Ηταν Τετάρτη 2 Απριλίου του 1997 και η Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου, με προπονητή τον Κώστα Πολυχρονίου, πηγαίνει στην πόλη-σύμβολο του γιουγκοσλαβικού εμφυλίου, το βομβαρδισμένο Σεράγεβο, για να αντιμετωπίσει για το δεύτερο γύρο της προκριματικής φάσης των ομίλων του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος τη νέα στις διεθνείς διοργανώσεις, Βοσνία. Στον πρώτο αγώνα που είχε γίνει στην Καλαμάτα, η Ελλάδα είχε νικήσει με 3-0, με γκολ των Ουζουνίδη, Αποστολάκη και Σαραβάκου.
«Οταν είδαμε για πρώτη φορά το γήπεδο Κόσεβο, όπου έγινε ο αγώνας, το πρώτο που μας έκανε εντύπωση ήταν πως βρισκόταν δίπλα σε ένα νεκροταφείο» είχε πει ο Στράτος Αποστολάκης, ενθυμούμενος τον αγώνα της 2ας Απριλίου. Ο πόλεμος μόλις είχε τελειώσει, αφήνοντας πίσω του μεγάλες πληγές. Η Βοσνία προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια της και κάθε ευκαιρία για προβολή έξω από τα μικρά και στενά της σύνορα αποτελούσε πρόκληση για όλους. Για το ματς κόντρα στην Εθνική μας ομάδα είχε δοθεί πολύ μεγάλη προβολή και μάλιστα στο γήπεδο βρέθηκε και ο τότε πρόεδρος της χώρας Αλία Ιζετμπέκοβιτς. Αφίσες έβλεπες παντού στο Σεράγεβο και την ώρα του αγώνα, οι Βόσνιοι έδωσαν το βροντερό παρών στις εξέδρες. Μάλιστα, πολύ μεγάλος αριθμός από αυτούς εμφανίστηκαν με τουρκικές σημαίες και σε κάθε ευκαιρία έδειχναν τα ανθελληνικά τους αισθήματα. Σε μία γωνία του γηπέδου υπήρχε και το ελληνικό στοιχείο.
Οι Ελληνες φαντάροι της δύναμης του ΟΗΕ που βρίσκονταν στην περιοχή όχι μόνο δεν έχασαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν από κοντά την Εθνική μας και να βροντοφωνάξουν τον Εθνικό μας Υμνο, αλλά έμελλε να ζήσουν μία από τις πιο ευτυχισμένες στιγμής της ζωής τους.
Φάουλ και γκολ
Στην προετοιμασία για τον αγώνα ο Κώστας Πολυχρονίου όχι μόνο έδειχνε σίγουρος για την ομάδα του, αλλά τόνισε πως είναι σε θέση η Ελλάδα όχι μόνο να μη χάσει αλλά και να πάρει τη νίκη. Από τη δική τους πλευρά, οι Βόσνιοι ήταν αποφασισμένοι να πάρουν την εκδίκηση για το χαμένο ματς στην Καλαμάτα.
Γιοβάνοβιτς: «Ο στόχος μας είναι να πάμε στο Μουντιάλ, είναι λογικό και είμαι αισιόδοξος»
Βοσνία – Ελλάδα 0-1 (1997) από sxplVII
Ο αγώνας ξεκίνησε με τους γηπεδούχους να έχουν την περισσότερη ώρα την μπάλα στην κατοχή τους και να επιτίθενται συνεχώς, αλλά ο Ηλίας Ατματσίδης και η υπόλοιπη ελληνική άμυνα κατόρθωσαν να κρατήσουν την ελληνική εστία απαραβίαστη. Στο 68’ ο Κώστας Πολυχρονίου κάνει την κίνηση-ματ, βγάζοντας από τον αγωνιστικό χώρο τον Βασίλη Τσιάρτα και βάζοντας στη θέση του τον Κώστα Φρατζέσκο. Κίνηση που μπορεί να στενοχώρησε τον Τσιάρτα, που ποτέ δεν είχε καλή σχέση με τον τότε ομοσπονδιακό προπονητή, αλλά επιβραβεύτηκε μόλις επτά λεπτά αργότερα. Η Ελλάδα κερδίζει φάουλ σε επικίνδυνη θέση και ο Φρατζέσκος, που τέτοιες φάσεις γι’ αυτόν ήταν καλύτερες και από πέναλτι, νίκησε τον Ντέντιτς, πετυχαίνοντας το μοναδικό γκολ στην αναμέτρηση.
Ο προπονητής των Βόσνιων Φουάντ Μουζούροβιτς, μιλώντας μετά τον αγώνα για τη φάση που έκρινε το παιχνίδι, είπε χαρακτηριστικά: «Ξέραμε ότι η Ελλάδα, όταν έχει στη σύνθεσή της τον Φρατζέσκο, είναι πάρα πολύ επικίνδυνη στις εκτελέσεις φάουλ. Οταν τον είδα να μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο, είπα στους παίκτες μου να είναι πολύ προσεκτικοί και να μην κάνουν φάουλ σε επικίνδυνες θέσεις. Δεν με άκουσαν και το πληρώσαμε πολύ ακριβά».
Οι στιγμές που ακολούθησαν μετά το γκολ του Φρατζέσκου αλλά και στο τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή ήταν συγκλονιστικές. Οι Ελληνες φαντάροι έψελναν τον Εθνικό Υμνο στο γήπεδο και όλα τα μέλη της ελληνικής αποστολής πήγαν κοντά τους για να τους ευχαριστήσουν για τη συγκλονιστική τους συμπαράσταση.
● Οι συνθέσεις των δύο ομάδων σε εκείνο το παιχνίδι ήταν:
ΒΟΣΝΙΑ: Ντέντιτς, Σάµπιτς (87′ Μπρικτς), Μπεσίρεβιτς (79′ Μπάλιτς), Σαλιχάµιτζιτς, Ράµσιτς, Κάτανα, Γιασάρεβιτς, Γκλάβατς (79′ Μούσιτς), Χαλίλοβιτς, Κόντρο, Μπόλιτς.
ΕΛΛΑΔΑ: Ατµατσίδης, Αποστολάκης, Καραταΐδης, Ουζουνίδης, Καλιτζάκης, Πουρσανίδης, Ζαγοράκης, Νικολαΐδης, Κωστής (46′ Γεωργάτος), Τσάρτας (68′ Φρατζέσκος), ∆ώνης (89′ Γ.Χ. Γεωργιάδης).