1.Προσωπικό κίνητρο Πούτιν
Πρόκειται για ένα πραγματικά εξαιρετικό γεγονός η μεγάλη ανταλλαγή κρατουμένων που περιλαμβάνει είκοσι τέσσερις αιχμαλώτους σε επτά χώρες. Η Ρωσία και η Λευκορωσία απελευθέρωσαν δεκαέξι κρατούμενους. Οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Πολωνία, η Νορβηγία και η Σλοβενία έστειλαν οκτώ πίσω στη Ρωσία. Η Λευκορωσία απελευθέρωσε τον Ρίκο Κρίγκερ, έναν Γερμανό που καταδικάστηκε για «τρομοκρατία» στη Λευκορωσία. Ο πιο αξιοσημείωτος κρατούμενος που αποφυλακίστηκε στη Ρωσία είναι ο Kράσικοφ, ένας πράκτορας του Κρεμλίνου που δολοφόνησε έναν Γεωργιανό-Τσετσένο ακτιβιστή στη Γερμανία.
2.Ιδια η στρατηγική Κρεμλίνου
Το χρονοδιάγραμμα αυτής της ανταλλαγής -και το εύρος της- υποδεικνύει ότι ο Πούτιν σκέφτηκε ότι ήταν καιρός να εξαργυρώσει τα διαπραγματευτικά χαρτιά που είχε συλλέξει παράνομα για να ασκήσει πίεση κατά της Δύσης υπό τη μορφή αθώων Αμερικανών και Ρώσων ακτιβιστών. Ωστόσο, δεν σημαίνει ότι το Κρεμλίνο θα αποσυρθεί από τις κακοήθεις τακτικές της επιθετικότητας κατά της Ουκρανίας, καθώς και των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, και ο Πούτιν σε καμία περίπτωση δεν φεύγει με άδεια χέρια: η Ρωσία υποδέχθηκε καταδικασμένους δολοφόνους, κατασκόπους, χάκερ, απατεώνες και λαθρέμπορους. Ο Πούτιν εξακολουθεί να είναι εγκληματίας πολέμου .
Μύθοι και αλήθειες για τους νέους ρωσικούς πυραύλους - Και όμως δεν είναι ανίκητοι!
3.Η τακτική ομηρίας της Λευκορωσίας
Η ανταλλαγή του Κρίγκερ έδειξε τις τακτικές χειραγώγησης του καθεστώτος της Λευκορωσίας, με εικασίες ότι ανταλλάχθηκε με τον Κρασίκοφ, έναν δολοφόνο της Ρωσικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας (FSB). Ο Κρίγκερ συνελήφθη στη Λευκορωσία τον Οκτώβριο. Αυτό αντικατοπτρίζει τις προηγούμενες παραχωρήσεις του Λουκασένκο στη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένης της προσφοράς λευκορωσικού εδάφους για εισβολή στην Ουκρανία, παρά την αντίθεση του λαού του, ή της τοποθέτησης στρατευμάτων της Ομάδας Βάγκνερ στη Λευκορωσία.
4.Διαπραγμάτευση με υπόκοσμο
Πολιτικά ήταν ένα αξιοσημείωτο διπλωματικό επίτευγμα και η κυβέρνηση Μπάιντεν αξίζει τεράστια εύσημα διότι συνεργάστηκε με τους συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών για να το πραγματοποιήσει. Το γεγονός ότι δεκαέξι όμηροι του καθεστώτος του Πούτιν -συμπεριλαμβανομένων Αμερικανών, Γερμανών, Βρετανών υπηκόων και Ρώσων πολιτικών κρατουμένων είναι πλέον ελεύθεροι- αποτελεί λόγο γιορτής.
Πρέπει να αναρωτηθεί, όμως, κανείς, γιατί ο Πούτιν θέλει να απελευθερωθούν όλοι αυτοί οι δολοφόνοι, οι εγκληματίες του κυβερνοχώρου, οι διακινητές όπλων και οι έμποροι ναρκωτικών; Και γιατί είναι διατεθειμένος να πάρει Δυτικούς ομήρους για να το κάνει; Η απάντηση είναι απλή: Η γραμμή μεταξύ της κυβέρνησης και του εγκληματικού υπόκοσμου στη Ρωσία του Πούτιν είναι τόσο λεπτή που δεν υπάρχει. Οπως έχω υποστηρίξει στο παρελθόν, το καθεστώς Πούτιν είναι ουσιαστικά ένα εγκληματικό συνδικάτο που μεταμφιέζεται σε κράτος. Η σωστή μεταφορά για αυτήν την ανταλλαγή κρατουμένων δεν είναι η ιστορική ανταλλαγή δυτικών και σοβιετικών κατασκόπων την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Αντίθετα, είναι το αποτέλεσμα μιας δυστυχώς απαραίτητης διαπραγμάτευσης ομηρίας με ένα εγκληματικό και τρομοκρατικό καθεστώς.