Γράφει ο Βαγγέλης Λημνιώτης

Κι αυτό δεν έχει να κάνει με τα οικονομικά. Ο μισθός του είναι αντάξιος προπονητή από το πρώτο ράφι και μάλιστα από τους πολύ καλούς. Δύο χρόνια τώρα όμως έχει αποδείξει σε όλες τις καταστάσεις ότι δεν είναι ο προπονητής της υπέρβασης.

Και δεν είναι να πεις ότι έχει άσχημο ή μέτριο ρόστερ. Η πληρότητα που είχε σε παίχτες στην Ευρωλίγκα ήταν απ΄αυτές που έχουν μόνο η Ρεάλ και η ΤΣΣΚΑ. Ποια ομάδα μπορεί να αφήσει έξω από το πρωτάθλημα της τρεις παίχτες όπως ο Πέιν, ο Γκάμπριελ και ο Ντένμον; Δεν λέω ότι είναι σούπερ παίχτες αυτοί. Αλλά έχουν δείξει ότι κακοί δεν είναι με τίποτα.

Το χθεσινό παιχνίδι με τον Ολυμπιακό φανέρωσε και πάλι όλες τις αδυναμίες του Τσάβι Πασκουάλ. Το γράφω με πλήρη συνείδηση χωρίς να σκέφτομαι τι μπορεί να συμβεί στα επόμενα 2 ή 3 ματς. Μπορεί να κερδίσει με τρεις εικοσάρες τον Ολυμπιακό. Αυτό που γράφει στην ούγια του όμως δεν θα αλλάξει. Είναι ο ιδανικός προπονητής για να παίζεις ωραίο μπάσκετ και να φτάνεις ως τους 8 της Ευρωλίγκας. Καμιά φορά μπορεί να πας και στο final 4. Ως εκεί.

Για να μην είμαι όμως αόριστος, ας μιλήσουμε με δεδομένα για τον Τσάβι Πασκουάλ. Είναι εμφανές ότι δεν έχει καθόλου επίδραση μέσα στο παιχνίδι. Είναι άριστος να καταστρώνει ένα πλάνο πριν το παιχνίδι, αλλά ως εκεί. Αργεί να καταλάβει πράγματα, αργεί να δράσει. Όχι γιατί δεν βλέπει, αλλά γιατί πιστεύει ακράδαντα ότι το πλάνο του θα πάρει μπρος κάποια στιγμή. Μέχρι να συμβεί όμως έχει γίνει ζημιά.

Για παράδειγμα χθες επέμενε να δίνει ευκαιρίες στον Ρίβερς. Έναν παίχτη που είναι εμφανές πλέον ότι δεν είναι ντεφορμέ. Είναι απλά κακός παίχτης πλέον. Από τον Δεκέμβριο περιμένουμε να δούμε ένα καλό του ματς. Δεν είναι πια ντεφορμάρισμα. Ίσως να επηρεάστηκε η ψυχολογία του από την έλευση του Τζέιμς. Ίσως να σκέφτηκε ότι δεν θα έχει το χρόνο που θέλει με τόση πολυκοσμία στις θέσεις 2-3. Κάτι που ισχύει. Λοτζέσκι, Ντένμον, Τζέιμς, Παππάς, Αντετοκούνμπο, Ρίβερς. 6 παίχτες για 2 θέσεις. Είναι κι αυτό ένα πρόβλημα που δεν έλυσε καθόλου όλη τη χρονιά ο Πασκουάλ.

Ο Παναθηναϊκός είναι ίσως η μοναδική ομάδα που θα επωφελούνταν από έναν ή δύο τραυματισμούς. Όταν π.χ. έλειψε ο Ρίβερς σε κάποια ματς στην αρχή έπαιζε καλά η ομάδα. Μετά στα 2 που έλειψε ο Καλάθης το ίδιο. Στην αρχή της χρονιάς που όλοι ήταν διαθέσιμοι, πήγαινε εκτός έδρας και έτρωγε 20άρες.

Γυρνώντας πίσω στο κομμάτι με τις εμμονές του. Ένα άλλο χαρακτηριστικό δείγμα είναι το τρίτο ματς με τη Ρεάλ. Στις αρχές του τρίτου δεκαλέπτου ο Παναθηναϊκός έπαθε ένα μπλακ άουτ. Ο Καλάθης έκανε ορισμένα απανωτά λάθη και ήταν εμφανές ότι ήθελε να βγει λίγο έξω να δει τα πράγματα πιο καθαρά. Κάτι που συνέβη αφού πρώτα χάθηκαν 5-6 επιθέσεις. Ο Καλάθης βγήκε και όταν επέστρεψε η ομάδα πήρε ξανά μπρος.

Το άλλο μεγάλο του λάθος παρουσιάζεται στη στελέχωση του ρόστερ εν όψει τελικών. Δοκίμασε πέρσι το τρικ με τον Γκάμπριελ στη θέση 3 και φέτος δεν μπήκε καν στον κόπο να το ξαναχρησιμοποιήσει. Άφησε το Κένι εκτός. Ας πούμε ότι δικαιολογείται από την μέτρια χρονιά του παίχτη. Για ποιο λόγο όμως αφήνει εκτός τον Ντένμον που όσες φορές μπήκε μέσα βοήθησε με πολλούς τρόπους; Γιατί αποκλείει έναν παίχτη που έχει σταθερά αξιόπιστο σουτ, παίζει σκυλιασμένη άμυνα και κυρίως έδειξε θάρρος. Ήταν ο μόνος που η έλευση του Τζέιμς του έκοψε χρόνο. Κι όμως ο Μάρκους πείσμωσε και δεν έριξε την απόδοση του. Αντιθέτως, την ανέβασε.

Γιατί λοιπόν να στηρίξεις έναν Ρίβερς που δεν έδειξε κανένα σημάδι ανάκαμψης; Επειδή βλέπει τον Ολυμπιακό και σεληνιάζεται; Εκτός του ότι αυτό δεν συνέβη σε κανένα φετινό ματς, είναι τόσο κοντόφθαλμη και τζογαδόρικη κίνηση.

Ας πούμε ότι υπάρχει μια κάποια λογική πίσω απ΄αυτό. Εκεί που δεν υπάρχει λογική είναι στην περίπτωση του Μήτογλου. Υποτίθεται δεν έβαλε στο ρόστερ τον Πέιν ή τον Γκάμπριελ για να μην κόψει χρόνο από τον μικρό. Γι΄αυτό κράτησε και τον Λοτζέσκι. Η χθεσινή τους χρησιμοποίηση είναι παντελώς παράλογη. Ο Μήτογλου μπήκε για ένα λεπτό κι επειδή έχασε τη μπάλα μέσα απ΄τα χέρια του σε αιφνιδιασμό δεν ξαναχρησιμοποιήθηκε. Ούτε καν για να πάρει ανάσες ο Σίνγκλετον. Ο δε Λοτζέσκι έπαιξε 3-4 λεπτά και μετά επίσης χάθηκε.

Όλα τα παραπάνω είναι πολλά και αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Κι ας κερδίσει ο ΠΑΟ 3-1 στους τελικούς. Αυτό θα είναι καθαρά θέμα τύχης. Όπως χθες που η ομάδα ήταν πολύ άστοχη μετά το πρώτο δεκάλεπτο. Αν είχαν μπει 3-4 σουτ και 3-4 βολές από τις 11 που χάθηκαν, η ομάδα θα είχε κερδίσει. Αλλά όχι βάσει προπονητικού πλάνου.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]