Θύρα 7: «Το παιδί Νίκο; Πού είναι ο Πέτρος μου; Είχα αργήσει να ανέβω στο σπίτι γιατί είχα συναντήσει έναν φίλο μου κάτω από την πολυκατοικία και μου έλεγε τα άσχημα νέα. Η μάνα μου κατέβηκε τρέχοντας από τις σκάλες, ήταν άσπρη σαν το πανί και με έσφιξε στην αγκαλιά της όσο ποτέ άλλοτε. Έκανα χρόνια να την πείσω να ξαναπάω στο γήπεδο».