Πρόκειται για μία «υπουργική συνήθεια» των τελευταίων 40 χρόνων, με τους συνδικαλιστές της εκπαίδευσης να λαμβάνουν την ευνοϊκότερη αντιμετώπιση, όπως βέβαια επιτρέπει ο νόμος.

Οι λεγόμενες συνδικαλιστικές άδειες προβλέπονται στο νόμο 1264/82 και ορίζονται βάσει των άρθρων 17 και 18. Στο πρώτο άρθρο προβλέπονται συγκεκριμένες ημέρες άδειας για κάθε μέλος του Δ.Σ. των συνδικαλιστικών οργανώσεων, ανάλογα και με τα μέλη που αριθμεί η κάθε οργάνωση.

Στο δεύτερο άρθρο (το 18) δίνεται η δυνατότητα ευνοϊκότερων ρυθμίσεων για την άσκηση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, το οποίο άλλωστε υπήρξε και η αιτία της πλήρους απαλλαγής από τα διδακτικά καθήκοντα όλων των μελών του Δ.Σ. των ΟΛΜΕ και ΔΟΕ τις προηγούμενες δεκαετίες.

Δεν υπέγραψε…

Η υπουργός Παιδείας, Ν. Κεραμέως, μη υπογράφοντας τη νέα απόφαση, η οποία υπογράφεται από τον εκάστοτε υπουργό κάθε φορά που ορίζεται νέο Δ.Σ. στις ομοσπονδίες (σ.σ. ανά δύο χρόνια), θέτει σε ισχύ την ελάχιστη πρόβλεψη του νόμου, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 17.

Ειδικότερα, σε αυτό το άρθρο προβλέπεται πλήρης απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα στον πρόεδρο και τον γενικό γραμματέα της ομοσπονδίας. Για τον αντιπρόεδρο και τον ταμία προβλέπονται 15 ημέρες άδεια ανά μήνα, ενώ για τα υπόλοιπα μέλη προβλέπονται εννέα ημέρες άδεια ανά μήνα.

Τα μέλη της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ έχουν επιστρέψει στα σχολεία και ασκούν τα εκπαιδευτικά τους καθήκοντα, δεν έχουν αναλάβει όμως διδασκαλία σε τάξεις, καθώς οι ημέρες άδειας που τους αναλογούν δεν θα τους επέτρεπαν την ομαλή λειτουργία του μαθήματος.

«Δύσκολη» σχέση

Δεν είναι μυστικό ότι οι δύο συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν έχουν την καλύτερη σχέση με την υπουργό Παιδείας. Οι αντιδράσεις των ΟΛΜΕ και ΔΟΕ σε αλλαγές που προωθεί η κ. Κεραμέως είναι σταθερές στο χρόνο καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας της, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που οι διαμάχες έχουν φτάσει να λυθούν δικαστικά.

Τράπεζα Θεμάτων, ελληνικός διαγωνισμός PISA, αξιολόγηση σχολικών μονάδων είναι μόνο μερικές από τις πρωτοβουλίες του υπουργείου Παιδείας που έπεσαν στον «τοίχο» των συνδικαλιστών, οι οποίοι τις απέρριψαν και ενίοτε προχώρησαν σε απόπειρες σαμποτάζ της εφαρμογής τους.

Παρά τις έντονες αντιδράσεις και τις καταγγελίες εκατέρωθεν, ΟΛΜΕ και ΔΟΕ επέλεξαν να μην αντιδράσουν στην απόφαση της υπουργού να βάλει τέλος σε μία ιστορία 40 ετών.

Κάποιοι βέβαια σχολίασαν ότι πρόκειται για τη μοναδική υπουργό της κυβέρνησης που επέλεξε να «κόψει» αυτό το προνόμιο από τους συνδικαλιστές, φέρνοντας παραδείγματα από άλλες οργανώσεις που υπάγονται σε υπουργεία, ενώ αναρωτήθηκαν γιατί πριν από δύο χρόνια επέλεξε να υπογράψει την απόφαση.

H ΔΟΕ επέλεξε να απευθυνθεί στη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ILO), γνωστοποιώντας την υπόθεση και αναφέροντας ότι η υπουργός Παιδείας αποφάσισε να προκρίνει το ένα άρθρο του νόμου έναντι του άλλου, περιορίζοντας σε κάποια μέλη το εύρος απαλλαγής που απολάμβαναν τα προηγούμενα χρόνια από τις συνδικαλιστικές τους άδειες.

Η ΟΛΜΕ δεν έκανε αντίστοιχη κίνηση, με κάποια μέλη να σχολιάζουν ότι ναι μεν πρόκειται για μία «ίσως αρνητική στάση της υπουργού εναντίον των συνδικαλιστών», όμως τα μέλη του Δ.Σ. εφαρμόζουν στο έπακρο την απόφαση και τις ημέρες που δεν έχουν συνδικαλιστική άδεια πηγαίνουν στα σχολεία τους και ασκούν τα καθήκοντά τους.

 Τι προβλέπεται