Ο λόγος για τους διαβητικούς μαθητές μας, που – συνηθισμένοι σε κανόνες και περιορισμούς – προφανώς δεν έχουν κανέναν λόγο να δυσανασχετούν από τη χρήση μάσκας. Αντιθέτως, μάλιστα, μπορούν να αισθάνονται περισσότερο ασφαλή και προστατευμένα από κάθε μορφής λοίμωξη, όταν και οι υγιείς συμμαθητές τους φοράνε τη μάσκα τους.
Η επιλογή της εξ’ αποστάσεως διδασκαλίας για τους διαβητικούς μαθητές
Φυσικά, καθώς οι διαβητικοί μαθητές ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες, έχουν το δικαίωμα της επιλογής να παρακολουθούν τα μαθήματα εξ’ αποστάσεως, μέσω διαδικτύου. Προϋπόθεση, οι γονείς τους να προσκομίσουν ιατρική βεβαίωση από τον θεράποντα ιατρό
Ακόμη, πάντως, και στην περίπτωση που ο μαθητής με διαβήτη επιλέξει ή αναγκαστεί να πηγαίνει στο σχολείο, ίσως είναι μια καλή ευκαιρία να αναδειχτεί ένα μόνιμο πρόβλημα που απασχολεί τους διαβητικούς μαθητές και τις οικογένειές του: αυτό της ιδιότυπης διάκρισης και του στιγματισμού που συχνά βιώνουν οι μαθητές με διαβήτη…
Από νωρίς στα βάσανα…
Ο διαβήτης τύπου 1, ή αλλιώς όπως λέγεται νεανικός διαβήτης, εμφανίζεται σε πολύ μικρές ηλικίες. Από τη νηπιακή ηλικία έως την εφηβική μπορεί να εμφανισθεί και να επηρεάσει τη σχολική ζωή του παιδιού. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή και συντονισμός των προσπαθειών από το ίδιο το παιδί, τους γονείς, τους δασκάλους και το ιατρικό προσωπικό, για να μπορέσει αυτό να έχει μια ασφαλή και παραγωγική σχολική χρονιά.
Όπως παρατηρεί ο παθολόγος – διαβητολόγος Δρ. Δημήτριος Ρηγόπουλος, «όλες οι προσπάθειες θα πρέπει να ξεκινούν από την αρχή ότι το παιδί με διαβήτη δεν πρέπει να υστερεί σε τίποτα από τους συμμαθητές του. Θα πρέπει να συμμετέχει σε όλες τις εκπαιδευτικές διαδικασίες, τις εκδρομές και τις αθλητικές δραστηριότητες. Δεν θα πρέπει να έχει διαφορετική αντιμετώπιση, σε σημείο να στιγματίζεται ως ιδιαίτερη κατηγορία μαθητή».
Διαρκής προστασία του μαθητή με διαβήτη, άσχετα από την πανδημία
Το παιδί μπορεί να αισθανθεί φόβο, όταν κληθεί να αντιμετωπίσει τον διαβήτη μόνο του, στο σχολικό περιβάλλον. Θα πρέπει η σχολική κοινότητα να δώσει την αίσθηση στο παιδί, ότι είναι έτοιμη και ξέρει πώς να το βοηθήσει. Το αίσθημα της ασφάλειας είναι απαραίτητο σε κάθε άνθρωπο, για να μπορέσει να είναι παραγωγικός. «Η προσδοκία για φυσιολογική σχολική ζωή του παιδιού, περνά μέσα από την εκπαίδευση και τον συντονισμό όλων των παραπάνω», εξηγεί ο κ. Ρηγόπουλος. «Οι γονείς θα πρέπει να εκτιμήσουν τις ανάγκες του παιδιού, σε φαγητό και ινσουλίνη. Θα πρέπει να συνυπολογίσουν την πιθανή αυξημένη φυσική δραστηριότητα του παιδιού στο σχολείο και να σχεδιάσουν ένα συγκεκριμένο πλάνο δράσης. Το πλάνο αυτό καλό είναι να σχεδιασθεί με τη βοήθεια του θεράποντος ιατρού και να γίνει κατανοητό από το ίδιο το παιδί. Επίσης, θα πρέπει να δίνονται στο εκπαιδευτικό προσωπικό γραπτές οδηγίες για την αντιμετώπιση προβλημάτων του παιδιού και να γίνεται επίδειξη του τρόπου της ένεσης ινσουλίνης».
Ο στιγματισμός είναι πιο επικίνδυνος από τις υπογλυκαιμίες και τον κορωνοϊό
Το εκπαιδευτικό προσωπικό θα πρέπει να αναζητεί την περαιτέρω εκπαίδευσή του στη διαχείριση του διαβητικού παιδιού, πόσω μάλλον υπό την απειλή του κορωνοϊού. Υπάρχουν περιπτώσεις γονέων που δεν γνωρίζουν αρκετά πράγματα, κάτι που ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να αντιληφθεί εγκαίρως.
Το σχολείο θα πρέπει να αναζητά την συμβουλή ειδικών διαβητολόγων και να τους προσκαλεί για να ενημερώνουν-εκπαιδεύουν το εκπαιδευτικό προσωπικό. Κανονικά, θα πρέπει να υπάρχει εκπαιδευμένος νοσηλευτής, σε κάθε σχολείο που υπάρχει παιδί με διαβήτη, ο οποίος θα επιφορτίζεται με την οργάνωση της ενημέρωσης και της εκπαίδευσης. Ο στιγματισμός και η απομόνωση του παιδιού, θα αποφευχθεί μόνο μέσα από τέτοιες διαδικασίες.
Οι επιδόσεις στα μαθήματα ίσως προειδοποιούν για γλυκαιμικό επεισόδιο
«Μια κακή ρύθμιση του διαβήτη, με πολλές υπεργλυκαιμίες, ή πολλές υπογλυκαιμίες, μπορεί να επηρεάσει την επίδοση του παιδιού στο σχολείο. Επίσης, απρόβλεπτες συμπεριφορές του παιδιού, όπως ευερεθιστότητα, ή απάθεια μπορεί να υποκρύπτουν υπογλυκαιμικό επεισόδιο», τονίζει ο κ. Ρηγόπουλος. «Η συμπεριφορά του παιδιού, δηλαδή, θα πρέπει να περνά πάντα από δεύτερη σκέψη από τη μεριά των εκπαιδευτικών. Εάν, η επίδοση στα μαθήματα δεν είναι ικανοποιητική θα πρέπει να εγείρει υποψίες για κακή ρύθμιση του διαβήτη και θα πρέπει να γίνεται επανασχεδιασμός της κατάστασης με τους γονείς και τον γιατρό. Ακόμα, ο διαβήτης μπορεί να είναι η αιτία για κάποιες απουσίες, από ώρες ως ημέρες. Το σχολείο θα πρέπει εκ των πραγμάτων – λόγω κορωνοϊού – να δείχνει κατανόηση, αλλά και να συζητά για την πορεία της υγείας του παιδιού με τους γονείς».
Πώς θα εξασφαλίσετε Σχολικό Νοσηλευτή
Οι μαθητές με διαβήτη χρειάζονται να έχουν εντός σχολικού περιβάλλοντος τη συνδρομή ενός σχολικού νοσηλευτή. Βέβαια, καθώς οι περισσότεροι διαβητικοί μαθητές πιθανότατα να επιλέξουν την παρακολούθηση των μαθημάτων διαδικτυακά, ίσως, η ανάγκη αυτή – για φέτος τουλάχιστον – να είναι περιορισμένης έκτασης. Στην περίπτωση, όμως, που ο διαβητικός μαθητής παρακολουθεί κανονικά τα μαθήματα στο σχολείο, οι γονείς πρέπει να έχουν υπόψη τους τα δικαιολογητικά που θα πρέπει να έχουν καταθέσει για να εγκριθεί από τη Διεύθυνση Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας η παρουσία Σχολικού Νοσηλευτή:
Α) Αίτηση γονέα ή κηδεμόνα στον Διευθυντή, Προϊστάμενο της σχολικής μονάδας φοίτησης του μαθητή,
Β) Γνωμάτευση του οικείου ΚΕ.Δ.Δ.Υ., η οποία προσκομίζεται με την ανωτέρω αίτηση και στην οποία περιγράφεται η αναγκαιότητα υποστήριξης του μαθητή.
Γ) Γνωμάτευση/βεβαίωση Δημοσίου Νοσοκομείου, η οποία προσκομίζεται με την ανωτέρω αίτηση και στην οποία περιγράφεται η αναγκαιότητα υποστήριξης από Σχολικό Νοσηλευτή. Οι γνωματεύσεις/βεβαιώσεις των Δημοσίων Νοσοκομείων θα πρέπει υποχρεωτικά : α) να αναφέρουν με σαφήνεια την πρότασή τους για την ανάγκη στήριξης από Σχολικό Νοσηλευτή και β) η σφραγίδα να είναι ευδιάκριτη,
Δ) Βεβαίωση φοίτησης του μαθητή, στην οποία αναγράφεται η τάξη στην οποία θα φοιτήσει, η οποία συμπεριλαμβάνεται στο διαβιβαστικό του Διευθυντή της σχολικής μονάδας προς την οικεία Διεύθυνση Εκπαίδευσης.
Από το περιοδικό Διαβήτης που κυκλοφορεί με τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής