Αν δεν πρόκειται για κάποιο προεκλογικό τρικ και εφόσον επιβεβαιωθεί η κατάργηση των δύο εξαιρετικά επώδυνων μέτρων, τότε εκείνοι που θα έπρεπε να πανηγυρίζουν είναι οι παλαιοί συνταξιούχοι που δεν θα χάσουν δύο έως τρία μηνιάτικα και όλοι οι πολίτες που δεν θα χαρατσωθούν με 650 ευρώ το χρόνο μέσω της μείωσης του ορίου του αφορολογήτου.

Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΑΥΤΑ τα δύο μέτρα που νομοθέτησε η κυβέρνηση τον Μάιο του 2017 στην πλήρη εφαρμογή τους από το 2020 θα αφαιρούσαν πάνω από 4 δισεκατομμύρια εισοδήματος από τα νοικοκυριά. Πέρα από το άδικο και παράλογο του χαρακτήρα των μέτρων, θα δυσκόλευαν εξαιρετικά το βίο των συνταξιούχων, θα συμπίεζαν κι άλλο τη μεσαία τάξη και τους οικονομικά ευάλωτους, θα μείωναν δραστικά την ιδιωτική κατανάλωση και εννοείται πως θα έβαζαν την οικονομία σε ένα νέο υφεσιακό κύκλο.

Η κυβέρνηση στην ουσία, όμως, δεν έχει κανένα λόγο για να πανηγυρίζει. Γιατί πολύ απλά δεν θα έχει πετύχει την ακύρωση κάποιων μέτρων που περιλαμβάνονταν στο τρίτο Μνημόνιο που υπέγραψε το καλοκαίρι του 2015, αλλά την ακύρωση δύο επώδυνων πρόσθετων μέτρων που δεν υπήρχαν καν στο τραπέζι εκείνο το καταστροφικό καλοκαίρι.

ΑΣ πάρουμε, λοιπόν, τα πράγματα από την αρχή. Αξίζει να θυμηθούμε πως το τρίτο Μνημόνιο όσον αφορά στο ασφαλιστικό προέβλεπε μόνο την έκδοση εγκυκλίων του νόμου Κουτρουμάνη και μείωση δαπανών μόνο κατά 0,6% του ΑΕΠ. Τότε, η κυβέρνηση ισχυριζόταν πως ούτε το ΕΚΑΣ θα καταργηθεί ούτε οι επικουρικές θα πειραχτούν. Τελικά, μέχρι να κλείσει η πρώτη αξιολόγηση, τον Μάιο του 2016, τα δεδομένα άλλαξαν δραματικά. Οχι μόνο ψηφίστηκε η σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων και μειώθηκαν οι επικουρικές, αλλά κατασκευάστηκε και ο νόμος-λαιμητόμος Κατρούγκαλου.

ΜΠΟΡΕΙ ο τότε υπουργός Εργασίας και το Μαξίμου, ως συνήθως, να πανηγύριζαν, αλλά η επώδυνη πραγματικότητα αντικατοπτρίζεται στις αποδοχές όσων συνταξιοδοτήθηκαν μετά τον Μάιο του 2016. Οι νέοι συνταξιούχοι λαμβάνουν μειωμένες αποδοχές έως και 30% σε σχέση με τον προηγούμενο νόμο, ενώ με τον ίδιο μαθηματικό τύπο επανυπολογίστηκαν οι αποδοχές των παλαιών συνταξιούχων και «γεννήθηκε» η «προσωπική διαφορά». Ακριβώς ένα χρόνο αργότερα, η κυβέρνηση συμφώνησε στο κούρεμα της προσωπικής διαφοράς από το 2019.

ΑΥΤΗ είναι η πραγματική ιστορία των παρεμβάσεων του ΣΥΡΙΖΑ στο ασφαλιστικό, στην οποία βέβαια περιλαμβάνεται και η ακραία αύξηση εισφορών για επαγγελματίες και επιστήμονες.

ΠΑΜΕ τώρα στο μέλλον. Προφανώς η ακύρωση των μέτρων θα πρέπει να έχει συμφωνηθεί με την τρόικα, καθώς σε αντίθετη περίπτωση οι αντιδράσεις των δανειστών και των αγορών θα πυροδοτήσουν ένα νέο κύκλο ανόδου στα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων και αβεβαιότητας για την ελληνική οικονομία. Από την άλλη αν σε οποιαδήποτε στιγμή στο μέλλον δεν επιτευχθούν οι στόχοι, αυτά τα μέτρα που είχε την έμπνευση να δημιουργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς θα επανέλθουν. Ενώ, και αυτό είναι το πιο σημαντικό, θα πρέπει να φτιαχτεί ένας νέος ασφαλιστικός νόμος που θα αντικαθιστά το νόμο Κατρούγκαλου καθώς είναι δεδομένο πως οι νέοι συνταξιούχοι θα προσφύγουν και θα δικαιωθούν δικαστικά απαιτώντας την ίσόνομη αντιμετώπισή τους με τους παλαιούς.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]