Δίπλα στον νικητή των εσωκομματικών εκλογών του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανο Κασσελάκη, ξεχώριζε η φιγούρα του Νίκου Παππά, στενού συνεργάτη του Αλέξη Τσίπρα και καταδικασθέντα από το Ειδικό Δικαστήριο για μεθοδεύσεις στο διαγωνισμό των τηλεοπτικών αδειών.

«Αυτή είναι μία ωραία νύχτα για την Ελλάδα», θα μπορούσε να πει ο Παππάς μπροστά στο κομματικό ακροατήριο, όπως είχε δηλώσει τη νύχτα του Ιουνίου του 2015, όταν το Υπουργικό Συμβούλιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. αποφάσιζε το καταστροφικό για την οικονομία και τη χώρα δημοψήφισμα.

Στο Διαδίκτυο, ο Παύλος Πολάκης καμάρωνε για την «πολιτική ανακάλυψή του», που θριάμβευσε στις κάλπες απέναντι στην Εφη Αχτσιόγλου, η οποία έχασε μία κούρσα επειδή πίστεψε πως θα μπορούσε να την κερδίσει χωρίς να χρειαστεί να τρέξει ούτε ένα μέτρο.

Δίπλα από τον νικητή Κασσελάκη έστεκε η παλαιά «φρουρά» του Τσίπρα, που οσμίστηκε ξανά εξουσία και έκανε πέρα ιδεολογίες, συντρόφους και ταξικά πρόσημα. Για να είμαστε ακριβείς, ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε έναν άγνωστο εκπρόσωπο του εφοπλιστικού κεφαλαίου για τη θέση του προέδρου του κόμματος της Αριστεράς, γιατί θεώρησε ότι με την κυρία Αχτσιόγλου δεν θα είχε καμία τύχη στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις.

«Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» είναι το κυνικό δόγμα που επικρατεί εδώ και χρόνια στον ΣΥΡΙΖΑ. Το είδαμε το 2015, όταν προτίμησαν δύο φορές να συγκυβερνήσουν με τον Καμμένο αντί να επιδιώξουν «προοδευτικές συμμαχίες», επιβεβαιώθηκε εκ νέου με την εκλογή Κασσελάκη.

Βέβαια, άλλο η ηγεσία του κόμματος που έλαβε στις πρόσφατες εκλογές 17% και άλλο η κεντρική εξουσία. Οι μάχες που δόθηκαν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ θα κορυφωθούν στο Συνέδριο, ενώ η άρνηση του Τσακαλώτου να συγχαρεί τον νέο πρόεδρο του κόμματος δείχνει ότι δύσκολα θα συνυπάρξουν κάτω από την ίδια πολιτική στέγη.

Η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα του Τσίπρα σε κόμμα του Κασσελάκη θα περάσει μέσα από πολλές συγκρούσεις, όταν μάλιστα ο νέος αρχηγός δεν έχει διατυπώσει προτάσεις για τα μείζονα ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες, αρκούμενος μόνο σε γενικολογίες και στο να μοιράζει χαμόγελα.

Ο Κούλογλου το είπε εύγλωττα: «Ο ΣΥΡΙΖΑ, από ροκ συγκρότημα, μεταλλάχθηκε σε ελαφρύ ποπ». Κάποιοι «ροκάδες» θα αποχωρήσουν για άλλα στέκια.

Στο ευρύτερο πολιτικό σκηνικό, στο ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να ανησυχούν, ο Κασσελάκης θα θελήσει να διεμβολίσει το χώρο της Σοσιαλδημοκρατίας, ενώ ο Ανδρουλάκης αδρανεί, την ώρα που θα έπρεπε να πρωταγωνιστεί.

Στην κυβέρνηση, ο Μητσοτάκης έχει προνοήσει εδώ και καιρό προσελκύοντας τους ψηφοφόρους του Κέντρου και διευρύνοντας το ακροατήριο της Νέας Δημοκρατίας, με βασικό όπλο τις διαρκείς μεταρρυθμίσεις. Η οικονομία, παρά την ενεργειακή κρίση και την πληθωριστική έκρηξη, αναπτύσσεται με ικανοποιητικούς ρυθμούς, ενώ πλέον στο επίκεντρο της κυβερνητικής πολιτικής είναι ο μετασχηματισμός της κρατικής μηχανής, ώστε να βελτιωθεί το επίπεδο των υπηρεσιών προς τους πολίτες.

Ο Κασσελάκης καλείται να αλλάξει τα πάντα στον ΣΥΡΙΖΑ, όμως το διακύβευμα είναι ποιος μπορεί να αλλάξει τα πράγματα στη χώρα. Κι όσο ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ περιστοιχίζεται από τα στελέχη του παρελθόντος, που ευθύνονται για καταστροφικές για τη χώρα επιλογές, μάλλον δεν θα έχει και σπουδαία τύχη. Αλλά αυτά συμβαίνουν όταν κάποιος υπερψηφίζεται για την εικόνα του χωρίς να έχει πει κουβέντα για την ουσία της πολιτικής.