Ο χαρακτηριστικός πόνος – Υποξεία θυρεοειδίτιδα

Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμά της είναι πόνος και ευαισθησία του θυρεοειδούς, που παρατηρείται τουλάχιστον στο 90% των ασθενών. Η ένταση του θυρεοειδικού πόνου ποικίλλει από ήπια σε σοβαρή. Ισως αισθανθείτε μια ασαφή ενόχληση στο κατώτερο τμήμα της πρόσθιας πλευράς του λαιμού σας, που χειροτερεύει όταν καταπίνετε ή γυρίζετε το κεφάλι σας από τη μία πλευρά στην άλλη. Ισως, επίσης,  παρατηρήσετε ότι ο θυρεοειδής σας είναι μαλακός ή και επώδυνος στην αφή όταν πιέζετε τα δάκτυλά σας πάνω από την περιοχή του θυρεοειδούς. Ο πόνος της υποξείας θυρεοειδίτιδας μπορεί να αντανακλά προς τη γωνία της κάτω γνάθου ή και το αφτί. Πολλοί ασθενείς αρχικά πιστεύουν ότι η ενόχλησή τους οφείλεται στον ερεθισμένο τους λαιμό, αλλά ο ελαφρύς πόνος της θυρεοειδίτιδας παρατηρείται πάντα στο εξωτερικό του λάρυγγα, ενώ εκλείπουν η ξηρότητα και το αίσθημα ευερεθιστότητας στο εσωτερικό του λάρυγγα που συμβαίνει όταν είστε κρυωμένοι.

Διόγκωση αδένα και υψηλός πυρετός

Ο θυρεοειδής μπορεί να έχει φυσιολογικό μέγεθος αλλά συνήθως είναι μέτρια διογκωμένος, έως διπλάσιος και ευαίσθητος. Προσβάλλονται ο ένας ή και οι δύο λοβοί συγχρόνως, πολλές φορές δε τα συμπτώματα αρχίζουν από τον ένα λοβό, μεταναστεύουν στον άλλο και τέλος καταλήγουν στον ισθμό. Ο πυρετός φθάνει πολλές φορές έως 40ο και συνοδεύεται από νυκτερινούς ιδρώτες, γενική καταβολή, αδυναμία, και πόνους στα κόκαλα. Στην κλινική εξέταση ο αδένας ψηλαφείται διογκωμένος, από τη μία ή και τις δύο πλευρές, είναι δε τόσο ευαίσθητος ώστε ο ασθενής να μην ανέχεται ούτε απλή ψηλάφηση.

Η αρχική φάση της νόσου μπορεί να διαρκέσει από λίγες μέρες ή μερικές βδομάδες. Ο ασθενής μπορεί να παρουσιάζει σημεία παροδικού υπερθυρεοειδισμού. Στη συνέχεια, όσο περνάει η οξεία φάση της φλεγμονής της νόσου, είναι δυνατόν να παρουσιασθεί συμπτωματολογία υποθυρεοειδισμού. Τελικά, η λειτουργία του θυρεοειδούς αποκαθίσταται στο φυσιολογικό μετά από λίγους μήνες.

Θεραπεία – Υποξεία θυρεοειδίτιδα

Καθώς η αιτιολογία της νόσου είναι αόριστη και θολή, η θεραπευτική αγωγή ακολουθεί τρεις κατευθύνσεις:

• Αντιμετώπιση της φλεγμονής και του πόνου,
• αντιμετώπιση των υπερθυρεοειδικών συμπτωμάτων στην οξεία φάση και
• αντιμετώπιση ενός πιθανού υποθυρεοειδισμού στη φάση της αποδρομής.

Συνήθως, χορηγείται αρχικά κορτιζόνη από το στόμα για περίπου 20 μέρες, ή καλύτερα ενδοφλεβίως για 4 μέρες. Κλινικές μελέτες έχουν δείξει ότι η άμεση χορήγηση κορτιζόνης περιορίζει πολύ πιο αποτελεσματικά τη φλεγμονή στα αρχικά στάδια, με αποτέλεσμα περισσότερος θυρεοειδής να παραμείνει υγιής και έτσι να περιοριστούν οι πιθανότητες να παρουσιαστεί υποθυρεοειδισμός στη φάση της αποδρομής. Εάν ο πόνος και ο πυρετός έχουν ήπια διαδρομή, η κατάσταση μπορεί να αντιμετωπιστεί με μικρές δόσεις αντιφλεγμονωδών ή ασπιρίνης.

Περίπου 25% των ασθενών, όμως, θα υποτροπιάσουν περί το τέλος αυτής της αρχικής φάσης, οπότε επαναλαμβάνεται η αρχική θεραπεία.

Τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού της αρχικής φάσης αντιμετωπίζονται με βήτα-αναστολείς (β-blockers) όπως προπρανολόλη. Αντιθυρεοειδικά φάρμακα δεν χορηγούνται.

Στην αποδρομή, αν η φλεγμονή δεν αντιμετωπίστηκε έγκαιρα και αποτελεσματικά, είναι δυνατόν να έχουμε την υποθυρεοειδική φάση που είναι παροδική. Συνήθως λαμβάνουμε Τ4 -για λίγους μήνες- ώστε να βοηθήσουμε τον οργανισμό μέχρι να αποκατασταθεί η πλήρης λειτουργία του θυρεοειδούς.

*Από το ένθετο Θυρεοειδής που κυκλοφορεί με τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής

Ειδήσεις Σήμερα

Τι σημαίνουν τα γουρλωμένα μάτια για τον θυρεοειδή που νοσεί

 Άγιος Έρωτας spoiler: Η Πετρούλα δηλήτηριάζει τον Παύλο

BAFTA: Από την πάντα νέα Ντέμι Μουρ στην εκθαμβωτική Σελένα Γκόμεζ – Τι φόρεσαν οι stars