατολή