Συνηθισμένο το Λιμάνι στις αλλαγές. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που ανοίγουν οι πόρτες στου Ρέντη. Από το 2010, που ανέλαβε την ομάδα ο Βαγγέλης Μαρινάκης, έχουν αποκτηθεί 131 ποδοσφαιριστές. Ο μέσος όρος των καλοκαιρινών μεταγραφών είναι 14. Το ρεκόρ είναι οι 18 μεταγραφές που έγιναν το καλοκαίρι του 2014, ενώ ποτέ δεν έγιναν λιγότερες από 10 κινήσεις. Οι αριθμοί δεν λένε ψέματα. Μπορεί να μη λένε όλη την αλήθεια, πάντως τονίζουν ότι στον Ολυμπιακό αρέσκονται να αποκτούν παίκτες αφειδώς, άσχετα αν κάποιοι από αυτούς δεν φτάνουν καν να φορέσουν την ερυθρόλευκη φανέλα.

Κι αν κάποιοι ισχυρίζονται πως «ουκ εν τω πολλώ το ευ», τότε σίγουρα θα υπάρξουν άλλοι που θα πουν ότι μέσα από την ποσότητα μπορεί να έρθει και η ποιότητα.

Ο μεταγραφικός σχεδιασμός του Ολυμπιακού, ανάλογα και με τις πωλήσεις παικτών που μπορεί να προκύψουν, φτάνει και ξεπερνάει ίσως τις 14 κινήσεις. Πώς μπορεί να μεγαλώσει ή να μικρύνει ο αριθμός αυτός; Μόνο αν τελικά στο Λιμάνι εμπιστευτούν τους δανεικούς παίκτες που έχουν… σκορπίσει δεξιά και αριστερά. Αν γυρίσουν αρκετοί δανεικοί, τότε ο αριθμός των μεταγραφών θα είναι μικρότερος και δεν θα κινδυνεύσει το ρεκόρ των 18 κινήσεων του 2014.

Αντίθετα, τον Ιανουάριο οι «ερυθρόλευκοι» δεν επιχειρούν σημαντικές αλλαγές. Φέτος, με 4 μεταγραφές, ήταν ο πιο… κινητικός «ερυθρόλευκος» χειμώνας και μάλλον το μετάνιωσαν στον Ολυμπιακό.

Από τους 131 ποδοσφαιριστές που μεταγράφηκαν από το 2010 μέχρι σήμερα (δεν υπολογίζονται οι Στεργιάκης, Καμαρά και Μάνος που αποτελούν μεταγραφές του 2018), υπήρξαν κάποιοι που διέπρεψαν, άλλοι που αποδείχθηκαν… παλτά, άλλοι που δεν πρόλαβαν καλά καλά να φορέσουν τα ερυθρόλευκα.

Εδωσαν την… ψυχή τους στο γήπεδο και λατρεύτηκαν από την εξέδρα

Μέσα στο πλήθος των μεταγραφών του Ολυμπιακού, από το 2010 και μετά, υπάρχει μια «χρυσή» επτάδα. Πρόκειται για τους παίκτες που κέρδισαν με την αξία τους το χειροκρότημα και την εκτίμηση του κόσμου. Πρόσφεραν πολλά. Ο Ιμπαγάσα, ηγέτης εντός γηπέδου, παίκτης με μυαλό και τεχνική που δεν βρίσκεται πια. Ο Φουστέρ (φωτό), ίσως και να είναι ο πιο αγαπητός «ερυθρόλευκος». Ο μακροβιότερος ξένος στο Λιμάνι αυτή την εποχή. Το 2010 πήγε στου Ρέντη κι έφυγε το 2016 γεμάτος τίτλους. Ερωτεύτηκε την Ελλάδα, αγάπησε τον Ολυμπιακό, μέχρι και το γιο του βάφτισε Νικόλα. Ο «Τσόρι» Ντομίνγκεζ, ο «στρατηγός» της ομάδας το 2013-2017, στενοχώρησε πολλούς όταν έφυγε. Ακόμα και 15 λεπτά συμμετοχής του ήταν αρκετά για να αλλάξουν τη ροή ενός αγώνα.

Ο Τζόελ Κάμπελ, αν και αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό μόλις μία χρονιά, πρόλαβε να δείξει πώς πρέπει να παίζουν οι ακραίοι επιθετικοί. Σκόραρε, μοίρασε ασίστ, έκανε πολλούς να τον νοσταλγήσουν. Ακόμα και τώρα οι Πειραιώτες τον παρακολουθούν μήπως και καταφέρουν κάποια στιγμή να τον πάρουν πίσω.

Ο Ρομπέρτο αποτελεί μία από τις πιο επιτυχημένες μεταγραφές. Εδωσε πολύτιμους βαθμούς στον Ολυμπιακό με τις αποκρούσεις του τόσο στην Ελλάδα όσο και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Αποθεωνόταν σχεδόν σε κάθε παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός ξόδεψε 6 εκατ. ευρώ για να τον αποκτήσει, αλλά άξιζε τα λεφτά του.

Στην ίδια κατηγορία ανήκει και ο Μιλιβόγεβιτς. Δανεικός πήγε στο Λιμάνι και αγοράστηκε με κάτι περισσότερα από 2 εκατ. ευρώ. Ο πολύτιμος Σέρβος μέσος όχι μόνο πρόσφερε με την απόδοσή του μέσα στο γήπεδο, αλλά πέρυσι που αποχώρησε, γέμισε τα ταμεία της ομάδας με 15 εκατ. ευρώ. Τόσα έδωσε η Κρίσταλ Πάλας για να τον αποκτήσει.

Μέσα στους ξένους πάντως υπάρχει κι ένας Ελληνας. Ο Κώστας Μανωλάς αποτελεί μία από τις αποδοτικότερες μεταγραφές του Ολυμπιακού. Αποκτήθηκε ως ελεύθερος και πρόλαβε μέσα σε δύο χρόνια να εκτινάξει την αξία του. Η Ρόμα έδωσε 15 εκατ. ευρώ για να τον αποκτήσει και αν τον πουλήσει, θα πάρει τα τριπλάσια.

Ηρθαν με περγαμηνές και έφυγαν… νύχτα

Ο,τι λάμπει δεν είναι… χρυσός. Ισχύει και στις μεταγραφές. Το 2010 ο Ολυμπιακός απέκτησε τον Ρόμενταλ. Ο έμπειρος Δανός, με μεγάλη θητεία σε Αϊντχόφεν και Αγιαξ, αποκτήθηκε με μεγάλες προσδοκίες. Δεν τις δικαίωσε ούτε στο ελάχιστο. Αποχώρησε χωρίς να προσφέρει, αν και ήταν βασικός στα περισσότερα ματς. Ο Κοστάντσο αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγήν ακόμα και σήμερα. Ο Αργεντινός τερματοφύλακας αποκτήθηκε για να γίνει ο φύλακας-άγγελος της ομάδας. Τον εμπιστεύτηκαν και του έκαναν 3ετές συμβόλαιο. Εφυγε στους έξι μήνες. Χρησιμοποιήθηκε μόνο σε 6 ματς και ήταν αρκετά για να αντιληφθούν οι σκάουτερ των «ερυθρολεύκων» το λάθος τους. Ιδια συναισθήματα προκάλεσε και ο Μετζανί. Ο Αλγερινός στόπερ αποκτήθηκε για να γίνει ηγέτης στην άμυνα, αλλά επέστρεψε στην ομάδα του, τη Μονακό, τον Ιανουάριο.

Ο Γέστε είχε να επιδείξει τεράστια καριέρα στην Μπιλμπάο. Το μόνο που κράτησε από την καριέρα του στην Ιβηρική ήταν το… υφάκι που εκνεύριζε πολλούς στου Ρέντη. Δήλωνε συνεχώς τραυματίας, αγωνίστηκε μόνο σε 5 ματς και όταν έφυγε για διακοπές και… ξέχασε να επιστρέψει, υπέγραψε την αποχώρησή του.

Ο Ριέρα (φωτό) ήταν μία από τις ακριβότερες μεταγραφές της νέας διοίκησης το 2010. Μεταγραφή από τη Λίβερπουλ. Ο Ισπανός όμως δεν κατάφερε να πείσει με την απόδοσή του στο γήπεδο. Το καλό με τον Ριέρα ήταν ότι πουλήθηκε αντί 5 εκατ. ευρώ στη Γαλατασαράι και δεν έχασε και οικονομικά ο Ολυμπιακός.

Ο Βλαχοδήμος μεταγράφηκε από την Ξάνθη ως το μεγάλο ταλέντο της Ελλάδας που θα άφηνε εποχή στο Λιμάνι. Οσο κι αν πήρε ευκαιρίες δεν τις εκμεταλλεύτηκε. Αρχισαν οι δανεισμοί (σε Αουγκσμπουργκ, Πλατανιά, Εργοτέλη, Νιμ), πριν αποδεσμευτεί.

Παταγώδης αποτυχία ήταν η μεταγραφή του Σαντάνα, του Βραζιλιάνου στόπερ της Σάλκε. Πήγε στον Ολυμπιακό ως δανεικός τον Ιανουάριο του 2015, αλλά έκανε τόσα λάθη που έπαιξε μόνο σε 5 αγώνες. Απέτυχαν οι «ερυθρόλευκοι» και στην απόκτηση ενός καλού σκόρερ. Φινμπόγκασον, Καρντόσο, Εμενίκε ήταν τρεις επιθετικοί από τους οποίους περίμενε πολλά ο Ολυμπιακός, αλλά δεν πήρε τίποτα. Ο τελευταίος ήταν συνεχώς τραυματίας.

Επενδύσεις που δεν απέδωσαν ποτέ…

Υπάρχουν και τέτοιες μεταγραφές. Παίκτες που αποκτήθηκαν ως επένδυση για το μέλλον, χωρίς σπουδαίο παρελθόν και αποδείχθηκε ότι δεν είχαν και παρόν.

Οι δύο Σέρβοι Γκρίμπιτς και Κατάι δεν φόρεσαν τα ερυθρόλευκα σε επίσημο ματς. Γνώρισαν την ελληνική ύπαιθρο πηγαίνοντας δανεικοί σε διάφορες ομάδες, για να επιστρέψουν στην πατρίδα τους και να βρουν… καταφύγιο. Ο Κατάι τώρα αγωνίζεται στο MLS. Ο Κρίστιαν Νέμεθ, ταλέντο που είχε… αλιεύσει η Λίβερπουλ και πίστεψε σε αυτό η ΑΕΚ, δεν μπόρεσε να δείξει την αξία του στον Ολυμπιακό. Βρήκε ευκαιρία μόνο σε 4 ματς και αποχώρησε.

Στον Πίνο (φωτό) δόθηκε η ευκαιρία να παίξει ποδόσφαιρο αφήνοντας πίσω του ένα περιπετειώδες παρελθόν. Ο Κολομβιανός αγωνίστηκε σε 3 παιχνίδια, έφυγε και δεν στέριωσε πουθενά. Τώρα βγάζει το ψωμί του στην Ινδονησία.

Ο Ντέρεκ Μπόατεγκ έκανε μόνο προπονήσεις στου Ρέντη. Οταν έμαθε ότι τον θέλει η Φούλαμ, ο Γκανέζος έγινε… καπνός και αθέτησε τη συμφωνία του. Μόνο που δεν στέριωσε στους Λονδρέζους.

Ο Ζαραδούκας είχε όνειρα να γίνει βασικός στην αριστερή πλευρά των Πειραιωτών. Δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ. Μόνο μία φορά έπαιξε σε ματς πρωταθλήματος.

Ο Αρμένιος Γκαζαριάν αποκτήθηκε ως «έξυπνη βόμβα», όμως δεν φάνηκε καθόλου. Το βιογραφικό του αναφέρει ότι είχε τρεις συμμετοχές με τον Ολυμπιακό. Ο Στσέποβιτς προσπάθησε να γίνει ο βασικός σκόρερ της ομάδας χωρίς επιτυχία. Σε 2,5 χρόνια αγωνίστηκε 13 φορές και πέτυχε 4 γκολ.

Απόκτημα του χειμώνα του 2012 ήταν ο Καζίμ Ρίτσαρντς, ως δανεικός από τη Γαλατασαράι. Επέστρεψε στην Τουρκία μετά από 9 ματς όπου πέρασε σχεδόν απαρατήρητος.

Αλλος παίκτης έφυγε, άλλος γύρισε

Ο Κέβιν Μιραλάς είναι μια κατηγορία μόνος του στις μεταγραφές του Ολυμπιακού. Το 2010 τον πήραν δανεικό στον Πειραιά και διέπρεψε. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν μπορούσαν παρά να ενεργοποιήσουν την οψιόν που υπέγραψαν με τη Σεντ Ετιέν και να τον αγοράσουν. Με 34 γκολ σε δύο χρόνια και σπουδαία προσφορά στην ερυθρόλευκη επίθεση αγαπήθηκε από την εξέδρα, έγινε σύνθημα και τελικά τράβηξε την προσοχή της Εβερτον. Τον αγόρασε αντί 7,5 εκατ. ευρώ. Τον περασμένο Ιανουάριο, αφού το όνειρο της Πρέμιερ Λιγκ άρχισε να… ξεθωριάζει για τον Βέλγο, επέστρεψε στο Λιμάνι ως δανεικός. Τον υποδέχθηκαν στο αεροδρόμιο με την ελπίδα ότι θα συνέχιζε από εκεί που σταμάτησε, αλλά πλανήθηκαν. Ο Μιραλάς ήταν σκιά του εαυτού του. Αλλος παίκτης έφυγε, άλλος γύρισε. Ο δανεισμός του ολοκληρώθηκε και ο Βέλγος έβγαλε (απρόθυμα) τα ερυθρόλευκα.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

[email protected]

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]