, έναν μέτριο ρήτορα ο οποίος αναδείχθηκε σήμερα στον μοναδικό υποψήφιο για να αναλάβει αρχηγός του κυβερνώντος κόμματος κατά το έκτακτο συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή, και στη συνέχεια της κυβέρνησης.

Τυφλή πίστη στον Ερντογάν

Υπουργός Μεταφορών, Εμπορικού Ναυτικού και Επικοινωνιών, ο Γιλντιρίμ, ο οποίος είναι 60 ετών και προέρχεται από μια φτωχή οικογένεια του Ερζίντζαν (ανατολική Τουρκία), είναι ένας παλιός συνοδοιπόρος του Ερντογάν, τον οποίο συνοδεύει από τότε που ο σημερινός αρχηγός του κράτους είχε εκλεγεί το 1994 δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης.

Η κύρια αποστολή του, εκτιμούν οι παρατηρητές, θα είναι να φέρει σε πέρας το σχέδιο για την αναθεώρηση του Συντάγματος την οποία επιθυμεί ο Ερντογάν για να μεταφέρει στον πρόεδρο το ουσιαστικό μέρος των εκτελεστικών εξουσιών του πρωθυπουργού. Σήμερα δεσμεύθηκε να εργαστεί μαζί του “σε πλήρη αρμονία”.

“Και τώρα, τόπο στο προεδρικό καθεστώς!”, είχε δηλώσει, εν είδει όρκου πίστης, ο Γιλντιρίμ κατά την πρώτη ομιλία του μετά την ανακοίνωση της αποχώρησης του Νταβούτογλου στις αρχές Μαΐου στη Μαλάτια (νοτιοανατολική Τουρκία).

Στη διάρκεια του προηγούμενου συνεδρίου του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), το 2015, ο μυστακοφόρος Γιλντιρίμ είχε ήδη συγκεντρώσει την υποστήριξη της πλειοψηφίας των συνέδρων, όμως είχε κάνει πίσω όταν ο Ερντογάν, ο οποίος είχε μόλις εκλεγεί πρόεδρος, είχε επιλέξει τον Νταβούτογλου.

Η πίστη του στον Ερντογάν του επέτρεψε να αναλάβει πολλές φορές θέσεις με επιρροή στους κόλπους του AKP και να διατηρήσει σχεδόν αδιάκοπα από το 2002 το χαρτοφυλάκιο των Μεταφορών.

Tα μεγάλα έργα

Ενδεικτικό της εμπιστοσύνης που του έχει ο ισχυρός άνδρας της Τουρκίας είναι το γεγονός ότι ο Γιλντιρίμ είναι αυτός που διευθύνει τα φαραωνικά προγράμματα υποδομής, τα οποία επικρίνονται έντονα από την αντιπολίτευση και τους οικολόγους και έχουν μεταμορφώσει το πρόσωπο της Τουρκίας, με πρώτη την Κωνσταντινούπολη.

Αυτό συνέβη με το τρίτο διεθνές αεροδρόμιο, το οποίο δημιουργείται βορειοδυτικά της μεγαλούπολης αποδεκατίζοντας δάση και θα είναι ικανό να υποδέχεται 150 εκατ. επιβάτες ετησίως.

Πολεμική έχει επίσης ξεσπάσει και για το σχέδιο να κατασκευαστεί μια τρίτη γέφυρα πάνω από τον Βόσπορο, που θα ενώνει τις δύο όχθες της Κωνσταντινούπολης και θα φέρει το όνομα του σουλτάνου Σελίμ του 1ου, σφαγέα τον 16ο αιώνα περίπου 40.000 Αλεβιτών, μιας φιλελεύθερης μουσουλμανικής μειονότητας.

Άλλα σχέδια πρόκειται επίσης να υλοποιηθούν, όπως ένας δίαυλος ανάμεσα στη Μαύρη Θάλασσα και τη θάλασσα του Μαρμαρά, ώστε να μειωθεί η θαλάσσια κυκλοφορία στον Βόσπορο.

Η ανέλιξη, η συντηρητική προσωπική ζωή και οι αντιπαραθέσεις

Σ’ αυτά τα πολυσύχναστα ύδατα, ο Γιλντιρίμ, ο οποίος έχει σπουδάσει ναυπηγός, άρχισε την καριέρα του διευθύνοντας την ισχυρή δημοτική εταιρεία που διαχειρίζεται τις θαλάσσιες οδούς της Κωνσταντινούπολης (IDO) από το 1994 έως το 2000, ενώ ο Ερντογάν βρισκόταν στη δημαρχία της πόλης (1994-1998).

Όταν αυτός ο τελευταίος ίδρυσε το 2001 το AKP, ο Γιλντιρίμ ακολούθησε τον μέντορά του. Τον επόμενο χρόνο το κόμμα κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές και ο Ερντογάν έγινε πρωθυπουργός, προς μεγάλη απογοήτευση των υποστηρικτών του λαϊκού χαρακτήρα του κράτους που δεν παύουν να καταγγέλλουν τις ισλαμιστικές και αυταρχικές παρεκκλίσεις του.

Ο Γιλντιρίμ εξελέγη βουλευτής Κωνσταντινούπολης και στη συνέχεια διορίσθηκε υπουργός, μια θέση την οποία εγκατέλειψε μόνο για μικρό χρονικό διάστημα μεταξύ δύο εκλογικών αναμετρήσεων το 2015.

Ο επόμενος αρχηγός της τουρκικής κυβέρνησης εμπλέκεται σε πολλές αντιπαραθέσεις. Το 2004, μια αμαξοστοιχία εκτροχιάσθηκε σε μια ολοκαίνουρια γραμμή υψηλής ταχύτητας, προκαλώντας τον θάνατο σχεδόν 40 επιβατών στη βορειοδυτική Τουρκία. Η αντιπολίτευση ζήτησε το κεφάλι του Γιλντιρίμ, ο οποίος αρνήθηκε να παραιτηθεί.

Την επόμενη χρονιά, η προσωπική ζωή του ήταν αυτή που έφερε σε δύσκολη θέση αυτόν τον πατέρα τριών παιδιών: μια φωτογραφία της μαντιλοφορούσας συζύγου του να τρώει μόνη την ώρα που ο Γιλντιρίμ γευματίζει σ’ ένα γειτονικό τραπέζι αποκλειστικά με άνδρες συνδαιτυμόνες, προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και κατηγορίες εναντίον του για σεξισμό.

Σε άλλη ευκαιρία, είχε σχολιάσει πως δεν ήθελε να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου στην Κωνσταντινούπολη επειδή είχε δει “τα αγόρια και τα κορίτσια να κάθονται και να μιλούν μαζί στην πανεπιστημιούπολη”.