Η μάχη του φιλοευρωπαϊστή Εμανουέλ Μακρόν και της Μαρίν Λεπέν, που υποστηρίζει τον οικονομικό προστατευτισμό και θέλει δημοψήφισμα για έξοδο της Γαλλίας από την Ε.Ε., αποτελεί απόδειξη πως η γαλλική πολιτική έχει περάσει σε μια νέα εποχή. Τα παραδοσιακά κόμματα, που κυριάρχησαν στη γαλλική πολιτική σκηνή τα τελευταία 60 χρόνια, χάθηκαν από το προσκήνιο τη νύχτα των προεδρικών εκλογών του πρώτου γύρου. Αυτή η εξέλιξη συνιστά μια μεγάλη ιδεολογική στροφή που θα αναγκάσει τις πολιτικές δυνάμεις σε ανασύνταξη και άμεση κινητοποίηση εν όψει των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου. Η έλευση του Μακρόν στο προσκήνιο οφείλεται σίγουρα στο προσωπικό του χάρισμα αλλά και στις γνωριμίες του. Ομως, οφείλεται και στη δημόσια δυσαρέσκεια για το πολιτικό κατεστημένο στη Γαλλία και στην ανάγκη για νέα πρόσωπα. Η Γαλλία -όπως λέγεται- δεν συμπαθεί τις αλλαγές, εκτός από σπάνιες φορές, που συμβαίνει το απροσδόκητο.

Ο Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, θα πάρει τα κλειδιά του Μεγάρου των Ηλυσίων από τον Φρανσουά Ολάντ, έχει ιδρύσει τη φιλελεύθερη πολιτική κίνηση «Εμπρός» («En Marche») αλλά δεν έχει καμιά έδρα στη Βουλή ενώ το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν διαθέτει μόνο δύο έδρες. Ισως από τώρα, ο Μακρόν, που ξεκίνησε την προεκλογική εκστρατεία των 15 ημερών με 60% στην πρόθεση ψήφου, να σκέπτεται τον Ιούνιο και τις επόμενες κινήσεις του ώστε να κερδίσει την πλειοψηφία και να σχηματίσει κυβέρνηση. Αυτός ο στόχος θεωρείται μάλλον ανέφικτος από τους περισσότερους αναλυτές, καθώς η κίνηση του Μακρόν δεν έχει λάβει ακόμη σχήμα κόμματος. Ωστόσο, η νίκη του δεύτερου γύρου με μεγάλο ποσοστό, άνω του 60%, θα δώσει περισσότερες πιθανότητες στη συσπείρωση πολλών ανέστιων ψηφοφόρων της απογοητευμένης Κεντροδεξιάς και της χρεοκοπημένης Κεντροαριστεράς.

Το πώς θα απορροφηθεί, λοιπόν, στην κάλπη της 7^ης Μαΐου, το 55% των ψήφων που προτίμησε άλλους υποψηφίους -εκτός του Μακρόν και της Λεπέν- έχει τεράστια σημασία για τη συγκρότηση της επόμενης γαλλικής Εθνοσυνέλευσης αλλά και για την πορεία της Γαλλίας, που χρειάζεται έναν πρόεδρο και μια κυβέρνηση ισχυρή για να βγει από την ύφεση και να λάβει ισότιμη θέση στο γαλλογερμανικό «άξονα».
O Μακρόν κέρδισε το 24% των ψήφων αλλά στο δεύτερο γύρο θα προσελκύσει ψηφοφόρους από τη Δεξιά έως την Αριστερά. Η Μαρίν Λεπέν, η οποία κέρδισε 21,3% στον πρώτο γύρο, αντίθετα, όπως εκτιμάται, δεν έχει πολλά αποθέματα για το δεύτερο γύρο. Η συντριπτική πλειοψηφία (έως 80%) των Σοσιαλιστών και τουλάχιστον το 48% των δεξιών Ρεπουμπλικανών θα ψηφίσουν τον Μακρόν την επόμενη Κυριακή. Οι καθολικοί δεξιοί ψηφοφόροι που έδωσαν στον Φρανσουά Φιγιόν μεγάλο μερίδιο του 20% δεν συμπαθούν τον Μακρόν και ίσως προτιμήσουν την αποχή. Ωστόσο, μόνο το ένα τρίτο όσων ψήφισαν τον Φιγιόν θα στραφει στη Λεπέν, καθώς η πλειοψηφία των Γκολικών ψηφοφόρων αποστρέφεται και τη Μαρίν Λεπέν. Το ίδιο συμβαίνει και με τους περισσότερους ψηφοφόρους του αριστερού Ζαν Λικ Μελανσόν. Αν και ο πολιτικός προξένησε πολύ άσχημη εντύπωση επειδή αρνήθηκε να δώσει οδηγία κατά της Λεπέν, ωστόσο, πάνω από το 60% των ψηφοφόρων του είναι έτοιμο να ψηφίσει τον Μακρόν ενώ αρκετοί θα απέχουν.

ΑΛΙΚΗ ΚΟΤΖΙΑ

 [email protected]

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής