Γράφει η Aννα Παναγιωταρέα

Ακούγοντάς τον δεν κατάλαβα αν μιλούσε για καλλιστεία που έγιναν στους Ψαράδες -όπου παρουσίασε τη δύστηνο Ελλάδα, άνευ ιματίου- ή για την υπογραφή του παραχωρητηρίου, που βάφτισε «συμφωνία».

Ηταν τόσο βέβαιος ότι ο λαός τού είναι ευγνώμων ώστε πού να τολμήσει ο έρημος δημοσιογράφος να τον ρωτήσει ποιος υπογράφει τη δημοσκόπηση στην οποία ο Κοτζιάς αναφέρθηκε, ήτοι: 47% είναι ενθουσιασμένοι -επειδή ως χρυσός χορηγός παρέδωσε όνομα, εθνότητα, γλώσσα στους «Μακεδόνες»- και μόνον 44% οι αρνητικοί. Οτι έχουμε πέσει σε βαθιά περίσκεψη -αν όχι σε πένθος- για το «κατόρθωμά» του ούτε που του περνάει από το… «παναμαδάκι» του.

Για μένα το πιο ανησυχητικό είναι ότι ως υπουργός των Εξωτερικών κοιτάζει στον καθρέφτη και βλέπει την ενσάρκωση του… Ταλεϊράνδου: Κι αυτός ήταν υπηρέτης πολλών αφεντάδων, όπως ο Κοτζιάς, αλλά μην τακιμιάσουμε τώρα τον Γιωργάκη με τον Λουδοβίκο ΙΣΤ’ -τον αποκεφάλισαν οι επαναστάτες- και τον Ναπολέοντα -πέθανε στην εξορία- με τον Αλέξη. Αφήστε που απρεπείς Γάλλοι ιστορικοί επιμένουν ότι ο Ταλεϊράνδος, επί Ναπολέοντος, δεχόταν δωροδοκίες από άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις! Αλλά και οι συγκρίσεις έχουν ένα όριο.

Από… «το νεανικό του και αγνό ενθουσιασμό» -Αχ! Νιόνιο, πού καταντήσαμε…- δεν επιτρέπει σε κανέναν να τον ενημερώσει ότι από τα Γιαννιτσά φυγάδευσαν τον κυρ Κοντονή ούτε ότι έτρεχε με τα λουμπουτέν στο χέρι η κυρα-Θοδώρα -επώνυμο Τζάκρη- ενώ η βασιλόφρων Κουντουρά εξαφανίστηκε… με ελαφρά πηδηματάκια από την Κρήτη (Σέρρες, Δράμα, Κοζάνη μην περάσετε ούτε απέξω! Κανείς δεν επιχαίρει, αλλά είστε οι πρώτοι διδάξαντες).

Περιμένει ο Κοτζιάς να τον ζητωκραυγάσει ο λαός; Οχι; Πώς όχι… Τόσο κόπο έκανε: Διαπραγματεύθηκε τι θα αφήσει ο Ντιμιτρόφ ως μεγαλόθυμος… στην Ελλάδα.

Εκτοτε, ο Εντμοντ Παναρίτι, υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας, τηλεφωνεί κάθε μέρα στο υπουργείο Εξωτερικών και ρωτάει πότε τελειώνουν οι διακοπές Κοτζιά για να αρχίσει τη δική του διαπραγμάτευση. Φοβάται μην πέσει ο… Αλέξης και χάσει και τον Κοτζιά.

Πάντως, η μεγαλύτερη απορία μου είναι γιατί ο Κοτζιάς τα παίρνει όλα επάνω του. Επιδιώκει να απαλλάξει -από τη μελλοντική δοκιμασία- τον πρωθυπουργό ή δεν εννοεί να μοιραστεί με τον Αλέξη τόση δόξα; Δώσ᾽ του λίγη, υπουργέ μου! Ξέμεινε ο άνθρωπος με την κόκκινη γραβάτα του Ζάεφ στο χέρι.

Αλλά ο Νικόλαος Κοτζιάς είναι μοναδικός. Διαπραγματεύεται με την εμπειρία του ερευνητή και ακαδημαϊκού στα Πανεπιστήμια του Χάρβαρντ, της Οξφόρδης και του Μαρβούργου.

Μη μείνετε σήμερα, παρακαλώ, στη λεπτομέρεια ότι τα Πανεπιστήμια Oxford, Harvard and Marburg δεν το ξέρουν. Μάλλον υποχώρησαν -και τα ευχαριστούμε- για να τον κερδίσει το… ΠΑΠΕΙ.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]