Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Ομως, όταν οι δανειστές του παρήγγειλαν ότι «δεν μπορεί να παίρνει μονομερείς αποφάσεις» έσπευσε εγγράφως να τους ζητήσει συγγνώμη για το ατόπημα. Να εξηγεί και να τους βεβαιώνει ότι αυτή δεν ήταν δέκατη τρίτη σύνταξη αλλά ένα βοήθημα και ότι δεν θα το ξανακάνει άλλη φορά. Μια κι έξω…

Ο κακός μαθητής που τον έπιασαν να ψεύδεται και για να μην υποστεί την τιμωρία ψευτοκλαίει ζητώντας εγγράφως συγγνώμη; Οχι. Ο λαϊκιστής, που στη χώρα του κάνει τον μάγκα και στο εξωτερικό τον πατάει το τρένο, ζητώντας τον οίκτο των μηχανοδηγών. Κι αν πατούσε μόνον αυτόν, μικρή η ζημία, αλλά το να πατάει όλους τους Ελληνες που το 2014 έβλεπαν άσπρη μέρα και τώρα βλέπουν ότι κλείνει και το 2016 ζοφερό και ολοσκότεινο, είναι έγκλημα.

Ο πρωθυπουργός βεβαίωνε ότι η 5^η Δεκεμβρίου ήταν η καταληκτική ημερομηνία της δεύτερης αξιολόγησης. Μετά άνοιγε ο δρόμος για τη χαλάρωση. Η 5^η Δεκεμβρίου πέρασε και η δεύτερη αξιολόγηση παραπέμφθηκε στο τέλος Ιανουαρίου και η ελπίδα της χαλάρωσης μετατέθηκε στον Μάρτη. Το πρώτο τρίμηνο 2017 πάει άκλαφτο για την οικονομία.

Η ζημία που προκαλεί η παραμονή της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου στην εξουσία είναι ανήκεστη, ούτε τέλος έχει η κυβερνητική αθλιότητα. Ποιες δεσμεύσεις ανέλαβε ο πρωθυπουργός, διά χειρός Τσακαλώτου, στην επιστολή του προς τους δανειστές, κανείς δεν ξέρει. Μυστικό επτασφράγιστο κρατιέται η ξεφτίλα του Μαξίμου.

Ούτε σ’ αυτό το στοιχειώδες καθήκον του δεν ανταποκρίνεται ο πρωθυπουργός: Να ενημερώσει τους πολίτες, ήτοι τα υποζύγια της καταστροφικής υπερφορολόγησής του, για τις δεσμεύσεις που ανέλαβε προκειμένου να εξευμενίσει τους δανειστές.

Ο Τσακαλώτος νομίζει ότι μοιράζοντας άθλιας ποιότητας και χρυσαυγούστικης ιδεολογίας κάρτες με τον Σόιμπλε ως Σκρουτζ, θα κρύψει την αλήθεια: Αν είχε συνεργαστεί με τους δανειστές, θα δινόταν το βοήθημα σε όσους πραγματικά το είχαν ανάγκη.

Από τον Γενάρη 2015, κάθε τόσο λέμε «και μη χειρότερα». Αλλά και τα χειρότερα, με αυτήν τη δήθεν κυβέρνηση, τελειωμό δεν έχουν…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου