Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος για τα παιδιά που γεννήθηκαν από μητέρα ή πατέρα κάτω των 20 ετών, καθώς και για όσα, κατά τη γέννησή τους, η μητέρα τους ήταν άνω των 35 ετών ή ο πατέρας τους άνω των 45 ετών.

Οι ερευνητές από τέσσερις χώρες (Ισπανία, Ιταλία, Ολλανδία, Αυστραλία), με επικεφαλής τη δρ Τζιοβάνα Φίκο του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Κολλεγίου Νευροψυχοφαρμακολογίας στη Βιέννη (15-18 Οκτωβρίου) και δημοσίευση στο αντίστοιχο περιοδικό «European Neuropsychopharmacology», έκαναν μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση όλων των δημοσιευμένων ερευνών αναφορικά με τη διπολική διαταραχή σε σχέση με την ηλικία. Συνολικά αναλύθηκαν στοιχεία για περίπου 13,43 εκατομμύρια άτομα, εκ των οποίων 217.089 είχαν διαγνωστεί με διπολική διαταραχή.

Διαπιστώθηκε ότι γενικά οι μεγαλύτερης ηλικίας άνδρες (πάνω των 45 ετών) κινδυνεύουν περισσότερο (κατά 29%) να αποκτήσουν παιδί με τέτοια ψυχική πάθηση, σε σχέση με τους πατέρες 25 έως 29 ετών, ενώ οι μεγαλύτερης ηλικίας μητέρες έχουν 20% μεγαλύτερη πιθανότητα να γεννήσουν παιδί με διπολική διαταραχή, σε σχέση με τις γυναίκες 25-29 ετών. Όσον αφορά τους πολύ νέους γονείς έως 20 ετών, ο κίνδυνος γέννησης παιδιού με διπολική διαταραχή είναι αυξημένος κατά 23% για τις μητέρες και 29% για τους πατέρες αντίστοιχα.

«Η ηλικία των γονέων είναι ένας παράγοντας που επηρεάζει πολλά πράγματα, όπως τη γονιμότητα και μερικές νευροψυχιατρικές διαταραχές. Αυτό που βρήκαμε, είναι ελαφρώς ασυνήθιστο, επειδή τόσο οι νεότεροι όσο και οι γηραιότεροι γονείς έχουν αυξημένο κίνδυνο απόκτησης παιδιού με διπολική διαταραχή. Ο αυξημένος κίνδυνος είναι μέτριος, αλλά υπαρκτός. Μπορούμε να εικάσουμε ότι για τους νεότερους γονείς παίζουν ρόλο περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως τα κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα, η έλλειψη υποστήριξης, το στρες ή ανοσολογικοί παράγοντες, ενώ για τους μεγαλύτερους σε ηλικία γονείς ίσως εμπλέκονται γενετικοί παράγοντες, όμως η αλήθεια είναι ότι στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε», δήλωσε η δρ Φίκο.

Η διπολική διαταραχή χαρακτηρίζεται από έντονες εναλλαγές της ψυχικής διάθεσης, από την μεγάλη ευφορία μέχρι την κατάθλιψη. Είναι αρκετά συχνή και από αυτήν πάσχει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό περίπου το 2% του πληθυσμού. Η νόσος, μεταξύ άλλων, αυξάνει τον κίνδυνο αυτοκτονίας και πρόωρου θανάτου από άλλη αιτία. Θεωρείται ιδιαίτερα κληρονομική και αν ο ένας γονιός έχει διπολική διαταραχή, τότε υπάρχει πιθανότητα 15% ως 30% να την περάσει και στα παιδιά του. Οι νέοι με τη νόσο, όταν βρίσκονται σε μανιακή φάση, έχουν πιο ριψοκίνδυνη συμπεριφορά σε σεξουαλικά ζητήματα και όχι μόνο.