Γράφει ο Στέργιος Πουλερές

Έχοντας ένα δεύτερο ημίχρονο που υπερείχε της Ρεάλ, έχασε γιατί στο πρώτο η υπεροχή της Ρεάλ ήταν πολύ μεγαλύτερη. Ή, αν θέλετε, ο κακός Παναθηναϊκός του πρώτου ημιχρόνου ήταν πολύ πιο κακός από την κακή Ρεάλ του δευτέρου. Τι έφταιξε και δεν κέρδισε; Πέρα από το εμφανές διαιτητικό σπρώξιμο, έφταιξε η έλλειψη συγκέντρωσης σε απανωτές στιγμές από κάποιους παίχτες.

Αυτό δεν παύει όμως το γεγονός πως ο Ρικ Πιτίνο απέδειξε με τη διαχείριση του γιατί είναι τρεις κλάσεις πάνω του λίγου Πασκουάλ. Με Πασκουάλ στον πάγκο, το -14 στο χθεσινό ματς θα είχε μείνει εκεί ως το τέλος. Κι ο Πιτίνο όμως είναι προπονητής. Ακόμα κι αν σχεδιάζει παπάδες στο πινακάκι, αν δε βοηθηθεί από τουλάχιστον 5-6 παίχτες, προκοπή δεν θα γίνει.

Πάμε λοιπόν στην αξιολόγηση ετοιμότητας που είχε ο Παναθηναϊκός χθες σε επίπεδο κάθε παίχτη ξεχωριστά.

Καλάθης

Για άλλη μια φορά κατάφερε να χάσει το μυαλό του. Ευτυχώς στο 4ο δεκάλεπτο το ανέτρεψε κάπως. Πολλοί λένε ότι έπεσε στην παγίδα του Καμπάτσο. Μόνο που ο Νικ την πάτησε απ΄αλλού. Από τον Τζέφρι Τέιλορ. Η δική του ικανότητα που είχε φανεί και πέρσι εκνεύρισε τον Νικ. Απλώς κορυφώθηκε με τον Καμπάτσο. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι να ματώσει ο Λεκαβίτσιους μετρούσε, αν δεν λαθεύω, 1 ασίστ. Τελείωσε με 4. Και PIR 5. Ενώ είχε 17 πόντους. Έχασε και δύο πανεύκολα lay up στο πρώτο ημίχρονο. Είναι πολύ παράξενο αυτό που παθαίνει εγκεφαλικά ο Νικ.

Λεκαβίτσιους

Ο μοναδικός παίχτης που δεν μπόρεσε να ανεβάσει ο Πιτίνο, εμφανίστηκε από το πουθενά να βοηθήσει με τη Ρεάλ. Κι αυτό συνέβη για τον εξής απλό λόγο. Γιατί του ταιριάζει η Ρεάλ. Μόνο όταν είναι ο Καμπάτσο μέσα. Ο Λεκαβίτσιους έχει απογοητεύσει γιατί φοβάται και τη σκιά του. Γιατί όταν σηκώνεται από το έδαφος, σπανίως έχει αποφασίσει τι θα κάνει. Κάνει 2 και 3 σκέψεις στον αέρα. Αυτό το κάνει γιατί φοβάται και το προσωπικό του αντίπαλο που συνήθως είναι ψηλότερος, αλλά και το αντίπαλο πεντάρι.

Με τη Ρέαλ αυτό δεν συνέβη. Και δε συνέβη για το προφανές. Πρώτον, ο Καμπάτσο είναι 2-3 εκατοστά ψηλότερος και λιγότερο αλτικός από τον Λιθουανό. Δεύτερον, η Ρεάλ είχε ως πάγια τακτική να κρατά από τη βολή και πίσω τον Ταβάρες για να αποτρέπει το drive. Με τον Καλάθη αυτό είχε επιτυχία. Με τον Λούκας δεν είχε γιατί είναι καλός στο σουτ όταν δε φοβάται. Και με ένα χώρο από το τρίποντο ως τη βολή ελεύθερο, περνούσε γρήγορα τον προσωπικό του αντίπαλο και έκανε μια χρήσιμη ζημιά. Αν έχει πάλι 7 πόντους αύριο, θα είναι ευχής έργον.

Κιλπάτρικ

Όχι ιδιαίτερα καλός ο Σον. Δε βοήθησε στο σκοράρισμα, έχασε κιόλας σουτ που τα έχει. Αμυντικά ήταν καλός κυρίως στο πρώτο ημίχρονο που αποσυντόνισε πλήρως τον Τζέισι Κάρολ και ο Αμερικάνος ήταν non-factor.

Λάνγκφορντ

Στο πρώτο ημίχρονο κρατούσε την ομάδα μαζί με τον Ίαν. Του ταίριαζε το ματς. Μετά ξεχάστηκε για αρκετή ώρα στον πάγκο κι όταν ξαναμπήκε ήταν η στιγμή που η άμυνα της Ρεάλ σκλήρυνε απίστευτα από τον φόβο. Έβαλε το καλάθι στο 56-52, αλλά έχασε 3 σουτ.

Παπαπέτρου

Κακός συνολικά με εξαίρεση τα δύο σερί τρίποντα που έβαλαν την ομάδα στο παιχνίδι. Είναι όμως χαρακτηριστικό ότι πριν απ΄αυτά τα δύο σουτ, έχει χάσει 2 φορές τη μπάλα στην επίθεση. Μία με λάθος πάσα, μία με πολύ ανοιχτή ντρίπλα. Ο Παπαπέτρου του τελευταίου διμήνου πρέπει να εμφανιστεί ξανά αύριο. Τον έχει ανάγκη ο Παναθηναϊκός.

Θανάσης Αντετοκούνμπο

Απλά τραγικός. Η θετική του συνεισφορά ήταν μερικά ριμπάουντ στο σημείο που η ομάδα έκανε την ανατροπή. Δεν έπαιξε όμως καλή άμυνα. Έδωσε επίσης ένα αχρείαστο φάουλ στο πρώτο ημίχρονο που οδήγησε σε 2 βολές. Το χειρότερο όμως ήταν ότι στο πρώτο ημίχρονο που έπαιξε, χάλασε 3-4 επιθέσεις, ενώ πήδηξε ετεροχρονισμένα ψηλά σε ένα ριμπάουντ και μέχρι να σηκωθεί και να γυρίσει στην άμυνα, η Ρεάλ είχε βάλει τρίποντο.

Κι αυτό το πάθος που κυνηγάει όλες τις φάσεις είναι καλό, αλλά πρέπει να μάθει να μετράει τι θυσιάζει. Γιατί ένα άλμα στην επίθεση που δεν φέρνει κατοχή, σημαίνει ανοιχτή διάβαση στην άμυνα. Κι αυτό το έκανε ο Θανάσης με τον Γκιστ στο 4 που αντιμετώπιζε τον τραυματισμό και με τον Ίαν που δεν είναι γρήγορος.

Ντεσόν Τόμας

Δύο ώρες νωρίτερα από το Ρεάλ-Παναθηναϊκός, στο Εφές-Μπαρτσελόνα, ο Κρις Σίνγκλετον προσέθετε ακόμα μια τραγική εμφάνιση στη φετινή του χρονιά. 1/4 σουτ, κακές τοποθετήσεις στην επίθεση, μέτρια άμυνα. Μόνο τα ριμπάουντ τον έσωζαν και η μεγάλη του αντοχή. Λίγο αργότερα, ο Τόμας έβαζε 12 πόντους, βοηθούσε τον Παναθηναϊκό ξανά φέτος και αν έβαζε το τρίποντο στο τέλος θα μιλάγαμε σε άλλη βάση.

Το καλό είναι ότι ο Τόμας δεν τροφοδοτήθηκε επανειλημμένα όπως σε άλλα ματς. Πήρε λίγες προσπάθειες στη ρακέτα και σκόραρε. Ο παίχτης που παίρνει 2 εκατομμύρια στη Μπαρτσελόνα έπαιζε σαν να αξίζει 200 χιλιάρικα. Ο παίχτης των 600-700 που έχει ο Παναθηναϊκός παίζει από τον Γενάρη μόνιμα σαν να αξίζει 1 εκατομμύριο. Κι αφού πολλοί λένε ότι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος τον φόρτωσε στον Πασκουάλ και έδιωξε τον Σίνγκλετον, μάλλον πρέπει να του βγάλουμε το καπέλο.

Τζέιμς Γκιστ

Δεν μπορεί να κριθεί, δεδομένου ότι δεν ξέρουμε πόσο σοβαρό ήταν το πρόβλημα και τι επίπτωση είχε πάνω του. Έδωσε το παρών τραυματίας και κατάφερε τουλάχιστον να μην αποδειχθεί επιζήμιος για την ομάδα. Αυτό ήταν και το βασικό ζητούμενο.

Γιώργος Παπαγιάννης

Δεν ξέρω αν φταίει που δεν πήρε τις κλασικές πάσες του Καλάθη για alley-hoop ή για να κάνει κάποιο hook, άρα δεν είχε ψυχολογία. Δεν ξέρω αν φταίει που εστίασε πάρα πολύ στο να εξασφαλίζονται τα ριμπάουντ στην άμυνα και άφησε τα υπόλοιπα. Ήταν πάντως κακός στην επίθεση με ένα μόνο καλάθι, αλλά κυρίως, ελάχιστη προσπάθεια.

Ίαν Βουγιούκας

Ένας αδιανόητα αδικημένος παίχτης που ακόμα και τώρα πολλοί λένε ότι δεν κάνει ούτε για τρίτος του χρόνου. Κατάπιε τον Αγιόν, πάλεψε πολύ με τον Ταβάρες στο λίγο που τον μάτσαρε, βοήθησε απίστευτα στην επίθεση, ήταν καλύτερος του αναμένομενου και στις αλλαγές στην άμυνα του Παναθηναϊκού.