Γράφει ο Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος

Οι Έλληνες, μετά τις πρόσφατες θανατηφόρες πυρκαγιές, αισθανόμαστε απόγνωση. Παραμένουμε ενεοί μπρος στον Μολώχ της κρατικής ανικανότητας και στο πλήθος των αθώων υπάρξεων, που θυσιάστηκαν σ’ αυτόν. Αισθανόμαστε απόγνωση για την αμηχανία με την οποία αντιμετώπισαν τα κυβερνητικά στελέχη και οι κρατικοί παράγοντες την κρίση, τον τραγικό όσο και άδικο τρόπο της απώλειας δεκάδων ανθρώπινων ζωών. Η σκέψη, που προκαλεί πανικό, είναι πως αν οι ανώτατοι κυβερνητικοί και κρατικοί παράγοντες έχουν ήσυχη τη συνείδηση, διότι σε μια κρίση εσωτερική, που συνέβη μερικά χιλιόμετρα μακριά από την πλατεία Συντάγματος τίποτε περισσότερο δεν μπορούσαν να πράξουν, πώς θα αντιμετωπίσουν μια πολεμική σύγκρουση με επίβουλο και ισχυρό εξωτερικό εχθρό;

Στο Μάτι αποδείχθηκε στην πράξη, για μια ακόμη φορά, ότι η Αριστερά -δεν συζητάμε για όσους τη στηρίζουν στην κυβέρνηση, αυτοί είναι αξιολύπητοι- είναι αρίστη στις καταλείψεις, στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις, στην προπαγάνδα, στην ξύλινη γλώσσα, στη δημοκοπία, στη συνθηματολογία. Στην εξουσία είναι που τα κάνει μούσκεμα…

Η κάθε κυβέρνηση, στην κάθε κρίση, δείχνει πόσο υπεύθυνη και ικανή είναι. Πόσο γνωρίζει τρόπους διαχείρισής της, πόσο είναι προετοιμασμένη γι’ αυτήν και αν έχει σχεδιασμούς αντιμετώπισής της. Δείχνει επίσης την αποφασιστικότητα και τις δυνατότητες που έχει να εμπνεύσει πίστη και ελπίδα στο λαό, ακόμη και σε τραγικές ώρες.

Η αντίδραση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. στο Μάτι ήταν χαρακτηριστική της νοοτροπίας, της ιδεολογίας της Αριστεράς. Ο πρωθυπουργός ανέλαβε την πολιτική ευθύνη. Κούφιος λόγος, χωρίς καμία πρακτική επίπτωση στον ίδιο και την κυβέρνησή του. Μετά από λίγες ημέρες θα ξεχάσει το μαρτύριο των καμένων ανθρώπων και την τραγωδία των οικογενειών τους και θα πρωταγωνιστήσει στα πανηγύρια «της εξόδου από τα Μνημόνια»…. Και ο υπεύθυνος υπουργός; Παραιτήθηκε, αλλά… παρέμεινε στη θέση του, επειδή ο πρωθυπουργός δεν την έκανε δεκτή… Ο Ιονέσκο θα περιέγραφε θαυμάσια το γεγονός. Ο υπουργός αισθάνθηκε ότι πρέπει να παραιτηθεί, υπό το βάρος των θυμάτων της τραγωδίας στο Μάτι και της λαϊκής κατακραυγής, αλλά δεν επέμεινε στην παραίτησή του, ως όφειλε! Αυτό αποδεικνύει ότι για τυπικούς λόγους την υπέβαλε και συνεχίζει, ως να μην συνέβη τίποτε… Εξάλλου ουδεμία τύψη αισθάνεται, αφού, όπως είπε, τίποτε καλύτερο δεν μπορούσε να πράξει…

Η κυβέρνηση στο Μάτι «πέτυχε» να κινήσουμε τον οίκτο όλου του κόσμου. Ακόμη και των Τούρκων και των Σκοπιανών. Με ευθύνη της γίναμε οι «κακόμοιροι» της υφηλίου… Εξαλείφθηκαν η υπερηφάνειά μας, η αξιοπρέπειά μας. Τουλάχιστον μας μένει το φιλότιμο…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]