Καταρχήν, δείχνει ότι κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει στη χώρα. Καλά, θα πει κάποιος, δεν φτάνουν τα όσα έχουμε δει και βλέπουμε μένοντας άφωνοι με τις σκηνές της «Αποκαλύψεως» που παίζουν συνέχεια στην τηλεόραση; Προφανώς δεν φτάνουν, γιατί μια τόσο σημαντική απόφαση μπορεί να εμπεριέχει στοιχεία τα οποία -για προφανείς λόγους- δεν είναι γνωστά ούτε στα ΜΜΕ ούτε σε κανέναν άλλον. Ή ένα φόβο για το τι μπορεί να αποκαλυφθεί, όταν πέσει η στάθμη των νερών, φύγουν οι λάσπες και ερευνηθούν τα σπίτια που γκρεμίστηκαν.
Σημαίνει ουσιαστικά δημόσια παραδοχή ότι κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει στη χώρα. Το γεγονός, π.χ., ότι μετά τις απίστευτες ποσότητες νερού που έπεσαν στον Εβρο, χθες άναψε μεγάλη… πυρκαγιά στο Σουφλί δεν είναι τουλάχιστον περίεργο; Και ποιος μπορεί να υπολογίσει, με σοβαρότητα, σε ποιον αριθμό μπορούν να φτάσουν οι νεκροί;
Η απόφαση της αναβολής εμπεριέχει και ενσυναίσθηση και σοβαρότητα. Δεν θα πήγαινε ποτέ ο Κ. Μητσοτάκης, την περίοδο της προσπάθειας να σωθεί ό,τι σώζεται, στο λαμπερό περιβάλλον της ΔΕΘ, και μάλιστα χωρίς να έχει ακριβή εικόνα για το τι ακριβώς έχει συμβεί και τι πρέπει να γίνει. Σημαίνει όμως κι άλλα πράγματα. Σημαίνει ότι η κυβέρνηση αποκτά ξανά πλήρη επαφή με την πραγματικότητα. Μια επαφή που κάπου χάθηκε μεταξύ κόπωσης από έναν δύσκολο 18μηνο προεκλογικό αγώνα, θερινής ραστώνης, εφησυχασμού από τη μεγάλη νίκη του 41% και rotation. Σημαίνει, επίσης, ότι ο Κ. Μητσοτάκης γράφει ξανά την ομιλία του και επανεξετάζει τι θα πει και ποιες εξαγγελίες θα κάνει τελικά. Συνυπολογίζοντας εκτός των άλλων και το τεράστιο οικονομικό κόστος που έχουν οι καταστροφές από τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες. Σημαίνει ακόμα ότι η μεταρρύθμιση του κράτους ίσως να είναι επιβεβλημένο να μετεξελιχθεί σε επανίδρυσή του.
Σημαίνει, τέλος, ότι ο Κ. Μητσοτάκης έχει πάρει αποφάσεις και για πολιτικές και για πρόσωπα. Οι οποίες υπό το βάρος των εξελίξεων ενδεχομένως να επισπευστούν. Οι συνομιλητές του πρωθυπουργού αποκομίζουν την εντύπωση ότι είναι έτοιμος και αποφασισμένος. Αλλωστε, δεν είναι ο πολιτικός που κρύβεται. Και στην προηγούμενη τετραετία όλες τις «καυτές πατάτες» ο ίδιος τις πήρε επάνω του και τις διαχειρίστηκε. Αλλοτε με δραστικές αποφάσεις out of the box κι άλλοτε «παίρνοντας κεφάλια».
Από τη στήλη ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ του Ελεύθερου Τύπου