Μετά τις αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις του ΔΝΤ και της ίδιας της διευθύντριάς του για τον κίνδυνο οικονομικής τρικυμίας στην Ευρώπη εξαιτίας της απόφασης των Βρετανών να εγκαταλείψουν την ευρωπαϊκή οικογένεια, τη Δευτέρα η Κριστίν Λαγκάρντ έσπευσε να επιχειρηματολογήσει υπέρ του αντιθέτου.
«Τελικά μάλλον η Ευρώπη δεν θα πληγεί και τόσο πολύ από το Brexit» είπε και πρόσθεσε πως η Ένωση θα απαλλαγεί από την συνήθη άρνηση των Βρετανών να μπλοκάρουν τις ευρωπαϊκές αποφάσεις.
Οι ερμηνείες για το τι μεσολάβησε κι η Λαγκάρντ άλλαξε γνώμη, ποικίλουν. Μία από αυτές είναι συνδεδεμένη με την απαρχή μίας νέα θεωρίας που αρχίζει να καλλιεργείται και κατά κάποιον τρόπο αφορά και την χώρα μας.
Το επιχείρημα της επικεφαλής του Ταμείου περί ενός βαριδιού που έφυγε από την Ευρώπη διευκολύνοντας την λήψη των αποφάσεων με την αποχώρηση της Βρετανίας τροφοδοτεί την άποψη εκείνων που λένε -και πρωτίστως εκείνων που προέρχονται από τα γερμανικά κέντρα λήψης αποφάσεων- ότι η Ευρώπη πρέπει να απαλλαγεί από τις χώρες εκείνες που της θέτουν προσκόμματα.
Φυσικά το επιχείρημα όσων δηλώνουν κάτι τέτοιο δεν είναι αποκομμένο από τον ισχυρισμό όσων, την ίδια ακριβώς ώρα, υποστήριζαν τις κρίσιμες στιγμές του 2015 ότι ένα Grexit θα βοηθούσε την επίλυση της ευρωπαϊκής κρίσης.
Υπενθυμίζεται και η πρόταση Σόιμπλε που φέρεται να είχε πέσει τότε στο τραπέζι και σύμφωνα με την οποία ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ ήταν έτοιμος να προσφέρει ένα χρηματοδοτικό πακέτο για την απαλλαγή της Ευρωζώνης από τον ελληνικό πονοκέφαλο.
Αναλυτές στην Ουάσιγκτον σημειώνουν ότι η δήλωση της Λαγκάρντ δίνει το στίγμα μίας γενικότερης στρατηγικής που -όπως οι ίδιοι εκτιμούν – είναι πιθανό να δούμε να αναπτύσσεται στους κόλπους της Ευρώπης το επόμενο διάστημα.
Αυτή η στρατηγική λέει πως “όσες χώρες δεν μπορούν να ακολουθήσουν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, τότε ας μην συμμετέχουν σε αυτή”. Το επιχείρημα αυτό, που ταυτοχρόνως δεν απαντάει στα μεγάλα ερωτήματα που αφορούν τα λάθη της Ευρώπης και των πολιτικών των ηγετών της, συνιστά εν δυνάμει απειλή για την Ελλάδα και την πιθανότατα επαναφοράς του Grexit εκ μέρους όσων λένε ότι η χώρα μας είναι κι αυτή ένα βαρίδι από το οποίο πρέπει να απαλλαγεί η Ένωση.
Αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον πάντως είναι ότι η επιχειρηματολογία, όπως αυτή εκφράστηκε χθες από την Κριστίν Λαγκάρντ με σημείο αναφοράς το Brexit, είναι παράλληλη με την αντίστοιχη που εκφραζόταν πριν έναν χρόνο από το ΔΝΤ σε σχέση με ένα πιθανό Grexit και σύμφωνα με την οποία αυτό που υπογραμμιζόταν τότε ήταν πως “η ευρωζώνη έχει τα μέσα για να ανταπεξέλθει μίας ενδεχόμενης εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ”.
Αυτό που είναι βέβαιο πάντως είναι ότι το ΔΝΤ και η Γερμανία, ενώ διαφωνούν διαμετρικά για την υπόθεση της διαχείρισης του ελληνικού χρέους, δείχνουν να αναπτύσσουν μία κοινή ρητορική για την διαχειρισιμότητα μίας νέας κρίσης στην Ευρωζώνη που θα ανέκυπτε στην περίπτωση της εξόδου ενός μέλους της, με πρώτης και κύριας της Ελλάδας.