Έχοντας διαχειριστεί 2-3 εξαντλητικές καραντίνες, θα περίμενε κανείς οι διακοπές να μοιάζουν παιχνιδάκι για τους ασθενείς με διαβήτη. Ας μη γελιόμαστε όμως. Όπως κάθε καλοκαίρι, έτσι και το φετινό, οι περισσότεροι διαβητικοί ανησυχούν αν  θα διαχειριστούν σωστά τη νόσο τους κατά τις θερινές διακοπές και αν θα αποφύγουν οξείες επιπλοκές. Μια δικαιολογημένη ανησυχία, καθώς είναι πολύ πιο πιθανό να παρασυρθούν και να ξεφύγουν από το διατροφικό τους πρόγραμμα- κυρίως- και να μπουν σε περιπέτειες με τα επίπεδα της ινσουλίνης στον οργανισμό τους. Περισσότερο, λοιπόν, και από αντηλιακό, για έναν διαβητικό ασθενή είναι απαραίτητο να έχει πάντοτε μαζί του υδατάνθρακες ταχείας απορρόφησης και ένα ιατρικό βαλιτσάκι πλήρως εξοπλισμένο με τα απαραίτητα.

Ο κίνδυνος της υπογλυκαιμίας στις διακοπές

Οι διαβητικοί μπορεί να πάθουν σοβαρή υπεργλυκαιμία που χρήζει νοσηλείας, είτε γιατί ξεχνούν να λάβουν την αγωγή τους είτε γιατί δεν προσέχουν την αυξομείωση της δόσης της ινσουλίνης, ανάλογα και με τις συνθήκες των διακοπών. Επίσης μεγάλη πτώση του σακχάρου στο αίμα (υπογλυκαιμία) μπορεί να προκληθεί λόγω μη λήψης δεκατιανού, ιδίως για τους ινσουλινοθεραπευόμενους.

Κατανάλωση υγρών

Παντού υπάρχει καφές, τσάι, νερό που μπορείτε να πίνετε άφοβα. Επίσης μπορείτε να πίνετε αναψυκτικά τύπου light. Να θυμάστε, όμως, ότι οι φρέσκοι ή συντηρημένοι χυμοί περιέχουν 10γρ. υδατάνθρακες ανά 100ml, γι’ αυτό, με μέτρο. Όσον αφορά στο αλκοόλ, πρέπει να γνωρίζετε ότι η αιθανόλη μπορεί να προκαλέσει σοβαρή υπογλυκαιμία, κυρίως σε νηστικά άτομα, παρ’ ότι η κυκλοφορούσα ινσουλίνη βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα. Συστήνεται, λοιπόν, μικρή ποσότητα αλκοόλ και αυτή πάντοτε μετά από γεύμα. Εάν ωστόσο το παρακάνετε και πιείτε αρκετά, τότε πριν πέσετε για ύπνο πρέπει να φάτε κάτι, λ.χ. φρούτα, γάλα ή κράκερ ώστε να αυξάνεται το σάκχαρο αργά για αρκετές ώρες.

Η Διατήρηση της ινσουλίνης

Μια από τις βασικές ανησυχίες των πασχόντων αφορά στην διατήρηση της ινσουλίνης εκτός ψυγείου. Συνήθως, πάντως, δεν παρουσιάζεται σοβαρό πρόβλημα. Θα πρέπει όμως να γνωρίζετε ότι η ινσουλίνη δεν πρέπει να παραμένει σε θερμοκρασία πάνω από 25 C , για περισσότερο από 1-2 βδομάδες. Όταν ταξιδεύετε σε κλίμα όπως της Ελλάδος η ινσουλίνη μπορεί να διατηρηθεί εκτός ψυγείου για όσο θέλετε με την προϋπόθεση να μην εκτίθεται στον ήλιο η σε εστίες θέρμανσης. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν θα πρέπει η ινσουλίνη να καταψύχεται, ούτε να τη ρίχνετε στο χώρο αποσκευών του αεροπλάνου διότι εκεί είναι πιθανή η κατάψυξή της. Πρέπει μάλιστα να γνωρίζετε ότι η ένεση πονά λιγότερο όταν η ινσουλίνη δεν είναι πολύ κρύα.

Ήλιος και άμμος κρύβουν παγίδες

Φροντίστε να αποφεύγετε τη μεγάλης διάρκειας έκθεση στον ήλιο, ιδίως εάν κάνετε ινσουλίνη, γιατί επιτυγχάνεται γρηγορότερη απορρόφηση της και έτσι μπορεί να συμβούν ξαφνικές, ανεξήγητες υπογλυκαιμίες. Καλό είναι για τον λόγο αυτό να φοράτε καπέλο και να προγραμματίζετε το μπάνιο σας έως τις 11.00 το πρωί ή μετά τις 4.00 το απόγευμα. Φοράτε, επίσης, πάντοτε καπέλο και ελαφρά παπούτσια. Μην περπατάτε ποτέ με γυμνά πόδια, καθώς αντιμετωπίζετε και τον κίνδυνο του «διαβητικού ποδιού». Ως γνωστόν, συχνά οι διαβητικοί έχουν διαβητική νευροπάθεια με αποτέλεσμα την ελαττωμένη αισθητικότητα στα κάτω άκρα. Έτσι, μπορεί να πάθετε εκδορές, αμυχές, τραυματισμούς, έλκη στα κάτω άκρα, και να μην έχετε την προειδοποιητική αίσθηση του πόνου. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να αποφεύγετε να βάζετε τα πόδια σας μέσα στην καυτή άμμο και να περπατάτε ξυπόλυτοι στην ακρογιαλιά.

Ειδικά μέτρα προστασίας

• Αν σας τσιμπήσει κάτι και χρειασθεί να κάνετε ένεση κορτιζόνης θα πρέπει να αυξήσετε και την δόση της ινσουλίνης, αφού πρώτα ελέγξετε το σάκχαρο σας.
• Για πρόληψη της ναυτίας μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα φάρμακα κατά της ναυτίας. Τα φάρμακα αυτά δεν διαταράσσουν την ισορροπία του διαβήτη.
• Σε περίπτωση εμέτων, η ινσουλινοθεραπεία πρέπει να συνεχιστεί επειδή το σάκχαρο μπορεί να αυξηθεί και να οδηγήσει σε κετοξέωση. Θα πρέπει να λαμβάνονται υδατάνθρακες σε υγρή μορφή η στην μορφή εκείνη που δέχεται καλύτερα ο διαβητικός η ό,τι έχει την καλύτερη γεύση. Πρέπει να γίνεται συνεχώς μέτρηση σακχάρου στο αίμα ή ίσως και στα ούρα. Σε περίπτωση αύξησης του σακχάρου προτιμάται η επιπλέον χορήγηση κρυσταλλικής ινσουλίνης. Αν οι έμετοι συνεχιστούν θα πρέπει να απευθυνθείτε στο πλησιέστερο νοσοκομείο για ρύθμιση με ενδοφλέβια έγχυση υγρών και ινσουλίνης.

Τι πρέπει να περιέχει το βαλιτσάκι των διαβητικών

Αν μετράτε μόνοι σας το σάκχαρο στο αίμα, μη λησμονήσετε την συσκευή μέτρησης σακχάρου αίματος. Επίσης, το βαλιτσάκι σας θα πρέπει να περιέχει τις απαραίτητες ταινίες για τη μέτρηση σακχάρου από αίμα ή ούρα, σύριγγες, βελόνες ινσουλίνης ή πένες, την ένεση γλυκαγόνου, τα αντιδιαβητικά δισκία, εάν κάνετε αγωγή με δισκία και τα φάρμακα που αφορούν τυχόν επιπλοκές του διαβήτη.