Σε δημοσίευμα του Reuters με τίτλο: «Μια Ευρώπη χωρίς τη Μέρκελ; Οι επενδυτές σκέφτονται σοβαρά μία ακόμη έκπληξη», σημειώνεται ότι ο ορισμός του Μάρτιν Σουλτς ως υποψηφίου των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) ενάντια στη Μέρκελ δίνει μια νέα τροπή στον προεκλογικό αγώνα που θα κορυφωθει τον Σεπτέμβριο.

“Ένας σοβαρός αντίπαλος της Άνγκελα Μέρκελ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου αναγκάζει τους διεθνείς επενδυτές να αναλύσουν μία ακόμη πιθανή εκλογική έκπληξη: την εξάλειψη μίας βασικής πολιτικής σταθεράς κατά τη διάρκεια της πολύχρονης αναταραχής στην Ευρωζώνη αλλά και το τέλος της ευρωπαϊκής ροπής προς τη λιτότητα”, αναφέρει το δημοσίευμα.

Όπως παραδέχεται το πρακτορείο, ο Σουλτς παραμένει μεν στη θέση του ασθενέστερου, αλλά οι δημοσκοπήσεις τον δείχνουν να πλησιάζει καθημερινά τη Μέρκελ.

“Μια δημοσκόπηση, που δημοσιεύθηκε χθες, έδειξε τη ψαλίδα μεταξύ του συνασπισμού της Μέρκελ και του SPD να μειώνεται στις έξι μονάδες και τον ίδιο τον Σουλτς να προηγείται με διαφορά της Μέρκελ σε δημοτικότητα. Αυτό αποτελεί μία ανησυχητική προοπτική για κάποιους επενδυτές, που έχουν συνηθίσει στη σταθερή γραμμή αντιμετώπισης των ευρωπαϊκών κρίσεων από τη Μέρκελ, μία γραμμή που συνέβαλε στο να υπάρξουν τριψήφια κέρδη, από τις γερμανικές μετοχές έως τα πορτογαλικά ομόλογα”, γράφει το δημοσίευμα.

Ο πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως τονίζεται, σκοπεύει να ταρακουνήσει τα πράγματα, υποσχόμενος να αγωνισθεί για δικαιότερους φορολογικούς κανόνες, υψηλότερους μισθούς, καλύτερη εκπαίδευση και να ξεπεράσει τους διχασμούς που έχουν τροφοδοτήσει τον λαϊκισμό.

“Οι χρηματοπιστωτικές αγορές θα το δουν αυτό ως νεύμα για χαλάρωση του δημοσιονομικού ζωναριού, κάτι που δεν αποτελεί πρόβλημα για μία μεγάλη οικονομία με μεγάλο πλεόνασμα και πιθανόν να είναι καλή για τις ευρωπαϊκές μετοχές, αν και όχι τόσο καλή για τα ομόλογα, εφόσον οδηγήσει σε άνοδο του πληθωρισμού”, σχολιάζει το άρθρο.

Επίσης, το Reuters αναρωτιέται τί θα γίνει αν… χάσουμε τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε: αν ο γερμανός υπουργός Οικονομικών αντικατασταθεί, οι επενδυτές θα θελήσουν να ξέρουν εάν ο Σουλτς θα μπορούσε να τερματίσει την ώθηση για λιτότητα στην Ευρώπη και να στοχεύσει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και τα αρνητικά επιτόκιά της, τα οποία έχουν θίξει τους Γερμανούς αποταμιευτές.

“Ο Σουλτς είχε δηλώσει στο Der Spiegel το 2012 ότι η θέσπιση «ευρωομολόγων» της Ευρωζώνης θα ήταν ο καλύτερος τρόπος να μειωθεί το βάρος των τόκων στις υπερχρεωμένες χώρες του Νότου, αν και σημείωσε ότι αυτό ήταν «μία θεωρητική συζήτηση», καθώς οι βόρειες χώρες δεν ήθελαν τα ευρωομόλογα”, σημειώνει το άρθρο.

Τα ελληνικά, ιταλικά, ισπανικά και πορτογαλικά ομόλογα έχουν χαμηλότερες επιδόσεις φέτος λόγω της νευρικότητας για την πολιτική της ΕΚΤ και του αυξανόμενου αντιευρωπαϊκού κλίματος σε αρκετές χώρες, περιλαμβανομένης της Γαλλίας.

“Με το ευρωπαϊκό DNA να διατρέχει την πολιτική του καριέρα, ο Σουλτς θα μπορούσε να είναι το αντίδοτο. Η όποια άνοδος των τιμών των ομολόγων θα μπορούσε εύκολα να αναστραφεί, εάν άνοιγε πάλι η στρόφιγγα στις χώρες της περιφέρειας της Ευρωζώνης”, σημειώνει ο Τίλμαν Γκάλερ, οικονομικός αναλυτής της JP Morgan Asset Management.

“Παρά τον ενθουσιασμό του SPD για τον Σουλτς, οι πιθανότητές του να εκτοπίσει τη Μέρκελ είναι ακόμη χαμηλές. Αν και στη δημοτικότητα είναι κοντά ή προηγείται της Μέρκελ, αυτό δεν μετρά κατ’ ανάγκη, καθώς η Γερμανία δεν έχει προεδρικού τύπου εκλογικό σύστημα. Ένα πιο ενδεικτικό μέτρο, η κομματική προτίμηση, δείχνει τους συντηρητικούς της Μέρκελ να προηγούνται με 34% και το SDP να έπεται με 28%. Η διαφορά σημαίνει ότι για να φθάσει στην εξουσία ο Σουλτς θα χρειαζόταν να συνεργασθεί με δύο μικρότερα κόμματα – των Πρασίνων και της Αριστεράς (Die Linke) – διερευνητικές συζητήσεις έχουν ήδη γίνει. Η προοπτική μίας αριστερής συμμαχίας έχει σημάνει ήδη συναγερμό για κάποιους συντηρητικούς, παρότι θεωρείται δύσκολο να γίνει πραγματικότητα”, καταλήγει το δημοσίευμα.