Σε εμμηνοπαυσιακές γυναίκες ηλικίας 40 ετών έως 60 ετών, τα κατάγματα αυξάνονται κατά 10 φορές, κάτι που δε συμβαίνει στους άντρες.
Οι συχνότερες θέσεις εντόπισης καταγμάτων στις γυναίκες κατά την εμμηνόπαυση είναι: κατάγματα σπονδύλων, αυχένα, κεφαλής μηριαίου οστού, καρπού, ιδίως στο άκρο της κερκίδας. Tα κατάγματα στην κερκίδα συμβαίνουν 10 φορές συχνότερα στις γυναίκες ηλικίας 55 ετών, σε σχέση με τις γυναίκες ηλικίας 35 ετών.
Σωστή αξιολόγηση της οστεοπόρωσης
Η σύγχρονη θεραπευτική προσέγγιση της οστεοπόρωσης ξεκινά από τη διάγνωση, με τις κατάλληλες εξετάσεις. Δηλαδή, λήψη ενδελεχούς ιατρικού ιστορικού όλων των συστημάτων της ασθενούς και, στη συνέχεια, εξατομικευμένες εξετάσεις (βιοχημικές, ορμονικές, απεικονιστικές, εξειδικευμένες μεταβολικές, κ.ά.). Με βάση τις παραπάνω εξατομικευμένες ενέργειες, ανιχνεύονται οι πιθανές δυσλειτουργίες, εντοπίζονται οι υπάρχουσες ελλείψεις και συστήνεται η θεραπευτική αγωγή.
Θεραπεία οστεοπόρωσης και αποκατάσταση της οστικής μάζας.
Υπάρχουν πολλοί παράμετροι που πρέπει να τεθούν υπ’ όψη όταν διαλέγουμε τη σωστή θεραπεία για την οστεοπόρωση:
Νοέμβριος: Μήνας Ευαισθητοποίησης για τον Καρκίνο του Παγκρέατος – Νέα Δεδομένα από Μελέτη του Νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ
- Το φύλο σας. Μερικά φάρμακα έχουν ένδειξη μόνο για τις γυναίκες, όπως πχ η ορμονική υποκατάσταση με οιστρογόνα ή οιστρογόνα-προγεστερόνη, η καλσιτονίνη σολομού, το ρανελανικό στρόντιο, η παραθορμόνη καθώς και ορισμένα διφωσφονικά φάρμακα.
- Η ηλικία. Ορισμένα φάρμακα είναι πιο κατάλληλα για τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, ενώ άλλα για μεγαλύτερες ηλικίες.
- Αν δεν έχετε φτάσει σε εμμηνόπαυση. Γενικά, τα φάρμακα της οστεοπόρωσης δεν συνιστώνται για προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Ορισμένα φαρμακευτικά σκευάσματα έχουν έγκριση στις προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που έχουν εγκατεστημένη οστεοπόρωση ως αποτέλεσμα μακροχρόνιας χρήσης κορτικοστεροειδών. Σε σπάνιες περιπτώσεις, ιατροί μπορεί να συνταγογραφήσουν φάρμακο εάν υπάρχει στο ιστορικό της γυναίκας πρόσφατο κάταγμα λόγω χαμηλής οστικής πυκνότητας ή αν υπάρχει σοβαρή απώλεια βάρους από κάποια άλλη ιατρική αιτία. Συνήθως όμως προτιμάται η θεραπεία της υποκείμενης αιτίας.
- Πόσο σοβαρή είναι η οστεοπόρωσή σας. Τα φάρμακα για την οστεοπόρωση λειτουργούν με διαφορετικούς τρόπους. Ένα άτομο με σοβαρή, εγκατεστημένη οστεοπόρωση χρειάζεται διαφορετική στρατηγική θεραπείας και άρα διαφορετικό φάρμακο, από ένα άλλο άτομο με ηπιότερη νόσο.
- Συνοδά προβλήματα υγείας. Ο ιατρός σας θα εκτιμήσει και άλλα προβλήματα υγείας που έχετε, προκειμένου να αποφασίσει ποια φαρμακευτική αγωγή πρέπει να σας συστήσει. Αν πχ έχετε ιστορικό νεοπλασίας του μαστού ή έχετε πάθει θρόμβωση, θα πρέπει να αποφύγετε την οιστρογονική υποκατάσταση.
- Προσωπικές προτιμήσεις. Μερικές γυναίκες δυσκολεύονται να πειθαρχήσουν απόλυτα σε μία φαρμακευτική στρατηγική, η καθεμιά για διάφορους λόγους. Κάποιες προτιμούν ταμπλέτες και άλλες ενδοφλέβιες θεραπείες. Άλλες απορρίπτουν την καθημερινή χορήγηση φαρμάκων και προτιμούν εβδομαδιαία ή μηνιαία θεραπεία ή σε ακόμα μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα. Μερικές πάλι εμφανίζουν υπερευαισθησία σε κάποια φαρμακευτικά σκευάσματα ή απλά μπορεί να είναι προκατειλημμένες απέναντι σε κάποια θεραπεία.
Πόσο καιρό πρέπει να διαρκεί η λήψη της φαρμακευτικής αγωγής
Ο προσωπικός σας ιατρός θα πρέπει να κρίνει αναλογιζόμενος πολλούς παράγοντες- όπως την μέτρηση οστικής πυκνότητας στην οποία υποβληθήκατε, την ηλικία, την παρουσία καταγμάτων, τις καθημερινές σας συνήθειες(αλκοόλ, κάπνισμα, διατροφή) και τα συνοδά ιατρικά προβλήματα σας- ώστε να πάρει απόφαση για το αν θα πρέπει αν συνεχίσετε, να σταματήσετε ή να αλλάξετε φαρμακευτική αγωγή.
Η σωστή ιατρική πρακτική είναι προφανώς η εξατομίκευση του προβλήματος και το καλύτερο θα ήταν η επανεκτίμηση της αγωγής κάθε έτος. Όσες λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή με διφωσφονικά, θα πρέπει να συζητήσουν με τον ιατρό τους το θέμα της συνέχισης ή όχι της αγωγής μετά την παρέλευση 3 με 5 ετών. Όσες λαμβάνουν αγωγή με παραθορμόνη ή τεριπαρατίδη πρέπει να σταματήσουν την αγωγή στους 24 μήνες ή να αλλάξουν φαρμακευτική αγωγή. Προσοχή όμως, δεν πρέπει ποτέ να λαμβάνετε αποφάσεις για τροποποίηση της φαρμακευτικής αγωγής σας ερήμην του προσωπικού σας ιατρού.
Άσκηση και διατροφή
Το γεγονός ότι λαμβάνετε φάρμακο για οστεοπόρωση δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να προστατεύετε τα οστά σας και με πιο απλό τρόπο. Η σωστή ισορροπημένη διατροφή, πλούσια σε ασβέστιο και βιταμίνη D, καθώς και η άσκηση είναι σπουδαία όπλα και ακρογωνιαίος λίθος στην θεραπεία για οστεοπόρωση και την αποφυγή των καταγμάτων.