Από την πρώτη κιόλας στιγμή που το Westworld ανακοινώθηκε για την μικρή οθόνη, δεν δυσκολεύτηκε να κερδίσει το μελλοντικό του κοινό με την επιλογή που έκανε στο καστ του. Από τον Άντονι Χόπκινς και τον Εντ Χάρις μέχρι την Έβαν Ρέιτσελ Γουντ και την Θάντι Νιούτον. Με τους Τζέιμς Μάρσντεν και Ροντρίγκο Σαντόρο να ολοκληρώνουν την ντριμ-τιμ και τους Τζόναθαν Νόλαν και Τζ. Τζ. Άμπραμς να βάζουν το χεράκι τους στην παραγωγή. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή.

Για όσους δεν γνωρίζουν, το Westworld δεν είναι κάποια νέα ιδέα που έπεσε στο τραπέζι των σεναρίων. Η σειρά είναι βασισμένη στην ομώνυμη ταινία που προβλήθηκε το 1973 με τον εξαιρετικό Γιουλ Μπρίνερ και η οποία -για την εποχή της- αποτέλεσε ένα από τα πιο εμβληματικά και πρόωρα sci-fi φιλμς. Με τέτοια επιτυχία μάλιστα, που θα ζήλευε και ο Ισάακ Ασίμοφ όταν έγραφε τις «Γαλαξιακές Αυτοκρατορίες» του και την σειρά βιβλίων «Εγώ, το Ρομπότ». Η πραγματική επιτυχία ωστόσο, ήταν το μέλλον που παρουσίαζε η ταινία και το πόσο στραβά μπορούν να καταλήξουν τα πράγματα από την τεχνητή νοημοσύνη των ρομπότ. Και απ’ όσο γνωρίζουμε, η σειρά θα κινηθεί προς την ίδια κατεύθυνση.

Το Westworld είναι ένας φανταστικός κόσμος. Ή καλύτερα, είναι ένα θεματικό πάρκο που σου προσφέρει έναν φανταστικό, γουέστερν κόσμο. Οι ιδιοκτήτες του θεματικού αυτού πάρκου -έναντι μίας γενναιόδωρης αμοιβής- προσφέρουν στους επισκέπτες του την ευκαιρία να παίξουν τους καουμπόηδες. Το πάρκο έχει για μόνιμους κατοίκους ανθρωπόμορφα ρομπότ, τα οποία αναλαμβάνουν ρόλο ηθοποιών και φροντίζουν να «ξεναγήσουν» και να υποδεχτούν τους ταξιδιώτες που θέλουν να ξεσκάσουν από την βαρετή Γη. Αλλά τα πάντα μπορούν να πάνε στραβά έτσι δεν είναι; Όπως για παράδειγμα κάποια από τα ρομπότ να τρελαθούν, να αναπτύξουν δολοφονικά ένστικτα και η διασκέδαση να καταλήξει σε αιματοκύλισμα.

Ίσως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της σειράς, να είναι η εξερεύνηση της ανθρώπινης βίας. Και πως αυτή, φυσικά, επηρεάζει την νοημοσύνη ενός ρομπότ. Αυτό το στοιχείο σε συνδυασμό με την μουσική που επιμελήθηκε ο ίδιος ο Νόλαν και την σαφώς ανώτερη τεχνολογία από εκείνη του 70, έχει κάθε λόγο να μετατρέψει το Westwοrld σε ένα νέο Game of Thrones. Εκεί που το σεξ, η βία και οι αναπάντεχοι θάνατοι, βρίσκουν ένα sci-fi σπίτι χωρίς να ανησυχεί ο κόσμος για το πότε θα τελειώσει το νέο βιβλίο ο Τζορτζ Ρ.Ρ. Μάρτιν.

Εν τέλει, το Westworld αποτελεί ένα μεγάλο στοίχημα. Είναι μία ακόμη απόδειξη ότι είναι ο παλιός κινηματογράφος και τα βιβλία που εμπνέουν τα νέα σενάρια, στα οποία βλέπεις σπάνια κάτι καινούργιο. Κάποια καινοτομία. Το «άγχος» του μέσου τηλεθεατή σήμερα, είναι το πως θα καταφέρουν να κρατήσουν τον τηλεθεατή κολλημένο στη σειρά. Το είδαμε πρόσφατα στο Mr. Robot μετά από μία καταπληκτική πρώτη σεζόν και μία δεύτερη που δεν είχε να προσφέρει απολύτως τίποτα. Δεν είναι λοιπόν μόνο η ιδέα αυτή καθαυτή, αλλά αν υπάρχει το ταλέντο να πάρεις κάτι πετυχημένο και να το εξελίξεις σε κάτι πολύ ανώτερο. Και εκεί, οι σεναριογράφοι του σήμερα, δείχνουν να χωλαίνουν.Με λίγη τύχη -και καλό σενάριο- ίσως να έχουμε ένα νέο Game of Thrones.

Η αλήθεια είναι πως το ”pilot” της σειράς δεν άφησε καθόλου άσχημες εντυπώσεις. Ουσιαστικά, είναι σαν να βλέπεις μία πιο προχωρημένη μορφή του Matrix -ή μάλλον πριν ξεκινήσει το στόρι του Matrix- οπού τα σκλαβωμένα ρομπότ που «δουλεύουν» στο θεματικό πάρκο του Westworld, ξεκινούν να αναπτύσσουν την ελεύθερη θέληση τους. Κάτι που βλέπουμε στο πρόσωπο της «ρομποτικής» Έβαν Ρέιτσελ Γουντ, που επιλέγει να βλέπει το καλό στους ανθρώπους αναπτύσσοντας καλοσύνη και συμπόνια. Κάτι που οι ιθύνοντες βρίσκουν περίεργο και που δεν έχουν ιδέα τι τους περιμένει στα υπόλοιπα ρομπότ. Από το πρώτο επεισόδιο μαθαίνουμε ότι το πάρκο δεν είχε κανένα πρόβλημα-ατύχημα τα τελευταία 30 χρόνια, αλλά η εμφάνιση του Εντ Χάρις φροντίζει και λειτουργεί ως κακός οιωνός. Το γιατί θα συνεχιστεί επί της οθόνης.

H πρώτη σεζόν του Westworld είναι προγραμματισμένη για 10 επεισόδια.